Imię urodzenia | Jacques Frédéric Guichen |
---|---|
Narodziny |
1972 Quimper , Bretania |
Podstawowa działalność | muzyk |
Gatunek muzyczny | Breton muzyka , muzyka celtycka , muzyka świata |
Instrumenty | akordeon |
aktywne lata | Od 1986r |
Oficjalna strona | fredguichen.bzh |
(Jacques) Frédéric Guichen , znany jako Fred, to bretoński akordeonista , urodzony w Quimper ( Finistère ) w 1972 roku . Specjalizuje się w muzyce bretońskiej i występuje, szczególnie ze swoim bratem Jean-Charlesem Guichenem , na fest-nozach i koncertach. Stanowią podstawę fest-noz grupy Ar Re Yaouank , młodych ludzi słynących w latach 90. z energii, wnoszących dynamizm do muzyki tradycyjnej.
Po uruchomieniu uprawiania diatonicznej akordeonie w 1985 Frédéric Guichen było u początków w 1986 roku do stworzenia jednego z najbardziej charakterystycznych grup Breton fest-Noz , Ar Re Yaouank ( „młodych”), grupa flagowy 1990 , aż do jej rozwiązania w 1998 roku . Był duszą grupy: założycielem zespołu wraz ze swoim bratem Jean-Charlesem , zawdzięczamy mu wiele kompozycji i aranżacji. Pokazał też, jak akordeon diatoniczny może służyć rytmowi grupy fest-noz, np. Na plinn Ha dall ha dall daoned (płyta Breizh positive ).
Równolegle z koncertami i albumami z zespołem gra w różnych formacjach. Po rozwiązaniu grupy kontynuował karierę solową, wydając przede wszystkim bardzo osobisty album z irlandzkimi dźwiękami La lune noire , nagrany w 1997 roku. W 1999 roku dołączył do formacji „Celtic procession” gitarzysty Jacquesa Pellena , w tym jeden album koncertowy został nagrany w Rennes podczas festiwalu Les Tombées de la nuit . W 2000 roku , Fred i Jean-Charles są zaproszeni do gry na płycie Powrót do Breizh przez Alan Stivell , uważane przez prasę jako „rodzimych muzyków” . Są obecni podczas trasy koncertowej, podobnie jak na festiwalu Vieilles Charrues .
Następnie wraz ze swoim bratem Jean-Charlesem badał inne sposoby założenia kolejnej grupy, początkowo nazwanej „Project X”, która ostatecznie dała początek kwartetowi „Guichen”. Jest z pewnością energetyczne brzmienie Ar re Yaouank, ale pragnie porzucić ścisłe ramy bretońskiej muzyki tanecznej i otworzyć się na inspirowane irlandzką melodie lub melodie senne. Fred Guichen i jego brat komponują większość utworów i otaczają się innymi muzykami, w tym basistą Étienne Callac i perkusistą Davidem Hopkinsem, tworząc innowacyjny kwartet / kwintet, który po raz kolejny dodaje energii bretońskiej muzyce. Powstały z tego trzy albumy, niebieski Mémoire vive w 2002 r., Czerwony Frères w 2004 r. (Nagrodzony Grand Prix za płytę Wyprodukowano w Bretanii ) oraz Dreams of Brittany w 2007 r. (Nagrodzony Grand Prix za płytę Telegram ).
W 2008 i 2009 brał udział w nagraniach studyjnych i trasach koncertowych z Red Cardell . W 2011 roku Brozher's des Frères Guichen został nagrany w Irlandii przez Cairana Byrne'a z dwoma gośćmi: Stéfanem Murphym (The Migthy Stef) i Robbiem Harrisem (Bob Gelgof, Renaud, Rodrigo y Gabriela ...). W 2012 roku znajdujemy Freda w trzech utworach z albumu Dana Ar Braza Celebration .
Jego nowy solowy album Le Voyage Astral ukazał się 21 października 2013 roku. W listopadzie 2014 roku na festiwal Yaouank w Rennes zaprosił Irlandczyka Donala Lunny'ego i założył nowe trio z flecistą Sylvainem Barou .
W 2015 roku Fred Guichen stworzył nowe trio z gitarzystą Erwanem Moalem i flecistą Sylvainem Barou . W latach 2017-2018 nagrano album Dor An Enez , którego premiera miała odbyć się 18 kwietnia 2018 roku.
13 kwietnia 2018: Wydanie albumu Dor An Enez z udziałem muzyków: Donal Lunny / Jacques Pellen / Sylvain Barou / Sylvaine Guichen / Erwan Moal / Youenn Roue / Lionel Le Page / Pierre Muller / Yann Pelliet
Dor An Enez zdobywca nagrody Musical Produced in Brittany 2018 (nagroda jury)
W 2019 roku Fred Guichen dołączył do formacji „Denez Teknoz Projekt”, tworzonej przez Denez Prigent z Antoine Lahay i Jamesem Diggerem, w następstwie tego nowego zespołu nagrał na żywo w Rennes na Yaouank Festival album „Trans” wydany w 2020 roku.
W 2021 powstanie nowy projekt Duo z Jean-Pierre Riou z grupy Red Cardell
Szkolony w szczególności przez Remy'ego Martina, szybko stał się jednym z najwybitniejszych diatonistów na bretońskiej scenie muzycznej. Jego gra wyróżnia się w szczególności energią związaną z tematami bretońskimi i wielką wirtuozerią w zakresie tematów irlandzkich, czego wynikiem jest bardzo taneczna muzyka.
Grał na najważniejszych scenach francuskich: Bataclan , Élysée Montmartre , Francofolies , Vieilles Charrues (m.in. wielki koncert reformacyjny Ar Re Yaouank w 2011 r.), Olympia (Paryż) i Zénith de Paris (występ otwierający słynną grupę hard rock Trust w 2008). Koncertował na całym świecie (Karaczi, Lahore, Islamabad w Pakistanie , Dżakarta w Indonezji , Singapur , Angkor w Kambodży , Moncton w Kanadzie , Tajpej na Tajwanie , Tahiti na Polinezji i Tokio w Japonii ).