Guttorm z Norwegii

Guttorm z Norwegii Funkcjonować
Król Norwegii
1204
Håkon III z Norwegii Inge II z Norwegii
Biografia
Narodziny 1199
Śmierć 11 sierpnia 1204 lub 1205
Trondheim
Pogrzeb Katedra Nidaros
Czynność Monarcha
Rodzina Dom Sverre'a
Tata Sigurd Lavard
Inne informacje
Religia chrześcijaństwo

Guttorm Sigurdsson ( 1199 / 1.200 - †11 sierpnia 1204) krótko król Norwegii w 1204 roku .

Biografia

Guttorm urodzony w 1199 lub 1200 roku był synem Sigurda Lavarda , najstarszego syna Sverre Sigurdssona .

Kiedy jego wujek Håkon zmarł w styczniu 1204 roku, został wybrany na króla w wieku 4 lat. Håkon Galin , syn Cécilii, siostra króla Sverre Sigurdssona i Folkvida Lögsögumada, zostaje mianowany regentem w mniejszości. W Baglers wziąć pod uwagę czas, aby mieć prawo odzyskać utraconą władzę.

Biskup Nicolas Arnesson próbuje ich przekonać, aby posadzili na tronie jego siostrzeńca Philippe'a Simonssona, ale był on tylko prostym szlachcicem i wybór padł na Erlinga Steinvegga, który twierdził, że jest nieślubnym synem Magnusa V Erlingsona. Philippe zostaje jednak podniesiony do rangi Jarla . W ten sposób Baglerowie odrzucili konstytucję z 1164 r., Która wykluczała z tronu nieślubne dzieci.

Król Waldemar II Danii Sejr ( 1202 - 1241 ), który zastąpił swojego brata Knut VI Danii obiecuje pomóc Erling pod warunkiem, że rozpoznaje go jako władca. W 1204 roku przybył do Tønsberg z flotą 360 łodzi, a Erling, Philippe Simonson i inni przywódcy Baglerów, kontynuując swoją „antypatriotyczną” politykę z poprzednich lat, zaakceptowali go jako zwierzchnika. Valdemar zostawia im 35 okrętów bojowych i wraca do Danii. Taka postawa poważnie groziła podważeniem niezależności narodowej Norwegii , ale wojny Valdemara z Wendami i jego kampanie w północnych Niemczech tak całkowicie pochłonęły jego uwagę, że nie zrobił nic, aby utrzymać swoją wyższość nad Norwegią. Młody Guttorm zmarł dalej11 sierpnia 1204.

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Knut Gjerset Historia narodu norweskiego The Macmillan Company New York 1915, „Natychmiastowi Następcy Króla Sverre'a” s.  408.
  2. (w) Knut Gjerset Op. Cit s.  408.
  3. (w) Knut Gjerset Op. Cit s.  408.

Bibliografia