Georges reverdy

Georges reverdy Obraz w Infobox. Młoda kobieta z lustrem , grawerowanie dłutem na miedzi. Biografia
Narodziny 1531
Chivasso
Śmierć 1564
Lyon
Czynność Grawer

Georges Reverdy (? - 1564/1565 Lyon) to rytownik w drewnie i miedzi z okresu renesansu w Lyonie .

Identyfikacja

Identyfikacja tego artysty była złożona. Jego zlatynizowany podpis „  G. Reverinus  ” sprawił, że kilku specjalistów doszło do wniosku, że jest Włochem, i nazwali go „  Gaspare Reverdino  ”. Inni zidentyfikowali go jako Niemca lub Francuza, a historia powstania jego korpusu ukazuje wielkie zamieszanie i sprzeczności.

Źródła bezpośrednie

Bezpośrednie źródła wspominające o Reverdy są rzadkie. Nicolas Bourbon poświęca kilka wersów z nim w jego Nugae , opublikowanej w 1538 roku znajduje się również krótki zawiadomienie w Bibliotece w La Croix du Maine od 1584 roku.

Historiografia

Nie ma śladu Reverdy wzmianki podczas pierwszej połowy XVII th  wieku i John Evelyn wywołuje obrót przejście na Bernarda Salomona w jego Sculptura z 1662 Poza tym wzmianki jeśli kochankowie zebrać ciało robót pod nazwą Reverdinus , żadna nie przywołuje samej osoby ani nie podaje elementu biograficznego. Autor popadając w zapomnienie, dane o jego życiu są stopniowo wyprowadzane wyłącznie z analizy jego dzieł, co prowadzi do licznych fuzji.

Bez dowodu Johann Friedrich Christ , a za nim Jean-Michel Papillon , uważają go za drwala.

Adam von Bartsch jako pierwszy podejmuje próbę rekonstrukcji historii i połączenia wszystkich osiągnięć Georgesa Reverdy'ego w swojej pracy The Painter-Engraver . Uważając go za Włocha, nazywa go Reverdino . Nie wie nic o swoim pochodzeniu, swoim imieniu i datach swojej działalności. W swoim korpusie odnotowuje jedynie datę Uderzenia w Skałę , 1531 r. Nie rozwijając swojej tezy, szacuje jego włoskie pochodzenie na podstawie porównania stylistycznego z dziełami Giulio Bonasone i Agostino Raimondiego i dlatego umieszcza ją w otoczeniu św. Marcantonio Raimondi . Von Bartsch przypisuje mu trzydzieści dziewięć rycin, z których dwadzieścia pięć jest podpisanych, i uważa je za ogólnie mierne.

Podczas XIX e  wieku wiele teorii na temat życia Georges Reverdy będzie krążyć bez dowodu. Niektórzy przywożą go z Padwy, Wenecji czy Bolonii. Po książce Von Bartscha większość specjalistów zgadza się co do nazwy Reverdino, ale jego imię jest nadal przedmiotem dyskusji. Propozycje Gasparo , Carlo , Gérarda , Cesare , Caspara czy Gaspare . Wahanie również pochodzić z tej początkowej niektórych grafiki, które mogą być interpretowane jako C lub G . Większość specjalistów powtarza ocenę Von Bartscha dotyczącą jakości jego pracy i bliskości Marcantonio Raimondi. Tylko Jules Renouvier uważa, że ​​praca Reverdy'ego cieszy się dużym zainteresowaniem, ale jest mało popularna.

Wiedza na Reverdy faktycznie odnawia pod koniec XIX -go  wieku z pracą Natalis Rondot i uprzęży Henri . Przeszukują archiwa Lyonu, znajdując wzmianki o artyście i kontaktują je z płytą La Croix du Maine . Następnie podejmują się odtworzenia korpusu Georgesa Reverdy'ego, odnotowując przypisanie autorstwa La Croix du Maine artyście Promptuaire des médailles . Z pomocą Alfreda Cartiera proponują również przybliżyć Reverdinusa do malarza Georga Reperdinusa opisanego w 1850 roku przez Sotzmanna ze wzmianki Nicolasa Bourbona w Nugae . Rzeczywiście, podkreślają bliskość fonetyczną i częstotliwość przejścia od p do v po łacinie. Obaj autorzy wahają się jednak przed rozpoznaniem u artysty nazwiskiem G. Reverdinus ich Georgesa Reverdy'ego .

Osobą, która podejmuje ten krok, jest Henri Bouchot . Pragnąc wykazać, że Georges Reverdy jest rzeczywiście Francuzem, publikuje artykuł oparty na studium stylistycznym i odrzuca, czasami niezręcznie, informacje, które nie idą w jego kierunku. Rzeczywiście kieruje się nacjonalistycznymi uczuciami i pragnie podkreślić Reverdy'ego jako jednego z prymitywów grafiki we Francji.

W tym samym nastroju Alessandro Baudi di Vesne w dwóch artykułach opublikowanych pośmiertnie w 1937 i 1938 r. W dwóch artykułach opublikowanych pośmiertnie w 1937 i 1938 r. Podjął teczkę Reverdy'ego, aby stwierdzić, że jest on Włochem. rywalizacja między francuskimi i włoskimi historykami sztuki o genezę i miejsca rozwoju sztuki w okresie renesansu.

Ten artykuł autorstwa Baudi di Vesne jest ostatnim poświęconym Georgesowi Reverdy'emu, który przedstawia nowe argumenty dotyczące jego narodowości. Później Henri Zerner tworzy artykuł będący próbą syntezy modeli i stylu Georgesa Reverdy'ego. Szczególnie interesuje się swoją aktywnością w Lyonie, współcześnie z działalnością mistrzów JG i CC .

Ostatnią syntezę dotyczącą wszystkich zagadnień związanych z Georgesem Reverdy opublikowała Estelle Leutrat w swojej pracy dyplomowej opublikowanej w 2007 roku.

Biografia

Pierwsza potwierdzona wzmianka o Reverdy'm znajduje się w Lyonie w 1529 roku, gdzie określa się go mianem „krawca obrazów”, czyli drwala . Jego korpus potwierdza, że ​​później pracował z miedzią.

W 1538 roku został okrzyknięty malarzem przez poetę Nicolasa Bourbona, który nazwał go „  Georgius Reperdius  ”. Nie ma jednak żadnego dokumentu ani dzieła świadczącego o tym, że był malarzem.

Jest jednym z pierwszych rytowników pracujących dla amatorów, lubiących historyczne , mitologiczne tematy często ze starożytnego Rzymu .

Jego śmierć została wykryta w umowie o praktykę jego syna Étienne'a zawartej ze złotnikiem Étienne Carta w 1565 r. Jednak w 1564 r. Nadal jest wymieniany jako żywy.

Mieszka w dzielnicy Notre-Dame-de-Confort i niedaleko Corneille de Lyon . Robi znaki drukarskie dla swoich teściów.

Styl

Podobnie jak współczesny grawer z Lyonu, Master CC , wiele zapożycza z prac Master JG . Korzystając w pełni z bogactwa cyrkulacji dzieł, artystów i uczonych Lyonu, zapożycza z różnych modeli stylistycznych, w tym Bonasone czy Jean Duvet , w szczególności w swoich swobodach ujętych w stylu włoskim.

Często umieszcza teksty w swoich rysunkach, otwierając tym samym nowe pole formalne. „Ta innowacja jest szczególnie widoczna w rycinach, takich jak Trzej wrogowie chrześcijanina czy Osioł nauczający inne zwierzęta , gdzie zespół tekst-obraz tworzy znaczącą całość o moralnej lub apologetycznej ostateczności. "

Ciało pracy

Wiemy o sześćdziesięciu odbitkach.

Baudrier przypisuje mu ilustracje do Promptuaire des médailles opublikowanego przez Guillaume Rouillé , które wyprodukowałby wspólnie z Corneille de Lyon . W rzeczywistości jest prawdopodobne, że Reverdy wykonał wszystkie ryciny, opierając się na obrazach wykonanych przez malarza, a ich podobieństwa w stylu są bardzo bliskie na niektórych portretach.

Podobnie, przypisuje mu się nim ryciny z Rozprawa o Castrametation i wojskowych Dyscypliny Rzymian przez Guillaume du Choulu .

Reverdy ilustruje De piscibus Marinis przez Guillaume Rondelet , opublikowane przez Macé Bonhomme , który jest pierwszym traktatem o ichthyology opublikowany we Francji.

Rycina Kazanie na górze , jedno z najważniejszych dzieł Reverdy'ego, „przedstawia bardzo osobistą interpretację sceny ewangelicznej, która wiąże ją z Sądem Ostatecznym, w którym ci, którzy usłyszą przesłanie Chrystusa, zostaną zbawieni. I potępi tych. którzy nadal ufają ludzkiej mądrości. „ W Alchemists odnosi się do groteskowych obrazów oprawców Chrystusa w jego przedstawieniach alchemików, aby potępić tę praktykę.

Katalog prac

Ten katalog jest oparty na katalogu opracowanym przez Estelle Leutrat; znajduje się tam bibliografia każdego dzieła, a także miejsca konserwacji poszczególnych kopii:

Leutrat oferuje również listę rycin cytowanych w tekstach, z których nie są znane żadne zachowane dzieła:

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi
  1. autorytetów jego narodziny w 1531 r. I śmierć w 1570 r., Ale ostatnie badania podważają tę datę (patrz dalej).
Bibliografia
  1. (w) „  Cluster Portuguese Georges Reverdy sheet  ” na viaf.org (dostęp 3 kwietnia 2015 ) .
  2. (de) „  Georges Reverdy's autorytet  ” , z Niemieckiej Biblioteki Narodowej (dostęp 3 kwietnia 2015 ) .
  3. Béghain i in. 2009 , s.  1118.
  4. Leutrat 2007 , s.  103.
  5. Leutrat 2007 , s.  105.
  6. Adam von Bartsch, The Painter-Engraver , Wiedeń, JV Degen Printing, 21 tomów. 1803-1821; w tomie XV, s.  465 .
  7. Leutrat 2007 , s.  104.
  8. Jules Renouvier, Przeznaczenia i maniery mistrzów grawerowania, aby służyć historii grawerowania. We Włoszech, Niemczech, Holandii i Francji. XVI th  wieku , Montpellier, Boehm, drukarki do Akademii, 1853-1856; 1854, s.  39 .
  9. Sotzmann, „Georg Reperdinus” Deutsches Kunstblatt , 22 kwietnia 1850, s.  123-125 .
  10. Leutrat 2007 , s.  106.
  11. Henri Bouchot, „Domniemany włoski grawer Gasparo Reverdino”, Gazette des Beaux-Arts , sierpień 1901, s. 102-108 i wrzesień 1901, s. 229-238.
  12. Leutrat 2007 , s.  107.
  13. Uwaga BNF  ; Zauważ idref .
  14. Alessandro Baudi di Vesne, „  Reverdino incisore Cinecentista  ”, Maso Finiguerra , odręczne notatki zebrane przez Lamberto Donatiego.
  15. Leutrat 2007 , s.  108.
  16. Leutrat 2007 .
  17. Dubois de Groër 1996 , str.  46.
  18. Zerner 2002 , s.  327.
  19. Henry wiązki , Lyon Bibliografia: wyszukiwanie drukarki, Booksellers, Introligatory i litery Twórcy Lyons w XVI , Paryż, F. Nobele, 1964-1965 ( 1 st  ed. 1895/21), 13 objętości (postać BNF n O  FRBNF37011745 ).
  20. Béghain i in. 2009 , s.  1119.
  21. Leutrat 2007 , s.  259.
  22. Luc Hernandez , „  Przybył  " Słownik historyczny Lyonu ", LibéLyon ,12 maja 2009( czytaj online ).
  23. Recenzja Henriette Pommier , „  Estelle Leutrat, Początki miedziorytu we Francji. Lyon 1520-1565  ”, Reforma, Humanizm, Renesans , t.  67 N O  67,2008, s.  170-172 ( czytaj online ).

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne