Wielka biologiczna dywersyfikacja ordowiku

Wielki ordowiku biodiversification lub ordowiku promieniowanie jest okresem w historii Ziemi , podczas którego bioróżnorodność życia oceanu wzrosła najbardziej. Po kambryjskiej odpowiadającej wybuchu większości zwierząt gromadami , ordowickiej końce promieniowania o niezwykłej różnorodności niższych poziomów klasyfikacji z taksonomicznych : zamówień , rodzin , rodzajów i gatunków .

Ta faza biologicznego zróżnicowania następuje około 40 do 80 milionów lat po wybuchu kambru. Jego czas trwania wynosi około 25 milionów lat (stosunkowo krótki przedział czasu w geologicznej skali czasu ) i znajduje się w dolnej i środkowej części systemu ordowiku , datowanego od 485 do 460 milionów lat temu.

To główne promieniowanie zwane w języku angielskim Wielkim Ordowickim Zdarzeniem Biodersyfikacyjnym ( GOBE ), czasami nosi też nazwę „wybuchu ordowiku”.

Charakterystyka

Promieniowanie ordowiku zostało ilościowo ocenione przez paleontologów na podstawie wyliczenia i ewolucji liczby taksonów w paleozoiku. Liczba odnotowanych rodzin zwierząt morskich znacznie wzrasta, przechodząc ze stu do ponad 400 w czasie radiacji ordowiku; liczba gatunków wzrosła z około 500 do ponad 1600.

To wydarzenie dotyczy większości grup zwierząt morskich: ramienionogów , szkarłupni , koralowców , mięczaków , graptoloidów , konodontów , akritarchów itp. To samo dotyczy mikrofitoplanktonu, w przypadku którego występuje wzrost liczby gatunków z około 200 do 500.

Odkrycie kilku złóż z dolnego ordowiku w formacji gliny Fezouata w regionie Zagora (Centralny Antyatlas, Maroko ) wykazało istnienie fauny kambryjskiej przez znacznie dłuższy okres niż początkowo przewidywano. Te fauny przypominają te z słynnego serwisu Burgess Shale w Kanadzie ze zwierzętami Charakterystyka ( anomalocarids , marrellomorphs , etc.), które jednak współistnieć z typowo ordowiku taksonów ( cirripeds , wielkoraki , kraby podkowy ). Przejście między eksplozją kambryjską a wielką biologiczną dywersyfikacją ordowiku okazuje się mniej brutalne niż opisano wcześniej.

Przyczyny

Przyczyny tego zjawiska są trudne do określenia, zwłaszcza że wydarzenie jest stare. Wiele badań jest nadal w toku.

Podobnie jak masowe wymierania, które naznaczyły historię Ziemi, obecnie uważa się, że wiele przyczyn może wyjaśniać promieniowanie ordowiku. Prawdopodobnie połączenie czynników zewnętrznych (geologicznych) i wewnętrznych (biologicznych) jest prawdopodobnie przyczyną tego zjawiska, jakim jest różnorodność biologiczna i promieniowanie. Przyczyny powstawania, modyfikacji, zachowania lub zanikania siedlisk morskich z tego okresu badane są z wykorzystaniem pełnego zakresu technik geologicznych , w tym paleontologii , sedymentologii , paleogeografii , paleoklimatologii , analiz izotopowych , geochemii itp.

Wśród możliwych przyczyn:

szczególna konfiguracja paleogeograficzna tego okresu. Podczas eratemy paleozoicznej rzeczywiście w ordowiku masy kontynentalne są najbardziej rozproszone ze względu na tektonikę płyt . Warunki te sprzyjają różnorodności środowisk i siedlisk;
dolny i środkowy ordowik to okres intensywnej ekspansji oceanicznej od grzbietów , która zbiega się z najwyższym poziomem morza paleozoiku (który osiągnie przed końcem ordowiku poziom ponad 200 m wyższy od obecnego poziomu oceanów • Transgresywne wody morskie na kontynentach tworzą szelfy kontynentalne , płytkie, o wyjątkowym zasięgu. To właśnie w tym okresie szelfy międzytropikowe osiągają swój największy obszar w czasie geologicznym - są znane jako najbardziej sprzyjające zróżnicowaniu fauny morskiej;
intensywna aktywność wulkaniczna w tym okresie sprzyja dostępności składników odżywczych w oceanach, co pozwala na znaczny rozwój fito- i zooplanktonu , które same stymulują rozwój żywiących się nimi organizmów, wywołując w ten sposób głęboką zmianę w łańcuchach pokarmowych ;
pomimo znacznego spadku temperatury oceanów (która musiała przekraczać 40 ° C u podstawy (ordowiku), klimat jest nadal gorący, prawdopodobnie równoważny z obecnymi strefami równikowymi. Ten korzystny poziom temperatury byłby czynniki stymulujące różnorodność biologiczną;
Na koniec rozważono rolę ważnego „roju meteorytów” będącego skutkiem fragmentacji ogromnej asteroidy. Wiele kraterów uderzeniowych mogło zniszczyć zarówno środowiska, jak i stworzyć nowe siedliska gotowe do kolonizacji. Ślady zdarzenia odnotowuje się w osadach poprzez obecność pozaziemskich ziaren chromitu uwidocznionych zarówno w Skandynawii, jak iw Chinach. Datowanie tych zderzeń na 470 milionów lat temu, nieco przesunięte w stosunku do początku promieniowania ordowiku, sprawia, że rola tych fragmentów asteroidy jest kontrowersyjna.

Konsekwencje

Różnorodności biologicznej osiągnięte w końcu ewolucyjnego promieniowania z dolnej i środkowej ordowickich ulegnie ekstynkcji masy związanej z zlodowacenia na końcu ordowickich , ale po fazie szybkiego powrotu różnorodności biologicznej od podstawy Sylurskich The fauna będzie istnieć na całym świecie przez 200 milionów lat, aż do końca systemu permskiego , gdzie nastąpi największe wymieranie biologiczne wszechczasów.

Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

(i) Servais T. i in. , Zrozumienie „Wielkiego wydarzenia biologicznego dywersyfikacji ordowiku” (GOBE). Wpływy paleogeografii, paleoklimatu i paleoekologii , GSA Today, t. 19, nie. 4/5, 2010, doi: 10.1130 / GSATG37A.1 http://www.geosociety.org/gsatoday/archive/19/4/pdf/i1052-5173-19-4-4.pdf&rct=j&frm=1&q=&esrc = s & sa = U & ei = eu67VNzdEY_baI2_gdAE & ved = 0CBoQFjAB & usg = AFQjCNGOJqUjOVYCL_P72pvXfIGCkjLHrA
(w) J. John Sepkoski Jr. , Czynnik analityczny opis phanerozoic marine fossil record , Paleobiology, c. 7, 1981, s. 36–53
(w) J. John Sepkoski Jr., Model wymiany na morzu i na lądzie w różnorodności fauny , Paleobiology, c. 17, 1991, s. 157-176
(en) Vecoli, M., Lehnert, O. and Servais, T., 2005, The role of marine microphytoplankton in the ordovician Biodiversification Event , Carnets de Géologie / Notebooks in Geology, Memoir, v. 2005/02, s. 69–70
Servais T. (2014), The Fifth International Meeting on the Valuation and Preservation of Paleontological Heritage (RIV3P5): 15, 16 i 17 maja 2014, Oujda, Maroko. https://www.academia.edu/7667660/Les_gisements_%C3%A0_pr%C3%A9servation_exceptionnelle_de_lOrdovicien_inf%C3%A9rieur_de_la_r%C3%A9gion_de_Zagora_Anti-Atlas_central_Maroc_un_patrimoine_pal%C3%A9ontologique_unique_au_monde_%C3%A0_pr%C3%A9server_et_%C3%A0_valoriser._TALK_
" Wielkie promieniowanie ordowiku, pochodzenia kambryjskiego?" » , On Pourlascience.fr , Pour la Science (dostęp 19 października 2020 ) .
(w) Van Roy P. Orr PJ Botting JP Muir LA, Vinther, J., B. Lefebvre, El Hariri K. & Briggs DEG, Ordovician faunas of Burgess Shale-type , Nature, 465, 2010, s. 215-218.
(en) Munnecke, A.; Calner, M.; Harper, DAT; Servais, T., Ordovician and Silurian sea-water chemistry, sea level and klimat: A streszczenie , Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 296 (3–4), 2010, s. 389–413, doi: 10.1016 / j.palaeo.2010.08.001 DOI : 10.1016 / j.palaeo.2010.08.001
(w) Haq, BU i Schutter, SR, A chronology of paleozoic sea-level exchange , Science, v. 322, 2008, s. 64–68, doi: 10.1126 / science.1161648.
(w) Walker, LJ, Wilkinson, BH i Ivany, SC, Continental drift and Phanerozoic carbonate accumulation in shallow-shelf and deep-marine setting , The Journal of Geology, v. 110, 2002, s. 75–87, doi: 10,1086 / 324318
(w) Servais, T., Lehnert, W., Li, J. Mullins, GL, Munnecke, A., Nützel, A. i Vecoli, M., The Ordovician biodiversification: Revolution in the oceanic trhic chain , Lethaia , c. 41, 2008, s. 99–109, doi: 10.1111 / j.1502-3931.2008.00115.x.
(en) Trotter, J. i in. , Czy ochłodzenie oceanów wywołało biologiczną dywersyfikację ordowiku? Dowody z Conodont Thermometry , Science , t. 321, 2008, s. 550–554, doi: 10.1126 / science.1155814.
(w) Schmitz, B. Harper, DAT, Peucker-Ehrenbrink, B., Stouge, S., Alwmark, C., Cronholm, A. Bergström, SM, Tassinari, M. i Wang XF, Asteroid breakup linked to The Great Ordovician Biodiversification Event , Nature Geoscience, v. 1, 2008, s. 49–53, doi: 10.1038 / ngeo.2007.37.