Gerard z Lotaryngii
Książę Lotaryngii | |
---|---|
1048-1070 | |
Poprzednik | Wojciecha z Lotaryngii |
Następca | Thierry II z Lotaryngii |
Narodziny |
1030 Nieznana lokalizacja |
---|---|
Śmierć |
14 kwietnia 1070 Remiremont |
Pogrzeb | Remiremont |
Czynność | Feudacyjny |
Rodzina | Lorraine House |
Tata | Gerard de Bouzonville |
Matka | Q61685456 |
Rodzeństwo | Wojciecha z Lotaryngii |
Małżonka | Hadwide z Namur ( d ) |
Dzieci |
Thierry II of Lorraine Beatrice of Lorraine ( d ) Gisela of Lorraine ( d ) Gisèle of Lorraine ( d ) Gérard I of Vaudémont Béatrice of Lorraine ( d ) Gehard II of Lorraine, Count of Vaudemont ( d ) |
Gérard de Lorraine lub Gérard d'Alsace , urodzony około 1030 roku , zmarł dnia11 sierpnia 1070w Remiremont , był Pan Châtenois , potem książę Lotaryngii od 1048 do 1070 roku . W ówczesnych tekstach występuje również pod nazwiskiem Gérard de Chatenoy - w odniesieniu do jego tytułu pana (lub hrabiego) Châtenois i posiadanego tam zamku - lub Gérard de Flandre - jego żona Hedwige de Namur, nazywana także Jadwigą Flandrską .
Jego ojcem jest Gérard IV de Metz , syn Adalberta II z Metz i Judith von Öhningen , hrabiego Metz , i zgodnie z statutem z 1038 r. Z opactwa Remiremont , hrabiego Alzacji. Jej matką jest Gisele z Frankonii , która jest prawdopodobnie córką Konrada Starszego , księcia Frankonii i margrabiego Werony oraz Matyldy Szwabii .
Adalbert d'Alsace , jego starszy brat, który po śmierci ojca został hrabią Metz, został na początku 1047 r. Powierzony Księstwu Haute-Lotharingie przez cesarza Henryka III , który właśnie skonfiskował je Godefroy II . Ten ostatni nie przyznać się do porażki i zabity Wojciecha w bitwie koło Thuin The11 listopada 1048. Henri III następnie przekazał księstwo swojemu bratu, Gérardowi d'Alsace, który z kolei został również hrabią Metz.
Godefroy II kontynuował walkę, z pomocą lordów Lotaryngii, którzy martwili się o potęgę terytorialną nowego księcia, i szybko wziął Gérarda do niewoli. Ale Gérard był wspierany przez Bruno (były biskup Toul wybrany na papieża pod imieniem Leon IX ), który podróżując po Lotaryngii, uzyskał uwolnienie Gérarda w 1049 roku . Ponadto cesarz wspierał go i zaopatrywał w wojska, które umożliwiały mu pokonanie przeciwników. Jednak szlachta lotaryńska kilkakrotnie kontynuowała niepokoje przeciwko księciu, wspierane przez duchowieństwo.
Całe jego panowanie było naznaczone lojalnością wobec cesarzy Henryka III, potem Henryka IV oraz regularną współpracą z Kościołem. Został wyznany w opactwie Moyenmoutier , opactwie Saint-Mihiel i opactwie Remiremont .
Zbudował zamek Prény , a także małe miasto w centralnym miejscu księstwa na miejscu zwanym Nancy . Miasto to rozwinęło się i stało się stolicą księstwa.
Zwykle przebywał w ufortyfikowanym zamku Châtenois , zamku, którego fortyfikacje zostały zniszczone przez Condé w 1634 roku. Niektóre z jego dóbr należą do dziedzictwa ziemskiego opactwa Saint-Denis , w szczególności w Stoufin, obecnym Haut-Koenigsbourg. .
Gérard de Lorraine zmarł w Remiremont , przygotowując się do stłumienia buntu arystokratów z Lotaryngii i nie można wykluczyć zatrucia. Został pochowany w opactwie Remiremont. Wykopaliska miały miejsce w XIX -tego wieku w krypcie, aby odnaleźć grób, ale okazało się, że groby są epigraphed były nieudane.
Ożenił się z Hadwide Namur , córką Alberta I er , hrabiego Namur i Ermengarde z Dolnej Lotaryngii . To małżeństwo zbliżyło go do szlachty lotaryńskiej (patrz pochodzenie jego syna ). Jako dzieci mieli:
Istnieje obecnie żaden współczesny reprezentacja Duke Gérard I st Lotaryngii. Jego pieczęć nie jest znana, a na monetach, które wybił, nie ma jego wizerunku. Ponadto mityczne pochodzenie książąt Lotaryngii, czyniąc Thierry II synem Guillaume de Lorraine (fikcyjnego brata Godefroy de Bouillon ) często zdobywał nagrody. Z tego powodu, Gerard de Lorraine nie była reprezentowana w genealogicznym apartamenty XVI th i XVII th stulecia.
Również, gdy w XVIII -tego wieku, Ferdinand de Saint-Urbain realizowany medal, który odnosi się do niego po jego polu monety Lotaryngii, nie mógł służyć lub portrety razy lub nowszy przedstawień. W przeciwnym razie namalował fantazyjny portret inspirowany cechami charakteru, o których wspomniał kronikarz Jean de Bayon. Ze względu na swój status założyciela Lorraine , książę został koronowany wieńcem laurowym i ubrany w rzymskim stylu. To dzieło Ferdynanda de Saint-Urbaina stanowiło zatem kanoniczny portret Gérarda de Lorraine. Został przejęty przez grawera Carlo Faucci, malarza Gloryfikacji Domu Lotaryngii lub konserwatorów Chapelle Ronde de Nancy , dekorując go medalionami z podobiznami książąt.
Od drugiej połowy XIX th wieku, reprezentacje Gerard Lorraine odszedł romanisant portret Ferdynanda de Saint-Urbain. W swojej kolekcji portretów opublikowanej w 1854 roku Jean Cayon przedstawia go jako wojownika ubranego na wzór współczesnych książąt. Później, w 1926 roku, książę Hénin-Liétard podarował klasztorowi Châtenois witraż upamiętniający jego założenie przez pierwszych książąt Lotaryngii. Malarz Pierre-Dié Mallet reprezentował Gérarda de Lorraine, a także jego żonę i syna klęczących przed św. Piotrem, patronem tego miejsca. Założyciel dynastii ubrany jest tam w bogaty płaszcz książęcy, a jego korona spoczywa na poduszce.