Gerald Clery Murphy i Sara Sherman Wiborg byli bogaci amerykańscy emigranci osiedlili się na Riwierze Francuskiej na początku XX -tego wieku i który z ich gościnności i ich miłości do partii, stworzonej wokół nich krąg społeczny szczególnie żywa w 1920 roku , który zawierał wiele artyści i pisarze Lost Generation . Gerald miał krótką, ale znaczącą karierę malarza .
Gerald Clery Murphy (25 marca 1888 - 17 października 1964) urodziła się w Bostonie w rodzinie będącej właścicielem sieci sklepów Mark Cross Company. Gerald był estetą od dzieciństwa, nigdy nie czuł się komfortowo w komitetach i innych klubach towarzyskich, do których zabrał go ojciec. Trzy razy nie zdał egzaminu wstępnego do Yale, zanim tam studiował. Tam dołączył do elitarnych kręgów studenckich Delta Kappa Epsilon i Skull & Bones, a na pierwszym roku zaprzyjaźnił się z Cole'em Porterem, którego przedstawił w DKE. Murphy przedstawia Portera swoim przyjaciołom, czyniąc go kompozytorem wykonań muzycznych Yale.
Sara Sherman Wiborg (7 listopada 1883 - 10 października 1975) urodził się w Cincinnati w stanie Ohio w zamożnej rodzinie Wiborgów. Jej ojciec, Frank Bestow Wiborg , był milionerem, który sam się zarobił, a matka pochodziła z szanowanej rodziny Shermanów, córka Hoyta Shermana i siostrzenica generała Williama Tecumseha Shermana , odpowiedzialnego w czasie wojny secesyjnej . Po spędzeniu dzieciństwa w Cincinnati , jako nastolatka wraz z rodziną wyjechała do Niemiec, aby jej ojciec mógł skupić się na europejskiej ekspansji swojej firmy. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych osiedlili się w Nowym Jorku, a następnie w wiosce East Hampton ( Nowy Jork ), gdzie zamieszkali jako jedni z pierwszych bogatych ludzi.
Sara Wiborg i Gerald Murphy spotykają się jako nastolatki w East Hampton. Gerald był pięć lat młodszy od Sary i przez długi czas pozostają prostymi przyjaciółmi; zaręczyli się dopiero w 1915 roku, kiedy Sara miała 32 lata. Jego rodzice nie akceptują związku, który rodzice Geralda również ponuro oceniają, prawdopodobnie z powodu sporu między ojcem a synem.
Po ślubie przenieśli się do 50 West of 11 th Street w Nowym Jorku , gdzie rodzina szybko rosła z trójką dzieci. W 1921 roku wyjechali do Paryża , uciekając przed restrykcjami Nowego Jorku i ich rodzin. Gerald zaczyna malować i spotykają artystów, z którymi staną się sławni. Ale przede wszystkim osiedlając się na Lazurowym Wybrzeżu, stali się centrum dużego kręgu artystów i pisarzy, w tym Zelda i F.Scott Fitzgerald , Ernest Hemingway , John Dos Passos , Fernand Léger , Jean Cocteau , Pablo Picasso , Archibald MacLeish , John O'Hara , Cole Porter , Dorothy Parker i Robert Benchley .
Gerald umiera dalej 17 października 1964w East Hampton . Sara umiera10 października 1975w Arlington w stanie Wirginia . Nicole i Dick Diver, para bohaterów powieści Tendre est la nuit autorstwa F. Scotta Fitzgeralda , łatwo jest zasymilować z Murphys poprzez fizyczne podobieństwa, chociaż wielu ich przyjaciół, jak sami Murphys, w większości rozpoznało ich jako samych Murphys , osobowości i związek pary Fitzgeraldów. Moment obrotowy z ogrodu Eden z Ernest Hemingway nie jest wyraźnie inspirowany przez Sara i Gerald, ale kilka szczegółów i miejsce ( Nicea ), nieuchronnie myśleć o swoim życiu.
W 1971 roku ukazało się Living Well Is the Best Revenge , biografia Geralda i Sary Murphy autorstwa Calvina Tomkinsa . Amanda Vaill pisze o nich w swojej książce Everybody Was So Young z 1995 r. Obie książki są dla nich miłe, w przeciwieństwie do ich portretów we wspomnieniach lub powieściach ich wielu przyjaciół, w tym Fitzgeralda i Hemingwaya.
W 1982 roku Honoria Murphy Donnelly, córka pary, napisała wraz z Richardem N. Billingsem Sara & Gerald: Villa America and After . Plik12 lipca 2007, spektakl Crispina Whittella zatytułowany Villa America , oparty w całości na związkach Geralda i Sary Murphy z ich kręgiem przyjaciół, ma swoją premierę na festiwalu w Williamstown z Jennifer Mudge jako Sarą Murphy.
Gerald malował tylko od 1921 do 1929; znany jest ze swoich martwych natur w stylu precyzyjnym i kubistycznym . W latach dwudziestych, wraz z innymi amerykańskimi malarzami modernistycznymi osiadłymi w Europie, takimi jak Charles Demuth i Stuart Davis , tworzył obrazy zapowiadające ruch pop-artu , zawierające obrazy popkultury jako trywialne obiekty z amerykańskiego designu komercyjnego.
Pablo Picasso , przyjaciel Sary, reprezentował ją w kilku pracach wyprodukowanych w 1923 roku:
. Puryzm i jego wpływ międzynarodowy, wydania Pierre Guénégan, Lanwell & Leeds, 335 p zilustrowane, Londyn, 2019, ( ISBN 978-2-9700494-8-7 )