Strajk brytyjskich górników w latach 1984-1985
Się strajk brytyjskich górników z 1984-1985 to ważny epizod w historii brytyjskiego przemysłu, a jej rozwój i wyniki znacząco zmienił miejsce związkami zawodowymi w krajobraz społeczny i polityczny w Wielkiej Brytanii . Strajk trwałMarzec 1984 w Marzec 1985. Oznaczało to sprzeciw Krajowego Związku Górników ( Krajowego Związku Górników ) wobec projektu Komisji Krajowej Węgla ( Narodowej Rady Węglowej ), wspieranej przez rząd Margaret Thatcher , aby najpierw zamknąć 20 kopalń z deficytem węgla , potem inne odtąd.
Historia
Przygotowanie rządu Thatcher
Konserwatywna partia Margaret Thatcher zaplanowała ten strajk w 1979 roku, z zamiarem obalenia związku górniczego NUM, który wygrywał strajki w latach 1972-1974.
Węgiel wytwarzał wtedy 75% brytyjskiej energii elektrycznej i 30% produkcji energii dla przemysłu.
Celem rządu było zamknięcie odwiertów deficytowych, ale stawka była większa. Dla Margaret Thatcher , po pokonaniu, jej słowami, „demokratycznego socjalizmu” w urnie wyborczej , było to pytanie o pokonanie tego, co nazywa „niedemokratycznym socjalizmem” , to znaczy związkowością.
Rząd, uprzedzając trudności z reformą górnictwa, podjął działania mające na celu zapobieżenie skutkom strajków:
- w oczekiwaniu na niedobór z węgla , możliwe konsekwencją strajku , premier nakazał konstytucję dużych zapasów , geograficznie blisko do elektrowni wykorzystujących to źródło energii ;
- uchwalono ustawę zobowiązującą związki do głosowania tajnego na swoich członków w celu rozpoczęcia strajku;
- ogłoszono zamknięcia w czasie niskiego zapotrzebowania na węgiel;
- utworzono system importu węgla;
- Do transportu zatrudniono kierowców niebędących członkami związków zawodowych.
W przypadku samego strajku rząd zdecydował:
- minimalizacja zużycia węgla w elektrowniach poprzez wykorzystanie zasobów rezerwowych, takich jak ropa naftowa ;
- wykorzystanie sił policyjnych do egzekwowania prawa, w szczególności poprzez tworzenie oddziałów prewencyjnych . Obejmowały one zapobieganie tworzeniu pikiet (na przykład blokowanie dróg), ale także radzenie sobie z demonstracjami i eskortowanie osób nieuczestniczących w strajku do ich miejsca pracy , czasami nawet w opancerzonej furgonetce; w konflikcie zginą trzy osoby (dwóch strajkujących, David Jones i Joe Green, na pikietach i taksówkarz David Wilkie , zabitych przez strajkujących, niosąc niebędącego napastnikiem) i 20 000 rannych; Aresztowano 11 300 demonstrantów i ponad 200 postawionych przed sądem;
- zakaz pikiet strajkowych lub latających pikiet ;
- ograniczenie pomocy społecznej do rodzin strajkujących;
- uchwalenie ustawy zabraniającej pracownikom nieletnim wspierania nieletnich strajkujących i niwelujące fakt organizowania pikiet (nie poprzez ich zakaz, ale poprzez zmuszanie pikiet do „umieszczenia tam, gdzie nie przeszkadzają w przejściu niczyim”).
Początek strajku
Rząd wie, że lepiej, żeby strajk odbył się na wiosnę i że skupia się na zamknięciu studni, co do których związki zawodowe górników są podzielone, niż na płacach, na które się zgadzają.
Po uruchomieniu 12 marca 1984Strajk 1984-1985 wśród był wspierany przez zaledwie 40% członków Krajowego Związku Górników ( Krajowy Związek Górników lub NUM , potężny związek UK), w tym czasie pod liderów protestu, w tym Arthur Scargill . Ten ostatni zasadniczo odmówił zamknięcia przynoszących straty studni, wzywając do inwestycji publicznych.
Decyzję przywódców o ogłoszeniu strajku bez głosowania, a tym samym delegalizację strajku, można wytłumaczyć tym, że na szczeblu krajowym większość nieletnich tego nie chciała. Jednak zamknięcie węglowych kopalń oznaczało utratę dziesiątek tysięcy miejsc pracy, zwłaszcza w Yorkshire regionu : Making członków głosuje decydowania o rozpoczęciu strajku, gdy tylko 40% popiera go oznaczało dając do strajku i zostałby uznany za zdradę przez górników z Yorkshire.
Brytyjski związek górników był wówczas najpotężniejszą organizacją robotniczą w Europie; W strajku bierze udział 80 000 górników.
Proces
Strajk był świadkiem licznych starć między strajkującymi a policją, ale to właśnie w Orgreave, w aglomeracji Rotherham , miały miejsce najważniejsze starcia między tysiącami górników a policją. Jest ponad stu rannych.
Pozycja
Kierunek
Kierownictwo narodowe było wspierane przez cały konflikt przez rząd. M mi Thatcher obawiali ona powinna decydować kompromisem zbyt korzystne dla Unii, co pozwoliłoby uniknąć całkowitego Scargilla porażki, nawet obelżywie głosić zwycięstwo. Margaret Thatcher w swoich Pamiętnikach doniesie, że po kilku miesiącach strajku wszystkie negocjacje musiały zostać spisane, aby zapobiec zatruciom prowadzonym przez związek.
Inne związki i opozycja
Partia Pracy przyjęła wiele żądań strajkujących górników, ale potępiła ekstremizm Scargilla. Partia próbowała na końcu, aby zachować twarz unii poprzez zachęcanie M mi Thatcher uzgodnienia. Konflikt zasadniczo ograniczał się do nieletnich.
Koniec społeczności pracowniczych
Niezależnie od politycznych czy ekonomicznych aspektów demontażu brytyjskiego przemysłu wydobywczego, bohaterowie tego strajku walczyli także z końcem środowisk robotniczych. Według dziennikarza Owena Jonesa strajk był „łabędzim śpiewem brytyjskiego ruchu robotniczego” .
Koniec konfliktu
Strajk był jednym z najdłuższych w historii Wielkiej Brytanii . Ostatecznie strajkujący powrócili do pracy masowo od stycznia 1985 r. i przegłosowano zakończenie strajku.3 marca 1985bez uzyskania przez górników czegokolwiek, ich straty finansowe byłyby zbyt duże. Zakończenie strajku oznaczało symboliczny sukces rządu Margaret Thatcher .
Głoska bezdźwięczna
Strajk ten był okazją dla muzyków The Clash do zagrania dwóch koncertów na rzecz nieletnich, 6 i7 grudnia 1984w Brixton Academy w Londynie. Ruch protestacyjny był także tematem piosenek wielu grup muzycznych. Do najbardziej znanych należą:
Film Billy Elliot również czyni strajk centralnym elementem, w którym ojciec i brat tytułowego bohatera strajkują.
Film Duma opowiada historię Lesbijek i gejów wspierają walkę grupy górników o wsparcie strajkujących, w tym zbiórkę pieniędzy dla rodzin; największym wydarzeniem zbiórki pieniędzy był koncert charytatywny Pits and Perverts ("Wells and perverse"), który grupa zorganizowała w Electric Ballroom (w) w Camden Town w Londynie ,10 grudnia 1984, z Bronski Beat , którego wokalistą był Jimmy Somerville , jako podsufitka. Nazwa koncert przyjdzie, według różnych źródeł, w tytule tabloid brytyjski słońcu .
Uwagi i referencje
-
(w) DONALD MACINTYRE, „ Jak strajk górników w latach 1984-85 zmienił Wielką Brytanię na zawsze ” na newstateman.com ,16 czerwca 2014(dostęp 3 marca 2020 r . ) .
-
Maurice Lemoine, „ Długi strajk brytyjskich górników ” , na monde-diplomatique.fr ,styczeń 1985.
-
we Wspomnieniach , wstęp do rozdziału 13: Powstanie pana Scargilla.
-
Jean Nouailhac, „ 30 lat temu Margaret Thatcher złamała obelżywe strajki ” , na lepoint.fr ,3 lipca 2014(dostęp 3 marca 2020 r . ) .
-
David Jones został uderzony cegłą w głowę 15 marca 1984 r. w starciach między policją, strajkującymi i osobami niebędącymi strajkującymi - (w) Wspomnienia strajku górników - BBC News , 12 marca 2004
-
Joe Green zginął zmiażdżony przez ciężarówkę 15 czerwca 1984 r. – (w) Martwi górnicy „nigdy nie zostaną zapomniani” – BBC News , 14 marca 2009 r.
-
(pl) Harmonogram strajku górników — pracownik socjalistyczny
-
David Wilkie zmarł 30 listopada 1984 r., kiedy dwóch strajkujących górników rzuciło betonowy blok z mostu na jego samochód. Eskortowały go dwa radiowozy i motocyklista. - (en) 1985: Górnicy skazani za morderstwo w pit-strajku - BBC , 16 maja 1985
-
Franck Ferrand , „Z wyjątkiem oczywiście M me Thatcher”, program Au coeur de l'histoire , 9 lutego 2012
-
Eric Albert, „ Strajk, który zmienił Wielką Brytanię ” , na lemonde.fr ,11 marca 2014(dostęp 3 marca 2020 r . ) .
-
"Żelazna dama, król Artur i strajk górników" , na franceinter.fr ,24 maja 2017 r.(dostęp 3 marca 2020 r . ) .
-
Eugénie Barbezat, „ Nieletni z orgreave: ICH NIESKOŃCZONA WALKA O PRAWDĘ I SPRAWIEDLIWOŚĆ ” , on lhumanite.fr ,26 września 2014(dostęp 3 marca 2020 r . ) .
-
Trochę duszy górników z Yorkshire
-
Robotnicy, pokonani w historii Wielkiej Brytanii?
-
Bernard Apetche, „ 3 marca 1985 brytyjscy górnicy wznowili pracę ” , na stronie la-croix.com ,27 lutego 2015 r.(dostęp 3 marca 2020 r . ) .
-
Clews 2012 .
-
Robinson 2007 .
-
Mróz 2014 .
-
dół 2014 .
Załączniki
Powiązane artykuły
Bibliografia
- (en) Colin Clews , „ 1984. Lesbijki i geje wspierają górników. Część pierwsza ” , o gejach w latach 80. ,10 września 2012
- John i Jenny Dennis, Trochę duszy z Yorkshire Miners , Bezsenność, 2004
- (pl) Jamie Doward , „ Prawdziwe triumfy homoseksualnego komunisty za przebojem Pride ” , The Guardian ,21 września 2014( przeczytaj online )
- (en) Peter Frost , „ 'Pits and Perverts:' Legacy of Communist Mark Ashton ” , „ The Morning Star” ,11 września 2014 r.( przeczytaj online )
- Pierre-François Gouiffès, Margaret Thatcher w obliczu nieletnich , Privat, 2007 ( ISBN 978-2-7089-6880-6 )
-
(en) Dennis Kavanagh, Reorganizacja brytyjskiej polityki: polityka po Thatcher ,
-
(en) Dennis Kavanagh, Thatcheryzm i polityka brytyjska: koniec konsensusu? , Oxford UP, 1990 (wydanie drugie)
-
(pl) Seumas Milne, Wewnętrzny wróg: Tajna wojna przeciwko górnikom , Verso Books, 2004
- (pl) Lucy Robinson , Geje i lewica w powojennej Wielkiej Brytanii: jak sprawy osobiste stały się polityczne , Manchester, Manchester University Press ,2007, 219 s. ( ISBN 978-0-7190-7434-9 , czytaj online )
-
Henri Simon , Strajk górników w Wielkiej Brytanii (Marzec 1984-Marzec 1985) , Acratie, 1987
Linki zewnętrzne