Narodziny |
17 marca 1909 Ryga |
---|---|
Śmierć |
20 grudnia 1982(w wieku 73 lat) Nussloch |
Narodowość | Niemiecki |
Trening |
Uniwersytet Friedricha-Schillera na Uniwersytecie Jena Humboldt w Berlinie |
Zajęcia | Prawnik , agent wywiadu |
Pracował dla | Secret Intelligence Service |
---|---|
Partie polityczne |
Narodowosocjalistyczna Partia Niemieckiego Robotniczego Bloku Uchodźców |
Członkiem | Schutzstaffel |
Friedrich Buchardt (ur17 marca 1909w Rydze - zmarł dnia20 grudnia 1982w Nussbach ) był Obersturmbannführer (podpułkownik) SS niemiecki, lider Vorkommando Moskau , jednego z działów Einsatzgruppe B . Następnie pracował dla MI6 do 1947 r., A następnie prawdopodobnie dla CIA . Buchardt nigdy się nie martwił, będąc jednym z agentów Zachodu o bardziej złowrogiej reputacji i zmarł w wieku 73 lat.
Buchardt, pochodzenia niemiecko-bałtyckiego , studiował w niemieckim liceum w Rydze, a następnie prawo na Uniwersytecie w Berlinie i Jenie . Dołączył do SA wPaździernik 1933, którą opuścił w następnym roku, będąc raczej formacją intelektualną. Jego praca magisterska nosiła tytuł: Prawa mniejszości narodowych na Łotwie , ich znaczenie międzynarodowe i administracja .
Po ukończeniu studiów wrócił do Rygi, gdzie próbował zorganizować ruch niemiecko-bałtycki pod kierownictwem Erharda Kroegera . Sfinansował i współtworzył pro-nazistowską gazetę Rigaschen Rundschau , która została zamknięta przez władze łotewskie wMaj 1934ze względu na zbyt bliskie związki z nazistowskimi Niemcami . To pogrążyło Buchardta w kłopotach finansowych, a następnie został prawnikiem w firmie marketingowej w Niemczech, a następnie dyrektorem studiów ekonomicznych w Baltic Institute. Poznał D Dr. Franza Six , przyszłego lidera Vorkommando Moskau na Uniwersytecie w Królewcu . Pod jego radą został zwerbowany przez Sicherheitsdienst (SD, wywiad SS), pracujący pod jego rozkazami. Studiował wówczas topografię i gospodarkę ZSRR , a także rozmieszczenie mieszkających tam Żydów. Pod koniec lat trzydziestych zajmował prestiżowe stanowisko w Wannsee Institute (we) , Center of Oriental Studies.
W chwili wkroczenia na Polskę 30-letni Buchardt był Obersturmführerem , kierując oddziałem niemiecko-bałtyckich policjantów SS w porcie w Gdyni , który dokonywał miejscowych grabieży. W następnym roku został skierowany do Urzędu ds. Przesiedlenia Polaków i Żydów w Poznaniu , gdzie jego zadaniem było ustalenie w skali od 1 do 5 poziomu „niemieckości” ludności.
W 1940 r. Z rozkazu brygadeführera Odilo Globocnika stanął na czele SD w Lublinie , a następnie zaczął bezpośrednio interweniować w eksterminację Żydów . Został oskarżonyLuty 1941, z tego samego miejsca pracy w Łodzi , otrzymując zamówienia bezpośrednio z RSHA .
Na krótko przed wybuchem Operacji Barbarossa (Czerwiec 1941), To został odwołany, a także w celu „uzupełnienia treningu,” przypisanego Vorkommando Moskau z Einsatzgruppe B . Było tak wcześnie, oficer łącznikowy między D Dr. Franz Six a szefem Einsatzgruppe B, Gruppenführerem (generałem) Arthurem Nebe . W wyniku ofensywy przeciwko Moskwie w październiku 1941 roku został awansowany do Sturmbannführer wListopad 1941, a następnie w Grudzień 1941, szef Vorkommando Moskau .
Wraz z odparciem przez Armię Czerwoną szturmu na Moskwę nowy przywódca Vorkommando został wysłany do Łodzi w rStyczeń 1942, gdzie kontynuował pracę na czele lokalnego SD. Od stycznia doWrzesień 1942, zajął się deportacją ok. 80 tys. Żydów i Cyganów do obozu zagłady w Chełmnie .
W Luty 1943, otrzymał dowództwo Einsatzkommando 9 , zależnego od Einsatzgruppe B.Od tego czasu kierował zagładą pod Witebskiem i został odznaczony Krzyżem Żelaznym I klasy, Krzyżem za zasługi wojenne I stopnia z mieczami , Srebrna Odznaka Odwagi i Srebrna Odznaka Piechoty Szturmowej . WCzerwiec 1944został tym samym awansowany na Obersturmbannführera (podpułkownika, w tym samym stopniu co Eichmann ).
Wysłany do Berlina pod rozkazami Gruppenführera Otto Ohlendorfa , kierował działem III B 2 RSHA , specjalizującym się w kwestiach rasowych i etnicznych, a następnie zGrudzień 1944, Sonderkommando Ost , odpowiedzialny za wywiad dotyczący Rosjan przebywających w Rzeszy , w tym członków kolaborującej armii generała Andrieja Vlassova .
Wraz z wyzwoleniem, jego przywódca, Otto Ohlendorf , założył w SD sieć zwaną Bundschuh („Sznurowane Buty”). Sieć miała być czymś w rodzaju pozostania w tyle, którego zadaniem było prowadzenie działań przeciwko aliantom. Buchardt został szefem południowo-wschodniego sektora sieci, wysyłanego z Berlina do Karlsbadu . Na końcuKwiecień 1945widziano go w pobliżu Innsbrucku , gdzie schroniło się także wielu członków Armii Własowa .
Schwytany przez armię amerykańską i przewieziony do Brytyjczyków, został internowany w obozie jenieckim w Rimini . Następnie pokazał władzom brytyjskim dokument zatytułowany „Zarządzanie problemem rosyjskim w czasach nazistowskiego reżimu w Niemczech”, który pozwolił mu uciec przed sprawiedliwością i zostać zatrudnionym przez MI6 : dokument podsumował wszystkie operacje szpiegowskie w Europie Wschodniej .
W 1947 roku MI6 zerwał stosunki z Buchardtem, który następnie zaoferował swoje usługi Stanom Zjednoczonym. Przypuszczalnie, według Guya Waltersa (2009), zaakceptowaliby je. Raport Amerykańskiego Korpusu Kontrwywiadu z 1950 r. Wskazuje, że CIA powinna zostać poinformowana o dochodzeniu wszczętym przez Bawarski Urząd ds. Odszkodowań Ziemi przeciwko Buchardtowi, który jest prawdopodobnym pracodawcą Buchardta.
Większość życia spędził w Heidelbergu , a po cichu zmarł w Nussbach w 1982 roku.