Guillaume Lekeu

Guillaume Lekeu Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Guillaume Lekeu około 1886 roku.

Kluczowe dane
Narodziny 20 stycznia 1870
Heusy , Belgia
Śmierć 21 stycznia 1894(24 lata)
Angers , Francja 
Podstawowa działalność Kompozytor
Styl Muzyka klasyczna
Mistrzowie César Franck , Vincent d'Indy
Nagrody Prix ​​de Rome (wydanie belgijskie) (1891), zdobywca drugiej nagrody

Podstawowe prace

Guillaume Lekeu , urodzony w Heusy dnia20 stycznia 1870i zmarł w Angers dnia21 stycznia 1894, jest belgijskim kompozytorem .

Biografia

Pierwsze lekcje muzyki pobierał u dyrektora konserwatorium w Verviers , Louisa Kéfera . W 1879 r. Jego rodzice przenieśli się do Poitiers , gdzie uczęszczał do liceum, sam kontynuując naukę muzyki. Swój pierwszy utwór skomponował w wieku piętnastu lat.

W 1888 roku jego rodzina przeniosła się do Paryża , gdzie został uczniem Césara Francka , a następnie Vincenta d'Indy'ego .

W 1891 roku swoją kantatą Andromède zdobył drugą nagrodę w konkursie Prix ​​de Rome w Belgii, w którym zaprezentował się również jego rodak Albert Dupuis . Eugène Ysaye poprosił go następnie o skomponowanie sonaty na fortepian i skrzypce , w której wykonałMarzec 1893. Ta sonata pozostaje najsłynniejszym dziełem Lekeu.

Cierpiał na tyfus po wczesnym zjedzeniu skażonego sorbetu w restauracji w ParyżuPaździernik 1893zmarł trzy miesiące później w wieku dwudziestu czterech lat. Według Honoré Lejeune, pisarza i dziennikarza z Verviers, zaraził się tą gorączką, odwiedzając swojego przyjaciela, stażystę w paryskim szpitalu na tyfus. Został pochowany na cmentarzu w Heusy .

Potomkowie

W jego hołdzie pomnik , wyprodukowany przez Adolphe'a Wansarta , zostaje mu poświęcony w Verviers 27 września 1936 roku; rzeźba przedstawia nie muzyka, ale „jego muzę stojącą z głową pochyloną na lirze” .

Jej prace

Lekeu skomponował około pięćdziesięciu partytur , z których większość zachowała się w archiwach konserwatoriów. Na jego twórczość wywarli wpływ César Franck , Beethoven i Wagner .

Uwagi i odniesienia

  1. „  Guillaume Lekeu | Knowing Wallonia  ” , na connaitrelawallonie.wallonie.be (dostęp: 4 listopada 2020 )
  2. Rękopis autografu tej sonaty jest przechowywany w bibliotece Konserwatorium w Verviers (bez sygnatury, 47 stron).
  3. Luc Verdebout, Guillaume Lekeu, Correspondance , wydanie Pierre Mardaga,1993, s.  28
  4. "  LEKEU Guillaume | Znając Walonię  ” , na connaitrelawallonie.wallonie.be (dostęp: 4 listopada 2020 r . ) .

Bibliografia

Linki zewnętrzne