Girard de Beaulieu

Girard de Beaulieu Biografia
Zajęcia Artysta liryczny , piosenkarz , kompozytor
Małżonka Violante Doria ( w )
Inne informacje
Zasięg Niska

Girard Beaulieu (czasami niewłaściwie nazywane Lambert Beaulieu ), zmarł po 1589 roku, był francuski kompozytor i śpiewak (bas), aktywny w ostatniej tercji XVI -tego  wieku.

Biografia

Był zatrudniony w Domu Królewskim od 1572 roku, za Karola IX, a następnie Henryka III . Szczegóły jego opłat są następujące:

Wiele jego zarobków przypisuje się jemu w tym samym czasie, co jego żonie. Wydaje się, że on i jego żona byli szczególnie docenieni - przypuszcza się, że byli wirtuozami - ponieważ król i królowa przyznali im kilka napiwków, które mogły wzrosnąć do 750 l, jak w 1572 r., oprócz emerytur.

Beaulieu prawdopodobnie uczestniczył w pracach Akademii Muzyki i Poezji zainicjowanej przez Jeana-Antoine'a de Baïfa , ponieważ jest on cytowany przez Fabrice'a Marina Caietaina w dedykacji swoich Airs z 1576 roku jako korektę jego arii, podobnie jak Courville:

... uczęszczałem do szkoły panów de Courville i Beaulieu, jednego Orfeusza, drugiego Ariona de France, ich cnota i nasza przyjaźń pozwalają mi tak ich nazywać, ponieważ są nie tylko znakomici w opowieściach o Lirze, ale bardzo wyuczony w sztuce muzyki i doskonały w komponowaniu melodii...

W 1581 śpiewał w puy muzycznym Évreux, wraz z innymi muzykami kaplicy i Komnaty Królewskiej.

Beaulieu był również częścią, z innymi muzykami Komory Króla, takimi jak Salmon i Claude Balifre , członkami Kongregacji Pokutników Zwiastowania, założonej przez Henryka III. W 1589 r. nadal był częścią rodziny królowej Ludwiki Lotaryngii-Vaudémont , w tym samym czasie co jej córka.

Został pochowany 25 maja 1590 rw Saint-Nicolas-des-Champs; mówi się o nim, że jest mistrzem muzyki Chevalier d'Aumale.

Rodzina

Jego żoną była genueńska śpiewaczka i lutniczka Violante Doria  ; czasami śpiewali razem, akompaniując sobie na lutni, jak to miało miejsce w Queen's Ballet Comique . Mieli córkę Claude, wzmiankowaną w 1589 roku jako królową lutniczkę z roczną pensją 400 lt.

Pracuje

Wydanie współczesne: Lambert de Beaulieu, Airs , w zbiorze The Sixteenth Century Chanson , wyd. Jane A. Bernstein. Routledge, 1994. 280 s. ( ISBN  978-0824031084 ) . O zapisie rytmów w tych melodiach por. Cœurdevey 2010 s. 24-25.

Przyjęcie

Nadal jest cytowany w 1636 r. przez Marina Mersenne w przedmowie do czytelnika jego Universal Harmony jako jeden z najwybitniejszych śpiewaków minionego stulecia:

Girard de Beaulieu, niższy z Komnaty Królewskiej, śpiewał lepiej niż ktokolwiek inny, a Courville, zarówno ojciec, jak i syn, prawie opuścili potomnych w rozpaczy, aby móc im dorównać.

Dyskografia

Uwagi

  1. Lambert został błędnie nazwany w korespondencji cesarza rzymsko-germańskiego Rudolfa II do swego ambasadora w Paryżu, jak relacjonuje Fétis 1866, tom. ja str. 266.
  2. Zobacz szczegóły źródeł w Brooks 2000 s. 423-426 oraz w Handy 2008 s. 373.
  3. samo źródło.
  4. Cytowane poniżej.
  5. Bonnin 1837 s. 23-24.
  6. ''Statuty Kongregacji Penitentów'': Paris BNF (Mss.): Ms. NAF 7549 f. 20v, cyt. za Petey-Girard 2008 s. 615. Paris BNF (Pani): Pani Mélanges Colbert 49 pokój 325 bis i 82 f. 61v, 73v i 95r, cyt. za Handy 2008 s. 373.
  7. Brossard 1965 s. 26.
  8. Brooks 2000 s. 201.
  9. Jeśli chodzi o praktykę śpiewania w dialogu w tym czasie, zobacz Brooks 2003, gdzie często cytuje się Beaulieu i jego żonę.
  10. Paris BNF (Pani): Pani Clairambault 1216 f. 68v, cyt. za Brooks 2000 s. 423 i Handy 2008 s. 526.
  11. W fa. A5v.

Bibliografia