Islamsko-chrześcijańska grupa badawcza

Islamsko-chrześcijańska grupa badawcza Historia

Fundacja	1977

Rama

Rodzaj	Organizacja non-profit
Kraj	Francja

Organizacja

Stronie internetowej	gric-international.org

Research Group islamsko-chrześcijańskie ( Gric ) to międzynarodowy kolektyw (we Francji prawa stowarzyszeniowego 1901 , zarejestrowana w JORF na13 października 1982) założona w latach 1976/1977 przez tunezyjskich naukowców chrześcijańskich i muzułmańskich, pragnących wyrwać się z punktów widzenia, które uważali za zbyt apologetyczne, polemiczne i redukcyjne, wyrażanych podczas wielu konferencji na temat religii drugiego. Abdelmajid Charfi , Mohammed Benjelloun-Touimi, Abdeslam Bou-Imajdil, a także księża katoliccy Claude Geffré , Jacques Levrat i Robert Caspar należą do współzałożycieli GRIC.

Historia

Wspólnie z przyjaciółmi o tej samej wrażliwości, którzy już pracowali nieformalnie w Paryżu, Rabacie i Algierze, opracowali metodę pracy i sporządzili statut. W Algierze, Paryżu, Rabacie i Tunisie utworzono wtedy grupy badaczy, którzy podjęli współpracę, w szczególności nad Biblią i Koranem. Następnie, podobnie jak w Bejrucie, narodziły się nowe grupy, inne przestały. W ten sposób grupy algierskie i brukselskie po kilku latach współpracy zakończyły swoją działalność. Były też grupy epizodyczne w Dakarze, Kairze i Barcelonie. Jako zbiorowość GRIC jest autorem kilku prac opublikowanych w latach 1980-2000, w szczególności tych Pism, które nas kwestionują, Biblii i Koranu w 1987 roku, które „usiłują usunąć główne tarcia między chrześcijanami a Muzułmanie ”.

GRIC kontynuuje prace w tej perspektywie. Jego specyfika w porównaniu z innymi istniejącymi grupami islamo-chrześcijańskimi wynika z jednej strony z troski o zrzeszenie uczestników zaangażowanych w badania naukowe i osoby wierzące, az drugiej strony ze wspólnej pracy chrześcijan i muzułmanów nad tekstami: a nie z dwóch religii, które znajdują się w jednym naprzeciw drugiej, ale dwie religie pragną razem wejść w lepsze zrozumienie Boga i człowieka. W 2008 roku była grupa w Tunisie, jedna w Rabacie, jedna w Paryżu i jedna w Bejrucie.

Oprócz wspomnianych już współzałożycieli GRIC liczy lub liczy wśród swoich członków takie osobistości jak Mohammed Arkoun , Mohamed Talbi, Henri de la Hougue, Asma Nouira (dwaj ostatni są współprzewodniczącymi) i Kamel Meziti.

Publikacje GRIC

• GRIC, Te pisma, które nas kwestionują, Biblia i Koran , Paris, the Centurion, 1987, s. 159. ; książka ta została również opublikowana w języku angielskim (Muslim Christian Research Group, The Challenge of the Scriptures, the Bible and the Qu'ran , New York, Maryknoll - Orbis Books, 1989, 104 str.), arabskim, włoskim, katalońskim i hiszpańskim ;
• GRIC, Wiara i sprawiedliwość, wyzwanie dla chrześcijaństwa i islamu , Paryż, le Centurion, 1993, 325 s.
• GRIC, Pluralizm i sekularyzm, proponują chrześcijanie i muzułmanie , Paryż, Bayard éditions / le Centurion, 1996, 265 s.
• GRIC, Grzech i odpowiedzialność etyczna we współczesnym świecie , Paryż, wydanie Bayard, 2000, 261 s.
• GRIC, Believe in the aftermath the change of the century , 2002, s. 14.
• Vincent Feroldi (reż.), Christian and Muslims in Dialogue: Identities in the Making. Works of the GRIC (1996-2003) , Paryż, L'Harmattan, Religions et Spiritualité, 2003, 390 str.

Bibliografia

1. Guy Harpigny, „  GRIC (Islamic-Christian Research Group), Te Pisma, które nas kwestionują. Biblia i Koran. 1987  ”, Revue theologique de Louvain , vol.  2,1989, s.  222-223 ( czytaj online )
2. „  Etapy islamsko-chrześcijańskiej ścieżki, które jeszcze nie zostały wytyczone  ”, La Croix ,15 września 2010( czytaj online )
3. „  Śmierć wielkiego teologa Claude'a Geffré  ”, Le Figaro , 2017. ( czytaj online )
4. „  Śmierć ojca Jacquesa Levrata, założyciela La Source w Rabacie  ”, La Croix ,7 lutego 2013( czytaj online )
5. „  Ojciec Robert Caspar, ekspert w dziedzinie dialogu islamsko-chrześcijańskiego  ”, Le Monde ,15 stycznia 2007( czytaj online )
6. Gilles Langevin i Raphaël Pirro (red.), Chrystus i kultury w świecie i historii , Fides, 1991, s. 231.
7. Ralph Stehly, „  The Islamic-Christian Familiarity  ”, Revue des Sciences Religions , tom.  87/2,2013, s.  161-177 ( czytaj online )
8. Muhammad Ayyadi, Islam w życiu codziennym: badanie wartości i praktyk religijnych w Maroku , przegląd Prologi ,2007, s.  38-40
9. „  Wraz z Mohamedem Arkounem znika wielka postać islamologii  ”, La Croix ,15 września 2010( czytaj online )
10. Frédéric Bobin, „  Mohamed Talbi, zwiadowca Koranu  ”, Le Monde ,5 maja 2017( czytaj online )
11. „  Mohamed Talbi, tunezyjski historyk i oddany muzułmanin, nie żyje  ”, La Croix ,2 maja 2017 r( czytaj online )
12. „  Muzułmanie Francji zjednoczeni dla Eid-el-Fitr  ”, La Croix ,28 lipca 2014( czytaj online )

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona