George Pocock

George Pocock
George Pocock
George Pocock, autor: Thomas Hudson
Narodziny 6 marca 1706
Śmierć 3 kwietnia 1792(86 lat)
w Curzon Street , Mayfair ( Królestwo Wielkiej Brytanii )
Pochodzenie  Brytania
Uzbrojony  Royal Navy
Stopień Admirał
Lata służby 1718 - 1766
Przykazanie HMS  Cumberland
Konflikty
Nagrody Kawaler Orderu Łaźni

George Pocock (6 marca 1706 - 3 kwietnia 1792) jest brytyjskim oficerem marynarki wojennej . Sięgnął rangę admirała z Royal Navy .

Biografia

Geneza i początki

Pochodzi z Chieveley w Berkshire i jest synem Thomasa Pococka, kapelana marynarki wojennej. George Pocock wstąpił do marynarki wojennej w 1718 r., Służąc na pokładzie HMS  Superb pod okiem wuja, kapitana Streynshama Mastera (1682–1724). Awansował na porucznika wKwiecień 1725, Dowódca w 1733 roku, a po kapitan w 1738 roku Po służbie w Indiach Zachodnich został wysłany do Indii Wschodnich w 1754 roku jako kapitan HMS  Cumberland , 58 karabinów, pod rozkazami admirała Charlesa Watsona . Eskadra Watsona współpracuje z Clive'em w podboju Bengalu . W 1755 roku Pocock został awansowany na kontradmirała , a następnie wiceadmirała w 1756.

Dowództwo brytyjskich sił morskich na morzach Indii

Po śmierci Watsona objął dowództwo nad siłami morskimi na morzach Indii . W 1758 r. Dołączył do niego komandor Charles Steevens (zm. 1761 r.), Ale to wzmocnienie sprowadziło jego eskadrę tylko do siedmiu małych statków linii . Po dwóch latach wypowiedzenia wojny między królestwami Francji i Wielkiej Brytanii , Francuzi wysłali siły morskie ze swoich wysp na Oceanie Indyjskim do Zatoki Bengalskiej, aby uratować Pondicherry . Przechwycenie przybycia tych posiłków staje się priorytetową misją Pococka. Francuska eskadra z mniejszą siłą ognia niż własna. Hrabia Ache który dowodzi ta musi zawierać w swej linii bojowej kilku Indiamen którzy byli niczym innym niż uzbrojonych statków handlowych do wojny. Jednak liczba francuskich okrętów była większa niż jego, a Pocock miał obowiązek, zgodnie z ówczesną praktyką, walczyć zgodnie ze starymi oficjalnymi instrukcjami. Miał ustawić swoje statki w szeregu przeciwko wrogowi i starać się zachować swoją formację na czas trwania walki.

Wszystkie spotkania Pococka z eskadrą hrabiego Aché okazały się niezdecydowane. Pierwsze starcie ma miejsce w Gondelour , the29 kwietnia 1758, a Pocock nie może powstrzymać Francuzów przed zmobilizowaniem się do Pondicherry . Po drugiej walce w Negapatam na 3 sierpnia , francuski admirał wrócił do Isle de France , a gdy monsun zmuszony Pocock powrotu do portu, wziął schronienie w Bombaju . Walki wznowiono wczesną wiosną, położył on kres oblężeniu Madrasu , ale francuski admirał nie pojawił się ponownie w Zatoce Bengalskiej przed wrześniem. Ponownie Pocock nie jest w stanie powstrzymać przeciwnika przed dotarciem do Pondicherry i zaciętej bitwie, którą toczy10 września 1759jest znowu niezdecydowany. Francuski rząd był wówczas bliski bankructwa , a D'Aché nie mógł już kupować żywności i zaopatrzenia dla swojej załogi. Został zmuszony do powrotu na Isle de France, pozostawiając angielskie posiadanie wybrzeży Coromandel i Malabar . Pocock powrócił do Anglii w 1760 r., Aw 1761 r. Został kawalerem Orderu Łaźni i Admirałem .

Późniejsze usługi

W 1762 r. Został umieszczony na czele sił morskich podczas połączonej wyprawy, która zajęła Hawanę . Oblężenie, które rozpoczyna się 7 czerwca i trwa do 13 sierpnia , okazuje się bardzo zabójcze dla Brytyjczyków z powodu żółtej febry, która dziesiątkuje 5000 ludzi. Ostateczne zwycięstwo można było w dużej mierze przypisać inteligentnej pomocy, której Pocock udzielił wojskom lądowym. Wartość jego udziałów wynosi nie mniej niż 122 697  funtów . Po powrocie do Anglii, Pocock był rozczarowany, gdy zobaczył, że inny oficer marynarki , sir Charles Saunders , został wybrany na członka Zarządu Admiralicji i opuścił służbę w 1766 roku. Miał pomnik ku jego czci. w Opactwie Westminsterskim .

Uwagi i odniesienia

Zobacz też

Źródła i bibliografia


Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne