Gustav Fritsch
Gustav Fritsch
| Narodziny |
5 marca 1838 Cottbus |
|---|---|
| Śmierć |
12 czerwca 1927(na 89) Berlin |
| Imię w języku ojczystym | Gustav Theodor Fritsch |
| Narodowość | Niemiecki |
| Trening |
Uniwersytet w Heidelbergu Uniwersytet Humboldta w Berlinie Uniwersytet Wrocławski |
| Zajęcia | Lekarz , anatom , fotograf , profesor uniwersytecki , fizjolog |
| Pracował dla | Uniwersytet Humboldta w Berlinie |
|---|---|
| Członkiem | Akademia Leopoldine |
Gustav Theodor Fritsch (5 marca 1838-12 czerwca 1927) to niemiecki anatom , antropolog, podróżnik i fizjolog .
Kariera akademicka
Fritsch jest synem generalnego inspektora robót publicznych Ludwiga Fritscha i Sophie Kramsta. Ukończył studia średnie w Liceum Marii-Magdaleny we Wrocławiu w 1849 roku, następnie studiował nauki przyrodnicze w Berlinie (1857) oraz medycynę we Wrocławiu i Heidelbergu (1862). Następnie udał się od 1863 do 1866 roku w Republice Południowej Afryki , a później poświęcił różne dzieła, zarówno do Bantu grup etnicznych oraz o electrophoric narządów od gymnotus . Wyjeżdżając z Kapsztadu , odwiedził prowincje wschodnie i zachodnie, Wolne Państwo Pomarańczowe , Natal i protektorat Beczuanaland .
W 1868 r. Dołączył do ekspedycji Aden odpowiedzialnej za obserwację zaćmienia Słońca 18 sierpnia 1868 r., Kontynuował samotnie podróż do Egiptu i dołączył do ekspedycji archeologiczno-fotograficznej Johannesa Dümichena . W 1874 r. Brał udział w obserwacji tranzytu Wenus w Isfahanie w Persji (patrz zdjęcie poniżej), a następnie w eksploracji zoologicznej w Azji Mniejszej . Od 1881 do 1882 roku, dzięki Instytutowi Egipskiemu , Fritsch otrzymał misję badania elektryczności u ryb elektroforycznych we wschodniej części Morza Śródziemnego.
Jako pierwszy asystent w Instytucie Anatomii w Berlinie (1867), Fritsch objął stanowisko nadliczbowego profesora fizjologii na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie (1874). Jako uznany antropolog poznał Rudolfa Virchowa i został dyrektorem Zakładu Histologii Instytutu Fizjologii. Poświęcił się głównie lokalizacji funkcji motorycznych w mózgu . Jego galwaniczne badania na płacie czołowym psa, który zebranych w 1870 roku w dziele współautorem z Eduard Hitzig , stanowi pierwszą próbę miejscowego opisie kory ruchowej . To badanie jest ważnym krokiem w debacie, że pestki w ostatniej ćwierci XIX th century , zwolennicy holizmu mózgu ( Pierre Flourens ) do tych z „localizationism” (Helmholtz, Broca).
Niewiele osób zna jednak pionierskie dzieło Fritscha w dziedzinie fotografii kolorowej i syntezy chromatycznej ( Die Retinaelemente und die Dreifarbentheorie ).
Po wojnie francusko-pruskiej Fritsch ożenił się z córką wrocławskiego wydawcy Ferdynanda Hirta, Hélène (1851–1915). Mieli dziewczynę i chłopca. W 1869 był jednym z założycieli Berliner Gesellschaft für Anthropologie, Ethnologie und Urgeschichte . Został wybrany w 1887 na członka Leopoldine Academy of Halle.
Bibliografia
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Gustav Theodor Fritsch ” ( zobacz listę autorów ) .
- Por. Na ten temat Boris Cyrulnik i Patrick Lemoine, Historia szaleństwa przed psychiatrią , Odile Jacob ( ISBN 9782738145147 ) , „Od lokalizacji mózgowej do modułowości umysłu”.