Wielki most i środkowy most umarłych
| (Wielki) Most Umarłych | |
 Pont des Morts widziany z Ile Chambière. | |
| Geografia | |
|---|---|
| Kraj | Francja |
| Region | Wielki Wschód |
| Departament | Moselle |
| Gmina | Metz |
| Współrzędne geograficzne | 49 ° 07 ′ 11 ″ N, 6 ° 10 ′ 14 ″ E |
| Funkcjonować | |
| Krzyże | Moselle |
| Funkcjonować | Most drogowy |
| Charakterystyka techniczna | |
| Rodzaj | Powieść w stylu mostu murarskiego |
| Długość | około 210 m m |
| Szerokość | około 15 m m |
| Materiały) | Pierre de Jaumont |
| Budowa | |
| Budowa | 1336-1854 |
The Grand Pont des Morts i Bliskiego Pont des Morts są dwa zabytkowe mosty w Metz . Zbudowane z rzędu , łączą wyspy Chambière i Fort-Moselle z centralnymi dzielnicami miasta.
Wielki Most Umarłych
Grand Pont des Morts to most kamienny. Ukończony w 1343 roku, został przywrócony w XVIII -tego wieku i rozbudowany w 1845 i 1847 roku jest to już od dwóch mostów. Nazywa się Pont des Morts zgodnie z przywilejem biskupa Metz pochodzącym z8 marca 1222 rco stanowi, że każda osoba, która miała umrzeć, musiała oddać swoje najlepsze ubrania szpitalowi Saint-Nicolas , który zbudował most i musiał go konserwować. To wyjaśnienie jest kwestionowane: niektórzy twierdzą, że drewniany most miał już tę samą nazwę.
Z tego mostu wpadali do Mozeli przestępcy skazani na utonięcie.
Historia budowy:
- przed 1267: budowa drewnianego mostu;
- 1282: starosta podejmuje decyzję o budowie kamiennego mostu;
- 1343: ukończenie kamiennego mostu składającego się z piętnastu łuków;
- 1422-1513: dodanie dwóch łuków z powodu erozji spowodowanej rzeką na lewym brzegu;
- 1552: Metz zostaje de facto zaanektowany przez Francję;
- 1583: miasto Metz rozpoczyna pobieranie podatku od zwyczajów zmarłych;
- 1648: Traktaty westfalskie : Aneksja Metzu przez Francję zostaje uznana przez Cesarstwo;
- 1769-1776: budowa ogólnej bazy i naprawa łuków i filarów;
- 1813-1847: całkowita odbudowa i poszerzenie o cztery metry, usunięcie dwóch łuków na prawym brzegu;
- 1871: Metz ponownie staje się niemiecki: nazwa mostu zostaje zgermanizowana: Totenbrücke ;
- 1918: Metz ponownie staje się francuski, nazwa Mostu zostaje ponownie francuzowana;
- 1940: Metz ponownie staje się niemiecki, nazwa Mostu zostaje ponownie zniemczona;
- Listopad 1944 : zniszczenie dwóch łuków na lewym brzegu przez wojska niemieckie w celu opóźnienia przemarszu armii amerykańskiej;
- 1944: 21 listopada: Metz ponownie staje się francuski, nazwa Mostu zostaje ponownie francuzowana;
- 1945: drewniana kładka zastępuje zniszczone łuki mostu środkowego;
- 1955-1957: odbudowa dwóch zniszczonych łuków;
- 1985-1986: umocnienie fundamentów poprzez wstrzyknięcie cementu, odbudowa podbudowy ogólnej i zabezpieczenie riprapem.
-
Grand Pont des Morts około 1900 roku (stara pocztówka).
-
Pociąg tramwaju Metz na Totenbrücke , z czasów niemieckiej administracji.
-
Herb starożytnej wioski Devant-les-Ponts prawdopodobnie przedstawiający Pont des Morts.
Środkowy Most Umarłych
| Środkowy most (of the Dead) | |
 Moyen-Pont widziany z brzegu centrum miasta | |
| Geografia | |
|---|---|
| Kraj | Francja |
| Region | Lorraine |
| Departament | Moselle |
| Gmina | Metz |
| Współrzędne geograficzne | 49 ° 07 ′ 11 ″ N, 6 ° 10 ′ 14 ″ E |
| Funkcjonować | |
| Krzyże | Moselle |
| Funkcjonować | Most drogowy |
| Charakterystyka techniczna | |
| Rodzaj | Most murowany (niski łuk) |
| Długość | około 35 m m |
| Szerokość | około 18 m m |
| Materiały) | Kamień Jaumont i żelbet |
| Budowa | |
| Budowa | 1336-1862-1950 |
Środkowy most umarłych, często nazywany w skrócie środkowym mostem, to umocniony most znajdujący się na przedłużeniu dużego mostu zmarłych. Zbudowany jest między 1282 i 1313 została pierwotnie zabezpieczonego przez ramę do zamku IX p wieku przywrócone XV th wieku i rozebrany 1740. Mostek jest przetwarzany w 1336. Jest częściowo zniszczone w 1862 zostanie całkowicie odnowiony i rozszerzonym. Pierwsze łuki zostały całkowicie zniszczone dynamitem w listopadzie 1944 r. (Podobnie jak wszystkie mosty w Metz) podczas wycofywania wojsk niemieckich. W 1945 r. Tymczasowo zastąpiono je drewnianą kładką, przed odbudową w latach 1955-1957.
Pod pierwszym łukiem nadal znajduje się otwór, który umożliwił opuszczenie bram zamykających dostęp do miasta przez rzekę. Podstawy krenelaźowaną wieży XV XX wieku, nie istnieje do dzisiaj jest jeszcze widoczny na koniec mostka. W XVIII -tego wieku, to zawarte w jego dolnej części drutu fabryki żelaza, tartak i XIX th century łaźnie publiczne. Budynek został zrównany z ziemią w 1934 roku po zawaleniu się części murów.
W 2012 r. Rozpoczęto prace nad rozszerzeniem go w górę, w związku z utworzeniem sieci Mettis .
-
Moyen-Pont w 2014 roku po remoncie i rozbudowie.
-
Moyen Pont około 1900 roku. Stara pocztówka.
-
Most środkowy i tramwaje , około 1920 r.
Konstruktywny proces
Dwa mosty zbudowano według rzymskiego procesu sklepienia z rozstawionymi łukami używanymi do szalowania.
Bibliografia
- Jaunez, „On the Pont-des-Morts in Metz” w Biuletynie Towarzystwa Archeologii i Historii Mozeli , 1858, s. 74.
- Charles Abel , „Notatka o Moyen-Pont” w Biuletynie Towarzystwa Archeologii i Historii Mozeli , 1862, s. 214-218.
- „Le pont des Morts (Metz)” w Le Messager de Lorraine , 1918, s. 28.
Uwagi i odniesienia
- Zdjęcia Moyen-Pont w 1945 roku
- Structurae.de - Most Umarłych
- Moyen Pont na stronie Miroir du temps w Metz. Dostęp 3 lipca 2011.
-
„mostki Metz, które wydają się na dany dzień w XII p wieku, Skonstruowano również rzymskiej metody (Tom I, strona 409), równoległych łuków i na tych obręczach cienkie couchis służące jako formy do ciała sklepienia . »
Auguste Choisy , Historia architektury , Tome second , Paryż, Éditions Serg,1899( przedruk 1976), 629 str. ( ISBN 2-85869-010-3 ) , Roboty ogólnoużytkowe : drogi, mosty itp., Rozdz. XVII („Architektura cywilna w średniowieczu”), s. 439 - Coroczna publikacja we współpracy z głównymi pisarzami i artystami z Lotaryngii
