Narodziny |
1969 Rostock |
---|---|
Narodowość | Niemiecki |
Zajęcia | Producent filmowy , eseista |
Pole | Producent filmowy |
---|---|
Różnica | Romy |
Gunnar Dedio , urodzony dnia16 listopada 1969w Rostock jest producentem filmowym i niemieckim przedsiębiorcą w sektorze medialnym. Jest założycielem i dyrektorem wytwórni filmowej LOOKSfilm .
W 1995 Gunnar Dedio założył firmę producencką LOOKSfilm. Oprócz pracy jako producent ukończył szkolenie menedżerskie w INSEAD , Międzynarodowym Instytucie Rozwoju Zarządzania (IMD) oraz MIT Sloan School of Management . Studiował na INSEAD u Manfreda FR Kets de Vries, Rogera Lehmana i Erica van der Loo, a następnie w 2016 roku uzyskał tytuł Executive Master w zakresie doradztwa i coachingu na rzecz zmian (EMCCC Wave 21).
Gunnar Dedio jest znany na całym świecie dzięki serialowi dokumentalnemu Life Behind the Wall (2004), za który w 2005 roku otrzymał nagrodę Adolf-Grimme .
W 2011 Gunnar Dedio wyprodukował serial dokumentalny 14 - Weapons and Words (2014), który zaprojektował wraz z reżyserem Janem Peterem. Otrzymując liczne nagrody, serial był emitowany na antenie ARTE i niemieckiego kanału telewizyjnego Das Erste , a następnie na innych kanałach międzynarodowych. US 14 - Weapons and Words uruchomione w serwisie Netflix .
Inne produkcje i koprodukcje Gunnara Dedio powstały we współpracy z Netflix: Cuba, The Secret Story (2016), Tanks, Into Hell Of The Fight (2017) i Bobby Kennedy na prezydenta (2018).
1918-1939: Broken Dreams of the Interwar Period (2018), kontynuacja 14 - Weapons and Words, również wyreżyserowana przez Gunnara Dedio i Jana Petera i wyprodukowana głównie przez Looksfilm. Serial o dwudziestoleciu międzywojennym powstał we współpracy z 23 kanałami telewizyjnymi i miał swoją premierę na antenie Arte inwrzesień 2018.
Od 2010 roku Gunnar Dedio wyprodukował także filmy fabularne, takie jak kilka nagrodzonych koprodukcji: Michael Kohlhaas (2013) z Madsem Mikkelsenem i Bruno Ganzem , Mademoiselle Paradis (2017) z Marią Dragus i Devidem Striesow and A gentle woman (Krotkaya, 2017) autorstwa Siergieja Loznitsy .