Untitled (Gem Spa) to jeden z najsłynniejszych obrazów Jean-Michela Basquiata (1960-1988) wykonany w 1982 roku , uważany za najważniejszy w jego karierze, w kluczowym momencie jego życia.
„Zrobiłem tam wtedy swoje najlepsze obrazy” - powie.
Dla przypomnienia, w 1981 roku Basquiat w wieku 21 lat postanowił zrezygnować ze swojego pseudonimu artysty graffiti SAMO ( SAMe Old shit ), aby stać się Jean-Michel Basquiat w oczach świata: „Napisałem SAMO IS DEAD all nad placem. I zacząłem malować ” ( „ Samo EST MORT pisałem wszędzie. I zacząłem malować ” ). To autobiograficzne dzieło przedstawia dziecięcego Jeana-Michela Basquiata, który ze złością pedałuje na rowerze w otoczeniu czerni. Jest tam otoczony licznymi symbolami i enigmatycznymi słowami, jak smoła, asfalt, strefa motoryczna, Gem Spa, Zęby, czasem ukryte, które nadają temu obrazowi „szczególnej głębi” .
To Radient Child, które jest tutaj reprezentowane, które zdoła uciec przed przeznaczeniem czarnego Amerykanina z Brooklynu , przełamać ten społeczny determinizm, zostać pierwszym znanym na całym świecie czarnym malarzem i jednym z najdroższych w historii. sztuka. Ale nie uda mu się uciec przed rozczarowaniem, jakie odczuwa, odkąd porzuciła go ukochana matka, internowana po próbie popełnienia z nim samobójstwa. Nie ucieknie przed lekiem pomimo kilku prób detoksykacji i umrze z przedawkowania.
Jak napisał krytyk sztuki René Ricard w magazynie The art forum : „Jesteśmy tym Promienistym Dzieckiem i spędziliśmy życie broniąc tego małego dziecka, budując wokół niego dorosłego, aby chronić je przed niewymienionymi sygnałami sił, nad którymi nie mamy kontroli” . ( „Jesteśmy tym Promienistym Dzieckiem i spędziliśmy życie broniąc tego małego dziecka, budując wokół niego dorosłego, aby chronił go przed siłami poza naszą kontrolą” )
Prace Basquiata były często chwalone za żywe kolory, ale tym, co charakteryzuje jego prace o wiele bardziej, jest bardzo osobiste i powtarzające się używanie czerni. „Wybrani urzędnicy, którzy odwiedzili jego pracownię w 1984 roku, nie rozpoznali obrazu podziwianego dwa dni wcześniej: skomplikowane i wyszukane obrazy tonęły teraz w ciemności. „Odrysowuję i usuwam, ale nigdy do momentu, w którym nie widać, co było wcześniej. To jest moja wersja pokuty ”, powiedział Basquiat” .
Madonna opowiada, w rozmowie z Howardem Sternem : „ Kiedy z nim zerwałam, kazał mi oddać mu [obrazy, które mi dał]. A potem pomalował je na czarno ” „ Kiedy z nim zerwałam, kazał mi oddać mu farby, które mi dał, a potem pomalował je na czarno ” .
„Maluje na płótnach, tak jak graffiti na ścianach: pokrywając powierzchnię… w kółko. Wcześniejsza praca pojawia się jako znak wodny na tym płótnie, pozwalając wyłonić się odciskom poświęconych słów ”- zauważa Alain Truong, obserwując tę pracę.
„Rozwijam swoje obrazy: pokuta za pokutą (…) W końcu z całego tego chaosu wyłania się skonstruowana przestrzeń, która funkcjonuje jak rebus. Ale nie licz na to, że dam ci klucze - powiedział Basquiat .
Jedynie słowa „ asfalt ” , „ smoła ” i „ Gem Spa ”, a także wyrażenie „ Motor Area ” na czole Basquiata najwyraźniej przetrwały tę pokutę .
Tar w języku angielskim dosłownie oznacza „Tar” .
„Czasami byłem czarny jak smoła”, powiedział Jean-Michel Basquiat ( „Czasami czuję się czarny jak smoła” ).
Ta „smoła”, która zanurza to dzieło, częściowo je przykrywa, symbolizuje negrity, tę redukcyjną i rasistowską wizję, która narzuci się bardzo młodo temu synowi imigrancowi o tak ciemnej skórze, w połowie Portorykańczykiem, w połowie Haitańczykiem. Rzeczywiście, od 11 roku życia będzie czerpał korzyści z programu autobusowego : „przewożenie dzieci z okolic o niekorzystnej sytuacji, na ogół czarnych, do szkół, do których uczęszczają dzieci białe… Jean-Michel jest jednym z nielicznych uczniów. Czarna szkoła, i jako taki musi stawić czoła rasizmowi dzieci ... Mówi się, że uznając się za czarnego, w wyniku reakcji, rozwinął potrzebę zbadania swoich korzeni ”
Tar symbolizuje również depresję, która zabrała jego matkę, Matyldę, z dala od niego.
Tar to także nazwa nadana postaci bohaterki. Wszystko jest czarne na zewnątrz postaci, ale wszystko jest kolorowe, wewnątrz jasne. Uwolnił się od „smoły”, tej czarnej smoły, by stać się Promienistym Dzieckiem opisanym przez René Ricarda.
Desperacko stara się uciec z tej ciemności, która ostatecznie przytłoczy go, w wieku 28 lat, samobójczym przedawkowaniem . Los jego matki i przedwczesne zniknięcie drugiego ojca, Andy'ego Warhola , z którym nie był w stanie połączyć się ponownie po ich zerwaniu, nie są mu obce.
AsfaltPorzuca ten „asfalt” za sobą, ulicę, którą tak często odwiedzał od 16 roku życia, wyrzucony przez swojego ojca Gérarda za złe zachowanie.
Ten asfalt przywołuje również próbę samobójczą jej przygnębionej matki, uderzającej o ścianę za kierownicą jej samochodu, do którego załadowała swoje dzieci. Jean-Michel miał wtedy zaledwie 11 lat.
W wyniku tego zdarzenia został nieświadomie porzucony przez ukochaną matkę, która w wieku 37 lat została internowana w zakładzie psychiatrycznym.
Ten asfalt, który zdecydowanie naznaczył jego życie, nawiązuje również do samochodu, który go przejechał, gdy w wieku 7 lat bawił się na ulicy. To przyniosło mu długi pobyt w szpitalu i usunięcie śledziony, śledziony po angielsku.
Ten „asfalt” to także zew drogi, kochany Jackowi Kerouacowi , który Basquiat nieustannie czytał. Na drodze przez Jacka Kerouaca , opublikowanej w 1957 roku , stała się symbolem wolności, zaprzeczenia wartości mieszczańskich, godło Beat Generation . W przeciwieństwie do Kerouaca, Radiant Child nie wyrusza w drogę w Gem Spa autobusem lub motocyklem , ale na swoim dziecięcym rowerze.
Wzorzec w East Village Gem SpaPozostawia po sobie napis „ Gem Spa ”, tytuł pracy, w odniesieniu do kiosku East Village, a także palarnię - sklep tytoniowy - czynny 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, spotkanie New Yorker, emblematyczny zmarginalizowana, ikona Beat Generation drogi Jacka Kerouaca i na pop-art of Andy Warhol , który mieszkał i urzędował obok tego zakładu, że będzie on przytoczyć w swoich pamiętnikach, POPism: Warhol sześćdziesiątych . Pod koniec 1960 roku , Gem Spa było: „w połowie drogi między dwoma kultowych miejscach Andy Warhola, w Fillmore East oraz w Electric Circus ” .
The Beat Movement narodził się w East Village z udziałem Allena Ginsberga i Jacka Kerouaca.
Jako kiosk rozprowadzający marginalne publikacje, Gem Spa odegrał kluczową rolę w rozpowszechnianiu idei ruchu Beat i wpływał na jego pisma. Ginsberg, którego Basquiat znał osobiście, wspomina Gem Spa w jednym ze swoich najsłynniejszych wierszy „ Deszczowo mokry asfalt upał, przepełnione puszki ze śmieciami ”
W 1966 roku The Village Voice nadał Gem Spa nazwę „ oficjalnej oazy East Village ” ; to miejsce stało się „ miejscem spotkań hipisów ” . W 1967 Abbie Hoffman , symbol buntu i prądu rewolucyjnego, który następnie animowanego część amerykańskiej młodzieży, zebranych w Gem Spa uczestnikom za słynną prezentacja na New York Stock Exchange , Allen Ginsberg nazwał go „centrum nerwowe” z Miasto.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku Gem Spa pomogło szerzyć psychodeliczną i punkową kulturę Nowego Jorku i znalazło się na pierwszym albumie punkowym w historii, albumie New York Dolls, który Basquiat kochał i znał.
Jean-Michel Basquiat stworzył bogate dzieło, które odegrało historyczną rolę w nadejściu punkowej sztuki wizualnej .
Gem Spa, zlokalizowane przy 36 St Marks Place, otwarte 24 godziny na dobę i miejsce spotkań nocnych marków i ludzi marginalizowanych, znajduje się w centrum miejsc, w których Basquiat mieszkał w 1982 roku. Te pierwsze prace wystawiał w Galerii 51X, przy 51 St Marks Place, obok Gem Spa.
Basquiat poznał Madonnę i Andy'ego Warhola w Club 57 przy 57 St Marks Place, 100 metrów od Gem Spa . Dlatego cała ta przeszłość wpłynęła na niego, zbudowała go, twierdzi, że chce się od niej odejść. Czy nie powiedział: „Wszystko się powtarza, wszystko jest banalne, wszystko jest śledzone” . Chciał się uwolnić od tego „tego samego starego gówna ” (SAMO, sygnatura jego początków).
„ Obszar silnika ”My widzimy na pierwszy rzut oka żadnej korony na tym obrazie, a tak częstej w pracach Basquiata. Zamiast tego na czole napis „Motor Area”.
„ Motor Area ” jest aluzją do Gray's Anatomy , książki, którą dała mu matka, gdy był w szpitalu, gdy miał siedem lat, po potrąceniu przez samochód podczas zabawy na ulicy, na drodze. ” „ Asfalt ” , zawsze „ asfalt ” .
W tej książce przy łóżku wszystkich amerykańskich studentów medycyny Henry Gray definiuje tę część mózgu jako koordynującą dobrowolne ruchy ciała. Bez tego nie ma dobrowolnych ruchów, zwykła wędrówka.
To „ Motor Area ” pozwala mu uwolnić się od kodów tych, którzy byli przed nim - jego ojca (Tar, la negritude), Beat Generation (Asphalt), ruchu Pop art ( Gem Spa ) - i odkrywać nowe terytoria .
Radiant Child na rowerze, dzięki jego wyobraźni, twórczości, jego nonkonformizmu, uwalnia się z zasadami określonymi przez swoich starszych.
Pięć strzałek wskazuje w tym samym kierunku, do przodu.
Dwa z nich są równoległe, otoczone kierownicą roweru i ramionami Basquiata. To „ znak włóczęgów ” oznaczający „ wynoś się szybko, bo włóczędzy nie są mile widziani w okolicy ” .
Strzała spoczywa na ziemi. Jako jedyna posiada empennage. Przedstawia strzykawkę. Andy Warhol, który znał Basquiata, kiedy malował ten obraz, zachęcał go do rzucenia narkotyków.
Hobos to włóczęgi robotnicy, którzy pojawili się po wojnie secesyjnej, a następnie podczas Wielkiego Kryzysu Amerykańskiego, którego najsłynniejszym kinematograficznym wcieleniem była postać Charlot .
Symbole hobosów to podziemne znaki używane niegdyś do ostrzegania innych włóczęgów przed niebezpieczeństwami lub wskazówkami dotyczącymi dobrej sytuacji w domu.
Symbol Sourcebook of Henry Dreyfuss i „ Znaki Hobo ” były częścią Basquiat książek nocne że zaczął uczyć się na ulicę.
W tej pracy są słowa ukryte. Musisz dwa razy spojrzeć, aby odkryć, że zęby tej postaci są oznaczone literami „MAJĄ ZĘBY” .
Każdy człowiek może rozpoznać siebie w tej dziecinnej postaci, wściekłej, co wyrażają jego wykrzywione usta, zaciśnięte zęby prawie zazębione, na których pisze MIEĆ ZĘBY , „tworząc iluzję zębów przez takie ułożenie liter”. Taki sposób przedstawienia zębów stanie się motywem przewodnim firmy Basquiat.
„Zaciśnięte, prawie zazębione zęby ( Nil (El Gran Espectaculo) , 1983), żółte zęby stracha na wróble jak biedne kości pozostawione na słońcu ( 6.99 , 1985, kolekcja Bischofbergera), połatane zęby żebraków ( Untitled , 1987, kolekcja Tony Shafrazi) ), zęby białe i mocne jak nowa krew imigrantów ( Anthony Clarke , 1985, kolekcja prywatna), motyw ten często powraca w Basquiacie, przystojnym metysie z dziecięcym uśmiechem. Kiedy go nie rysuje, pisze „Zęby”, powtarza i nakłada, tworząc iluzję zębów przez to ułożenie liter ” .
Dla Basquiata Zęby symbolizują dostęp do mowy. „Bez zębów” (ci, którzy nie mają zębów, w „Gabrielu”) to wykluczeni, istoty pozbawione mowy ” . Mieć zęby to mieć dostęp do Słowa.
Jednak usta naszego Promienistego Dziecka są ekranowane graficznie przez te słowa. Dmucha mocno, jest wściekły, że nie może się wypowiedzieć.
„Mowa jest płaczem, a Basquiat jest głosem planetarnego wojownika”, jak napisała Jane Rankin-Reid, obserwując „jego ciągłe używanie terminów związanych z wyrażeniem werbalnym, gardło), usta (usta), zęby (zęby)”.
„W kontekście lat osiemdziesiątych Jean-Michel Basquiat wyczuł, że nadszedł czas, aby przekazać nowe słowo, ćwicząc malowanie w celu odzyskania całego formalnego słownika postaci,„ piktogramów ”i„ mitogramów ”, wynikających z chęci populacji do spraw, by jego głos był słyszalny. Wybierając obraz jako ekran, idealne miejsce do rejestracji, Basquiat dołączył do obozu Dubuffet i Twombly. Idąc za przykładem tych gigantów, jego sztuka nabrała prawdziwie egzystencjalnego wymiaru, który ją uniwersalizuje. "
„Ta dziecinna postać, narysowana ostrą kreską, odsłania zatem autoportret o szczególnej głębi (...) To ciężkie nawiązanie do biedy i wędrówki w pełni należy do roku 1982, gdyż będzie to trzewny rok, w którym artysta na pewno zmieni swój podpis. SAMO staje się wtedy Jean-Michel Basquiat… czyniąc to dzieło czymś więcej niż portretem: autobiografią ” .