Georges Gabory

Georges Gabory Biografia
Narodziny 14 października 1899
Marionetka
Śmierć 25 stycznia 1978(78 lat)
Saint-Pierre-lès-Elbeuf
Imię urodzenia Georges Pierre Auguste Gabory
Narodowość Francuski
Zajęcia Poeta , powieściopisarz , eseista

Georges Gabory , urodzony dnia14 października 1899w Pantin i zmarł dalej25 stycznia 1978w Saint-Pierre-lès-Elbeuf , jest francuskim poetą, powieściopisarzem i eseistą.

Kariera

Dwudziestokilkuletni Georges Gabory został czytelnikiem w Gallimard i odegrał tam dość wpływową rolę. W 1919 roku w dzielnicy Montparnasse spotkał przypadkowo malarza André Deraina, który przedstawił go wszystkim swoim przyjaciołom, w tym Danielowi-Henry'emu Kahnweilerowi .

W fragmencie Five Dreams zatytułowanym „A Writer's Vocation” André Breton opisuje to następująco: „W pierwszym pomieszczeniu, zdecydowanie najmniejszym, gdzie tylko światło dzienne wpada przez niezrozumiałe okno, młody człowiek siedzi przy stole i komponuje wiersze. Wokół niego, na stole i na podłodze, są obficie usiane wyjątkowo brudnymi rękopisami ”, retrospektywnie asymilując go do swego rodzaju„ urzędnika listowego ”.

Jest autorem esejów o André Gide , Marcelu Proustu , Moïse Kislingu ... Wśród jego współpracowników i przyjaciół, nie licząc Deraina, byli m.in.Guillaume Apollinaire , Max Jacob , Gide, Proust, Juan Gris , André Breton , Aragon , Raymond Radiguet , Jean Cocteau , Antonin Artaud , Pierre Reverdy , Georges Duveau i André Malraux .

Po 1930 r. Przeszedł na emeryturę prawie z całego życia publicznego. W 1962 roku do Paryża przyjechał amerykański profesor listów, aby przeprowadzić z nim wywiad.

Zbiór jego wierszy Miary dla miar został opublikowany w 1981 r., A także zbiór wspomnień Apollinaire, Max Jacob, Gide, Malraux & Cie w 1988.

Bibliografia

Źródła

Uwagi i odniesienia

  1. Archiwum Seine-Saint-Denis, gminy Pantin, świadectwo urodzenia n o  625 rok 1899 (zobacz 159/204) (z marginalnej wzmianki o śmierci)
  2. Archives Paryż 17 th , małżeństwo n o  1865 1923 (25/31 view) (podając swój zawód)
  3. M. Bonnet, op. Cit.

Linki zewnętrzne