| Legendarny Król Wyspy Bretanii ( d ) | |
|---|---|
| Belin Guithelin |
| Czynność | Monarcha |
|---|---|
| Tata | Belin |
| Dziecko | Guithelin |
Gurguint Barbtruc ( Gwrgant Varf Drwch w walijskim ) to legendarny król wyspy Bretanii (obecny - dzień Great Britain ), którego "Historia" jest związany przez Geoffroy de Monmouth w swoim Historia Regum Britanniae (ok. 1135 ). Jest synem Belina Wielkiego .
Po wojnie trojańskiej , Eneasz przybywa do Włoch , z synem Ascagne i staje się panem królestwa Rzymian . Jego wnuk Brutus zostaje zmuszony do wygnania po przypadkowym zabiciu ojca. Po długiej nawigacji Brutus wylądował na wyspie Bretania, zajął ją i uczynił z niej swoje królestwo. Poślubia Innogen, z którym ma trzech synów. Po jego śmierci królestwo zostało podzielone na trzy części, a jego synowie zastąpili go: Locrinus otrzymał centrum wyspy, której nadał nazwę „ Loegrie ”, Kamber otrzymał nazwę „ Cambria ” (obecnie Walia ) i podaje jej nazwę, Albanactus dziedziczy region północny i nazywa go „Albanią” ( Szkocja ). Po inwazji Hunów na Albanię i śmierci Albanactus, królestwo zostało ponownie zjednoczone pod zwierzchnictwem Locrinusa. To początek długiej listy władców.
Gurguint Barbtruc zastępuje swojego ojca na tronie królestwa Bretanii. Jego panowanie naznaczone było dominacją Danii i ustępstwem Irlandii na rzecz wędrownego ludu.
Geoffroy z Monmouth opisuje go jako „mądrego i wyważonego” i, idąc za przykładem swojego ojca i dziadka Dunvallo Molmutiusa , rządzi pokojowo i sprawiedliwie. Kiedy król Duńczyków odmawia płacenia daniny i przysięgi wierności, uzbroił flotę i najechał Danię, zabijając króla i redukując kraj do niewoli.
Podczas podróży, która przywiodła go z powrotem na wyspę Bretania, napotkał flotę 30 statków w pobliżu Orkadów. Ci mężczyźni i kobiety to ludzie na wygnaniu z Hiszpanii , Basclenses, którzy od półtora roku szukają azylu. Ich przywódca, Partholoim, prosi o przyznanie im części Bretanii, ale Gurguint Barbtruc sprowadza ich do Irlandii i przekazuje im niezamieszkaną wyspę.
Gurguint umiera spokojnie i zostaje pochowany w Caerleon (które Rzymianie nazywają Ville-des-Légions), mieście, które pomógł rozwinąć.
Na tronie przejmuje go Guithelin .
Epizod z Basclenses, wygnańców z Hiszpanii i w poszukiwaniu ziemi, jest zapożyczeniem z irlandzkiej mitologii celtyckiej . Imię ich przywódcy, Partholoim, przywołuje na myśl Partholończyków wymienionych w Lebor Gabála Érenn („Księga podbojów Irlandii”), ale ich pochodzenie nawiązuje do innego legendarnego ludu, Milesian .