Grubodziób Łamacza Rd

Coccothraustes coccothraustes

Coccothraustes coccothraustes Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Grubodziób Łamacza Rd Klasyfikacja (COI)
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Klasa Aves
Zamówienie Paseriformes
Rodzina Fringillidae

Uprzejmy

Coccothraustes
Brisson , 1760

Gatunki

Coccothraustes coccothraustes
( Linneusz , 1758 )

Stan ochrony IUCN

(LC)
LC  : Najmniejsze obawy

Corecracker Grosbeakobraz ( coccothraustes Coccothraustes ) jest małe gatunki z passerine w Fringillidae rodziny . Jest częściowo migrujący . Jest to największy gatunek z rodziny z zięb i tylko z rodzaju Coccothraustes . Ten grubodziób jest spokrewniony z pewnymi grubodziobami , obecnie sklasyfikowanymi w różnych rodzajach .

Historia i nazwa

Te gatunki Coccothraustes coccothraustes został opisany przez szwedzki przyrodnik Carl von Linne w 1758 roku pod pierwotną nazwą Loxia Coccothraustes .

Synonimia

Taksonomia

Według Alana P. Petersona istnieje sześć podgatunków Grosbeak Corebreaker:

Opis

Grubodziób jest duży i tęgi, mierzy około 17-18  cm i wyróżnia się ogromnym trójkątnym dziobem, niebieskoczarnym na wiosnę i żółtawym jesienią, grubą szyją i dość krótkim ogonem ; jego sylwetka zawsze pochyla się do przodu. Jego oczy są różowe; jego nogi zmieniają się z ciemnych zimą na jasnoróżowe latem. Wygląda nieco nieproporcjonalnie z powodu bardzo grubej szyi.

Aspekt osoby dorosłej

Dorosły samiec ma czerwoną głowę i czarną szyję, szary kark i brązowy grzbiet . Jego szerokie skrzydła są niebiesko-czarne, przecięte dużym czerwono-białym pasem, który znajduje się pod brzuchem. Jego krótki ogon jest brązowy z białą końcówką. Jego brzuch jest bardzo jasnoróżowobrązowy, a jego dolna część jest biała. Samica wygląda bardzo podobnie do samca, z wyjątkiem tego, że jej głowa jest mniej czerwona, a jej drugorzędne są szare.

( Bądź ostrożny, widać z daleka, możliwego zamieszania z waxwing . )

Wygląd nieletniego

Młodociany grubodziób ma bladą żółto-brązową głowę, nakrapianą pierś i boki oraz połową poprzeczkę skrzydeł .

Śpiewanie

Śpiewa dość rzadko, a jego piosenka jest bardzo niepewna i bardzo cicha, często „tik-tik-tour-oui-ouit”. Wręcz przeciwnie, jego okrzyki są dźwięczne i wybuchowe, dość typowe, „tsik” lub „ptik…ptikit”, a jego nazwa to dobry „tsrîîh”. Zmartwiony rzuca przerażającym „kioûû”.

Zachowanie

Grubodziób jest bardzo nieśmiały, ostrożny i dość chaotyczny , nie daje się łatwo do niego podejść, ucieka, by przysiąść na wierzchołkach drzew i tylko bardzo bojaźliwie schodzi z gałęzi na gałąź.

Jego lot jest mocny i pofałdowany, a jego skaczący chód jest skośny.

Kiedy samiec grubodziób udaje się uwieść samicę, rozpoczyna on swoje zaloty . Samiec jeży się piórami i macha skrzydłami i ogonem. Wtedy jego partner podchodzi do niego i zaczyna dygać. Parada kończy się „pocałunkiem” między dwoma partnerami, wbijają sobie dwa dzioby. W tym momencie samiec będzie szukał pożywienia, które zdeponuje bezpośrednio w dziobie samicy. Zdarza się, że podczas lotu godowego grubodzioby gonią się wzajemnie, wydając głośne wołania. W tym okresie grubodziób jest bardzo nerwowy i agresywny.

W zimie , gdy migruje, często wraz ze swoimi grupami kongenerów tych samych gatunków .

Długość życia

Grosbeaks może żyć około 10 lat.

Siedlisko

Ptak ten występuje głównie w lasach liściastych i iglastych, które mają różne gatunki, ale zamieszkuje również parki, sady i zagajniki .

Dystrybucja

Grosbeak występuje w całej Europie , całej Azji (z wyjątkiem Azji Południowo-Wschodniej ), Maghrebie , Egipcie i Libii . Gubi się także w zachodniej Alasce i na Aleutach .

Reprodukcja

Zagnieżdżanie

Jest nadrzewny i do zakładania gniazd preferuje graby , buki i klony . Grubodzioby często gromadzą się w koloniach, aby zagnieździć się, a każda para broni małego obszaru.

Jego gniazdo, którego miejsce wybiera samiec, a także zbudowane przez niego fundamenty, znajduje się co najmniej 3  m od ziemi. Ma kształt miseczki, a samica wnosi do niego korzonki , włosie i włosie końskie.

Po ukończeniu gniazda samica składa tam od 4 do 7 jaj o długości około 2  cm , których kolor waha się od szaroniebieskiego do jasnozielonego, ale kolor i wzory (plamy, smugi...) muszli są dość zmienna.

Grubodziób zwykle produkuje jedno lęgło rocznie, wyjątkowo dwa.

Wychowywanie piskląt

Inkubacji z jaj trwa około dziesięciu dni. To samica wysiaduje lęg, podczas gdy samiec karmi ją w gnieździe.

Podczas wykluwania pisklęta pokryte są długim, bardzo grubym białym puchem. Rodzice karmią je owadami, ale głównie gąsienicami . Rodzice mogą nosić na raz kilkanaście.

Po kilkunastu dniach, czasem krócej, młode opuszczają gniazdo, ale pozostają w pobliżu i są karmione przez dorosłe osobniki przez kolejne 15 dni.

jedzenie

Grubodziób żywi się głównie kamieniami i nasionami, które łuska swoim potężnym dziobem dzięki imponującej muskulaturze szczęk, ponieważ rozbicie kamienia wymaga ogromnego nacisku. Ale na wiosnę, gdy skończą się nasiona, zmienia dietę , stając się owadożercą i chętnie żywi się gąsienicami i latawcami, które łapie w locie.

Ochrona

Grubodziób nie jest łatwy do zidentyfikowania, ponieważ jest bardzo nieśmiały i dlatego trudny do zaobserwowania. Wydaje się jednak, że w ostatnich latach populacje zmniejszyły się.

Uwagi i referencje

  1. Linneusz, C. (1758). Systema Naturae per regna tria naturæ, klasy secundum, ordines, rodzaje, gatunki, cum characteribus, differentiis, synonimis, locis, Tomus I. Editio decima, reformata. Holmiæ: bezpośredni impens. Laurentii Salvii. i – ii, 1–824 s.: strona 171
  2. od 30 do 47  kg na cm 2 do kamienia wiśni i od 53 do 80  kg na cm 2 na oliwek kamienia ( Mountfort 1957)

Odniesienia taksonomiczne

Linki zewnętrzne

Bibliografia