| Narodziny |
22 czerwca 1975 r. Carcassonne , Occitanie , Francja |
|---|---|
| Główna działalność | Autor tekstów , Redaktor |
| Gatunek muzyczny | Muzyka popularna |
| aktywne lata | Od 2001 |
| Etykiety | EM Productions, FKB Productions |
| Oficjalna strona | http://www.frederickbaron.com/parolier.html |
Frédérick Baron to quebecki piosenkarz i autor tekstów , autor tekstów i wydawca pochodzenia francusko-hiszpańskiego, mieszkający w Quebecu od 1997 roku.
Francusko-hiszpański z urodzenia, w 1997 roku Frédérick Baron osiadł na stałe w Quebecu i przyjął obywatelstwo kanadyjskie. Pasjonat literatury i poezji od najmłodszych lat, w wieku szesnastu lat zdobył pierwszą ogólnokrajową nagrodę literacką za napisanie opowiadania publikowanego w całej Francji. Nagroda ta jest dla niego potwierdzeniem, że jego przyszłość zawodowa jest artystyczna, a dokładniej pieśniowa. To właśnie w Quebecu zdecydował się wypełnić to powołanie.
W 1999 roku połączył siły z Frédérick Elian Mata , który stał się jego menedżer, producent i Pygmalion od ponad 20 lat. Razem zbudują karierę Frédéricka, zarówno autora tekstów, jak i tłumacza. Zatrudniają muzyków Henri Oppenheima i Christine Tassan, aby zaoferowali mu pierwszą trasę koncertową artysty, zatytułowaną „Voyage francophone”, składającą się z coverów wielkich nazwisk, które go inspirują, takich jak Charles Aznavour , Jacques Brel , Serge Regianni , ale także Daniel Bélanger i Claude Léveille . W tym samym czasie Frédérick zaczął pisać swoje pierwsze teksty piosenek, które prezentował publiczności w pudełkach piosenek. Prowadząca radio i dziennikarka Monique Giroux zauważa go i zaprasza do występu w swoim słynnym programie Le cabaret des refrains jako pierwszy w specjalnym programie Juliette Greco . Frédérick uwodzi publiczność swoimi interpretacjami „Paris Canaille” i „My son”.
W 2001 roku, gdy był asystentem redakcyjnym w Éditions Bloc-Notes, spotkał prawdziwy wyzwalacz w swojej karierze: Vincenzo Thoma , kompozytor włoskiego pochodzenia , który zyskał już uznanie dzięki sukcesom z Larą Fabian , Rochem Voisine i Patrickiem Fiori . Ten następnie proponuje mu napisanie swoich melodii, aby zaproponować piosenki innym artystom. Kariera Frédéricka jako autora tekstów zaczyna się więc od pierwszego albumu wokalisty IMA, na którym podpisuje co najmniej 6 tekstów. Wśród współpracowników tego opusu jest w szczególności słynny piosenkarz i producent Mario Pelchat, który z kolei zauważył talent Frédéricka do pisania i zaproponował mu współautorstwo „Une force en toi”, jednego z pierwszych wielkich sukcesów Marie.Elaine Thibert , której album sprzedał ponad 300 000 egzemplarzy. Jedna rzecz prowadzi do drugiej, pióro Frédéricka jest coraz bardziej poszukiwane, a sukcesy następują po sobie: Rick Allison zamawia tytuł „En assistant” (do muzyki Vincenzo Thoma ), który znajduje się na pierwszym albumie piosenkarza. Francuski Chimène Badi „ Entre nous", certyfikowana płyta Diamentowa (ponad 1 milion egzemplarzy). W 2004 roku Frédérick znalazł Mario Pelchata na swoim albumie „Noël Gospel” (płyta platynowa) i zaproponował mu tekst „Co roku”. Producenci słynnej dziecięcej postaci Caillou proszą go o napisanie tekstu do piosenki przewodniej do pierwszego filmu fabularnego z serialu animowanego, który zinterpretuje Marilou . Sukces jest znowu na rendez-vous, DVD i CD szybko osiągną status platynowej płyty. Również w 2004 roku Rick Allison powierzył mu teksty „Comme un Appel” na drugi album Chimène Badi , który po raz kolejny otrzymał certyfikat Diamond Disc!
Dla Frédéricka decydujące będzie kolejne spotkanie z Markiem Dupré w 2007 roku. Obaj mężczyźni szybko zaprzyjaźniają się i rozpoczynają współpracę, oferując sukces „Oczywiście” Marc-André Fortinowi . Powstało wiele piosenek podpisanych przez tandem, nie tylko dla innych artystów ( Cindy Daniel , Bruno Pelletier , Mario Pelchat , Jérôme Couture , itp.), ale także dla własnych albumów Marca Dupré . Dzięki tej owocnej współpracy Frédérick zostanie zauważony przez nikogo innego jak Céline Dion, która proponuje mu współautorstwo jednego z największych przebojów Marca Dupré, tytułowej piosenki z albumu „Entre deux mondes”. Piosenka, która w 2011 roku zostanie nagrodzona trofeum „Popularnej Piosenki Roku” na dorocznej gali SOCAN.
Nie chcąc ograniczać się do jednego gatunku muzycznego, Frédérick współpracuje również z artystami z różnych światów muzycznych, takimi jak Catherine Major , Sylvie Paquette , Michel Cusson , Alexandre Désilets czy nawet Catherine Durand .
Po prawie 20 latach kariery jego podpis pojawia się na ponad 80 albumach, zarówno w Quebecu, jak i we Francji, sprzedając łącznie 3,5 miliona egzemplarzy we francuskojęzycznym świecie. Jego słowa interpretowały legendy piosenki, takie jak Pétula Clark , Renée Martel , Lara Fabian czy Ginette Reno .
16 września 2019 r. podczas dorocznej gali SPACQ (Professional Society of Authors and Composers of Quebec) odebrał prestiżową nagrodę Stéphane Venne , oferowaną przez SOCAN dla podkreślenia całej jego kariery.
W styczniu 2020 roku przejął Éditions Dakini, założoną początkowo z Élianem Matą, aby reprezentować i bronić twórczości wschodzących autorów piosenek: jego pierwsze podpisy to Bermudy , Maxime Lapointe i Jean-François Janvier . Zaczął również produkcję i zarządzanie z artystką z Gatineau, Samanthą Neves, która odniosła natychmiastowy sukces dzięki piosence „Failles”, która w rekordowym czasie wspięła się na szczyty list przebojów radiowych.
W tym samym czasie co jego kariera autora tekstów, Frédérick nie porzucił swoich projektów jako piosenkarz i autor tekstów. W 2008 roku wyobraża sobie i wyobraża sobie historię postaci – ewoluującej między rzeczywistością a wyobrażeniem – którą ucieleśnia w jedenastu utworach na swoim pierwszym albumie „Territoires Nord”, którego współproducentem są Marc Ouellette i François Lalonde . W ten sposób poprzez orkiestrację symfoniczną możemy śledzić historię tego alter ego od pierwszego utworu, kończącego się na jedenastej pieśni. Wszystkie teksty są podpisane przez Frédérick Baron. Jego przyjaciółka i wspólniczka Catherine Major – która zresztą przyjęła zaproszenie do wykonania z nim tytułu „Powrót do Nibylandii” – podpisuje trzy kompozycje na to pierwsze opus. Zwracamy również uwagę na dwie kompozycje Jérôme'a Gaillarda, jedną Freda Colasa, jedną autorstwa Marca Ouellette'a oraz trzy autorstwa Sylvaina i Dominique Grand.
W 2012 roku nadejdzie kolej na album „Humeurs Variables”, który ujrzy światło dzienne. Bardziej electro-popowy obiekt, którego współproducentem był Jérôme Minière i jego mianowana pianistka Lucie Cauchon . Piosenka „Sois jeune et tais-toi” odniesie wielki sukces w sieci „Sirius XM”, natomiast utwór „Le Brasier”, skomponowany przez Marca Dupré , skorzysta z apokaliptycznego teledysku w reżyserii Félixa Lajeunesse .
Jego ostatnie nagranie datuje się od wydanej w 2016 roku EPki zatytułowanej „Half of the other”, Frédérick teraz chce poświęcić się bardziej swojej karierze autora tekstów, redaktora, a także trenera technik pisania piosenek. W tym samym roku został zwerbowany przez École Nationale de la Chanson de Granby, a tym samym zastąpił jej założyciela Roberta Légera , aby przekazywać swoją wiedzę jako autor tekstów. Od 8 lat z rzędu uczestniczy również jako juror i trener na słynnym Festival International de la Chanson de Granby , uzyskując tym samym niezrównany rekord długowieczności.
Planuje wydać Musical na tle historycznym na rok 2022, z wkładem swojego wiernego współpracownika Mario Pelchata .
2008 : Terytoria Północne
|
2012 : Zmienne nastroje , Frédérick Baron (EM Productions)
|