Georges dumas

Georges dumas Portret Georgesa Dumasa Biografia
Narodziny 6 marca 1866
Ledignan
Śmierć 12 lutego 1946
Lédignan ( Gard )
Narodowość Francuski
Tematyczny
Trening Louis-le-Grand Normal School and Lycée
Zawód Psycholog , eseista ( d ) i lekarz
Nagrody Dowódca Legii Honorowej ( d ) i doktorat honoris causa Narodowego Autonomicznego Uniwersytetu Meksyku ( d ) (1924)
Członkiem Academy of Moral and Political Sciences oraz National Academy of Medicine
Kluczowe dane

Georges-Alphonse Dumas , urodzony dnia6 marca 1866 i martwe 12 lutego 1946w Ledignan ( Gard ) jest francuskim lekarzem i psychologiem .

Georges Dumas przedstawił się jako wierny uczeń Théodule Ribot, któremu dedykuje wszystkie swoje książki. Jest „przewoźnikiem nowego pokolenia międzywojennych psychologów  ”. Jego obszar upodobań to emocje.

Jego lekcje w szpitalu Sainte-Anne cieszyły się dużym zainteresowaniem. Wielu studentów i słuchaczy stanie się sławnych: Georges Poyer , André Ombredane , Jean Delay , Claude Lévi-Strauss , Jacques Lacan , Daniel Lagache , Paul Nizan , Raymond Aron , Jean-Paul Sartre , Georges Canguilhem ...

Jego wielkim dziełem jest Traite de Psychologie (1923-1924). Był odpowiedzialny za napisanie wielu artykułów i zarządzanie Traktatem, który ukazał się w 2 tomach, w których brali udział główni francuscy psychologowie tamtych czasów. Nowe, poprawione i poszerzone wydanie, Nowy traktat psychologiczny , ukaże się od 1930 roku w 10 tomach.

Jego misje i fundacje w Ameryce Południowej w celu promowania myśli i nauki francuskiej, tworzenia szkół średnich i instytutów badawczych oraz organizowania wymiany nauczycieli i uczniów były liczne.

Biografia

Georges-Alphonse Dumas był uczniem Lycée de Nîmes w latach 1878–1884, a następnie uczniem w Lycée Louis-le-Grand w Paryżu w latach 1884–1886. Następnie wstąpił do École normale supérieure w latach 1886–1889 obok Romaina Rollanda i Georgesa Pagèsa . Uzyskał agrégation w dziedzinie filozofii w 1889 r. W latach 1889–1896 podążał za nauką Théodule Ribot w Collège de France . Stał się lekarz medycyny w 1894 roku z tezą o intelektualnego Zjednoczonych melancholii . W School of Medicine zaprzyjaźnił się z Pierrem Janetem, którego znał jako profesora École normale.

Od 1897 r. Pełnił funkcję kierownika laboratorium psychologicznego w klinice chorób psychicznych Wydziału Lekarskiego w Paryżu w przytułku Sainte-Anne , a od 1894 do 1902 był profesorem filozofii w Collège Chaptal .

W 1900 roku został także doktorem literatury z główną tezą dotyczącą Smutku i radości oraz pracą uzupełniającą o Auguste Comte , krytyku psychologii swoich czasów. W 1902 roku, zastępując Pierre'a Janeta , został mianowany wykładowcą psychologii eksperymentalnej na Wydziale Literatury w Paryżu .

W następnym roku, w 1903 roku założył z Pierre Janet w Journal of normalnego i patologicznego psychologii . W latach 1912-1937 zajmował katedrę psychologii eksperymentalnej na Sorbonie, a także był profesorem psychologii patologicznej w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Paryskiego w latach 1921-1937.

Jest członkiem Towarzystwa Medyczno-Psychologicznego od 1925 r., A od 1933 r. Jest jego prezesem. Od 1926 r . Jest również członkiem Akademii Medycznej, a od 1932 r. Członkiem Akademii Nauk Moralnych i Politycznych . mianowany kawalerem Legii Honorowej w 1917 r., następnie oficerem, a następnie dowódcą.

Zmarł na odoskrzelowe zapalenie płuc na12 lutego 1946w swoim rodzinnym mieście Lédignan .

Dokumentacja służbowa podczas wojny 1914-1918

Elementy bibliograficzne

Główne prace

Główne artykuły w czasopismach

Przegląd dwóch światów

Recenzja Paryża

Kroniki medyczno-psychologiczne

Dziennik psychologii normalnej i patologicznej

Przegląd filozoficzny Francji i za granicą

Mózg

Inny

Traktat o psychologii (1923-1924)

Projekt tego traktatu pochodzi sprzed pierwszej wojny światowej . Théodule Ribot napisał przedmowę w 1914 roku, ale wojna opóźniła jego realizację. Traktat psychologiczny jest pierwszym traktatem psychologicznym w języku francuskim i pierwszym tego rodzaju zbiorowym dziełem na poziomie globalnym.

Tom I (1923)

Księga 1: Wstępne pojęcia do badania psychologii

Księga druga: Elementy życia psychicznego

Księga trzecia: skojarzenia wrażliwie-motoryczne

Księga czwarta: Ogólne formy organizacji

Tom II (1924)

Książka 1: Systematyzowane funkcje życia psychicznego

Książka druga: Mentalne syntezy

Księga trzecia: Nauki dodatkowe

Wniosek (Georges Dumas)

Nowy traktat o psychologii (1930-1949)

Pierwsza edycja traktatu szybko się wyprzedała. Następuje projekt drugiego poprawionego i powiększonego wydania, liczącego ponad 3500 stron.

Tom I (1930)

Księga 1: Wstępne pojęcia

Książka druga: Wprowadzenie - Metodologia

Tom II (1932): Podstawy życia psychicznego

Książka 1: Podstawowe reakcje

Książka druga: Wrażenia ( Benjamin Bourdon )

Księga trzecia: Stany afektywne

Książka czwarta: Obrazy ( Ignace Meyerson )

Tom III (1933): Wrażliwe skojarzenia motoryczne

Książka 1: Równowaga i orientacja ( André Ombredane )

Księga druga: Wyrażanie emocji (Georges Dumas)

Książka trzecia: Mimikra (Georges Dumas)

Księga czwarta: język ( André Ombredane )

Tom IV (1934): Funkcje i prawa ogólne

Księga 1: Ogólne funkcje organizacyjne

Księga druga: Ogólne prawa aktywności umysłowej

Tom V (1936): Usystematyzowane funkcje życia intelektualnego

Tom VI (1939): Usystematyzowane funkcje życia emocjonalnego i aktywnego

Tom VII (1940): Mental syntheses

Książka 1:

Druga książka

Misje i fundacje w Ameryce Południowej

(Źródło: Georges Dumas 1866-1946. Towarzystwo Naukowo-Literackie Alès)

Wszystkie zakładane instytuty są wspierane przez granty prywatne, granty od uczelni, granty od zainteresowanych rządów, do których Ministerstwo Spraw Zagranicznych dodaje własne. Ich celem jest sprowadzenie z Francji, w miesiącach lipiec, sierpień i wrzesień, które są miesiącami pracy na uniwersytetach Ameryki Łacińskiej, profesorów szkół wyższych, az drugiej strony zaprezentowanie audytorom paryżan, poprzez wykłady wygłaszane na Sorbonie , Wydział Lekarski, Wydział Prawa  itp. najlepsi nauczyciele w Ameryce Łacińskiej. Od 1920 r., Kiedy powstał pierwszy instytut, do 1933 r. Pracowało w tym kontekście 90 francuskich profesorów wyższych uczelni.

Pracuje nad Georgesem Dumasem

Uwagi i odniesienia

Linki zewnętrzne