Garaż helikalny w Grenoble

Garaż helikalny w Grenoble Obraz w Infobox. Droga kołowania widziana z dołu. Prezentacja
Początkowe miejsce docelowe Garaż
Bieżące miejsce docelowe Garaż
Styl Art Deco
Architekt Louis Fumet
Louis Noiray
Budowa 1928-1932
Dziedzictwo Zarejestrowany MH (1989)
Lokalizacja
Kraj  Francja
Region Rodan-Alpy
Departament Isere
Gmina Grenoble
Adres 6, rue de Bressieux
Informacje kontaktowe 45 ° 11 ′ 27 ″ N, 5 ° 43 ′ 35 ″ E
Lokalizacja na mapie Grenoble
Zobacz na mapie Grenoble Czerwony pog.svg

Spiralny garaż Grenoble jest współwłasność garaży samochodowych z Art Deco architektonicznego stylu w zbrojonego betonu. Rozpoczęto27 lipca 1932aby pomieścić 225 samochodów, obecnie mieści 252. Od 2003 roku budynek został wyróżniony etykietą Grenoble „20th Century Heritage” .

Historyczny

Lata dwudzieste XX wieku przyniosły znaczną ekspansję przemysłu samochodowego, a rosnące wykorzystanie tego środka transportu było wyraźnie odczuwalne w Grenoble, jak we wszystkich miastach. W ten sposób liczba prywatnych pojazdów wzrosła z 2845 w 1920 r. Do 23069 w 1933 r . Ponadto, jeśli w budynkach z lat 30. XX wieku możliwe jest zapewnienie garaży, niemożliwe jest modyfikowanie starszych budynków, tak aby każdy z lokatorów mógł pomieścić swój samochód we własnym budynku.

Doskonale świadomi problemu architekci Louis Fumet i Louis Noiray z Grenoble wystąpili w sierpniu 1927 roku do burmistrza miasta o zezwolenie na budowę w Hyper-centrum miasta, rue Bressieux, żelbetowego garażu spiralnego z komórkami . obszar podłogi 1,373  m 2 , i które muszą podlegać ośrodek systemu . Tylko wnętrze pudełka, jego system zamykania i wewnętrzne instalacje są prywatne. Promotorem tej transakcji na rynku nieruchomości jest Joseph Gallizia. Jest również właścicielem części gruntu, a jego firma robót publicznych wykonuje prace wykończeniowe budynku.

Teren prowadzony przez firmę CEPECA (Conduites et Poteaux en Ciment Armé) rozpoczął się latem 1928 r. Po różnych drogowych pracach naprawczych i rozbiórkowych w celu uzyskania dostępu do tego terenu.Sierpień 1928 wejdzie w życie dopiero ze sprzedażą wszystkich udziałów i nastąpi inauguracja 27 lipca 1932.

Osobliwością tego garażu w porównaniu z innymi garażami spiralnymi we Francji jest duża dyskrecja na oczach mieszkańców, ponieważ jest on zbudowany w centralnej części wyspy budynków, co uniemożliwia jego wizualne zaistnienie.

W maju 1952 r. Przyznano współwłaścicielom zezwolenie na elewację miejską, a na tarasie zredukowanym do jedynej spiralnej rampy zainstalowano 25 dodatkowych garaży. Operacja prowadząca, wraz z utworzeniem dwóch parkingów naziemnych, do łącznie 252 miejsc parkingowych.

W dalszej kolejności przyczyną tego typu budowy będzie rozwój garaży podziemnych. Garaż helikalny został zarejestrowany jako zabytek od czasów31 lipca 1989.

Opis techniczny

225 początkowych komórek, zwanych również skrzynkami, jest rozmieszczonych bocznie i obsługiwanych przez spiralny ciąg cyrkulacyjny ze zbrojonego betonu, pozostawiając miejsce w środku konstrukcji na ogromną studnię o objętości nie cylindrycznej, ale o eliptycznej podstawie , 'przystosować się do prostokątnej konfiguracji działki.

Górna część studni przykryta jest dużym szklanym dachem z dwoma rzeźbionymi kolcami. Pas ruchu o szerokości 7 metrów umożliwia przejazd pojazdom bez wchodzenia w drogę i wykonuje nieco ponad 7 obrotów przy równomiernym nachyleniu 5%. Pierwsza rewolucja toru pod ziemią. Niska poręcz i betonowe słupy ograniczają ścieżkę od strony szybu wentylacyjnego.

Całość składa się z piętnastu półpoziomów z ogromnym zbiornikiem na wodę myjącą u góry. Podstawa dolnej płyty znajduje się 2,80 metra poniżej poziomu ulicy, a wysokość szczytu stożkowego baldachimu wynosi 24,2 metra. Odczytanie planów zbrojenia ujawnia obecność ośmiu szczelin dylatacyjnych, które dzielą budynek na niezależne części.

Podłoga każdego garażu jest tak obliczona, aby pomieścić prywatny samochód o masie około 3 ton. Każdy garaż wyposażony jest w oświetlenie, ujęcie wody myjącej, kanalizację oraz zasłonę metalową. Większość z nich ma okno wychodzące na małe wewnętrzne dziedzińce.

Całość obsługiwana jest dla pieszych za pomocą windy umieszczonej pośrodku klatki schodowej, na każdym piętrze znajduje się umywalka i toaleta do wspólnego użytku, a telefon umożliwia kontakt z loży właścicielką garażu. Aż do drugiej wojny światowej, aby usługi tego hotelu samochodowego były kompletne, warsztat zapewniał kierowcom konserwację, naprawę, zaopatrzenie w paliwo i bezpieczeństwo ich samochodów. Obecnie świadczona jest tylko usługa ochrony.

Drzwi wejściowe przy rue Bressieux, narysowane na podstawie kilku szkiców architekta Georgesa Serbonneta, są zintegrowane z zewnętrzną fasadą budynku mieszkalnego w stylu Art Deco , co nie pozostawia nic do odgadnięcia co do takiej struktury wewnętrznej.

Uwagi i odniesienia

  1. Zgodnie z raportem Florence Lipsky, The large helical garage
  2. Kilka hoteli rozebrano ulicą Bressieux w XIX th  century była nazwa ulicy gościnności.
  3. Ministerstwo Kultury , baza Mérimée , „  Notice n o  PA00117184 , baza Mérimée , Ministerstwo Kultury Francji
  4. Pojedyncza powierzchnia 18 m²: 3 mx 6 m długości
  5. Zgodnie z artykułem stowarzyszenia ds. Dziedzictwa i rozwoju z kwietnia 2009, strona 4.
  6. Od czasu podwyższenia w 1952 r. Zbiornik już nie istnieje.

Bibliografia

  • Florence Lipsky, The large helical garage, 1988, raport z badań w Grenoble School of Architecture, Grenoble Study Library.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne