Fred Kassak

Fred Kassak podczas spotkania w Bilipo w Paryżu, maj 2005 Kluczowe dane

Imię urodzenia	Pierre Henri Maurice Humblot
Znany jako	Fred Kassak Jean Céric Pierre Civry
Narodziny	4 marca 1928 Paryż
Śmierć	12 kwietnia 2018 r Levallois-Perret
Podstawowa działalność	Powieściopisarz, scenarzysta
Nagrody	Wielka nagroda za literaturę policyjną 1958 Mystery Prize of Critics 1973

Autor

Gatunki	kryminał

Fred Kassak , pseudonim Pierre Humblot, jest scenarzystą i powieściopisarzem urodzonym we Francji 4 marca 1928w 15 th arrondissement of Paris i zmarł12 kwietnia 2018 rw Levallois-Perret .

Zajmował się wszystkimi gatunkami: teatrem, powieściami, wiadomościami, operami mydlanymi, dziennikarstwem, telewizją, kinem, radiem. Otrzymał Mystery Prize 1972 za Nocturne pour assassin oraz Grand Prix 1958 za literaturę detektywistyczną za film On n'enterre pas le dimanche, którego adaptacja na ekran Michela Dracha zdobyła nagrodę Louis-Delluc . Większość jego powieści została zaadaptowana na potrzeby kina, a kilka autorstwa Michela Audiarda , z których najsłynniejszy to Elle drink pas, elle pas smume pas, elle pas seduce, ale ... elle chat! . Jesteśmy mu winni pierwszy scenariusz do serialu telewizyjnego Ostatnie pięć minut - z którym później regularnie współpracował - oraz liczne sztuki dla „ Les Maîtres du mystère ”, programu radiowego Pierre'a Billarda .

Biografia

Początki

W Wyzwoleniu , Pierre Humblot opuścił liceum i wstąpił, jako sekretarz służby zagranicznej, do klubu Touring we Francji . Doświadczenie to będzie istotą powieści Pierre'a Tchernia zaadaptowanej do kina w 1963 roku Carambolages , którą Kassak uważa jednak za „zdradę” oryginalnego dzieła, ponieważ według niego wszystkie adaptacje dokonane przez Michela Audiarda . powieści.

Zaczyna od napisania kilku opowiadań i opowiadań, które pojawiają się w magazynie Pour Vous, Madame . Pieszcząc przez chwilę ambicję stać się aktorem, brał lekcje teatralne, a także napisał kilka wierszy, które przyniosły mu w 1948 roku, 2 nd nagroda Klubu francuskich poetów (którego jest sekretarzem generalnym, do 1 st nagroda zwrócona Prezydentowi). Założył grupę teatralną z kilkoma kolegami. Aktorstwo cudzych utworów sprawia, że chce je skomponować i pisze pierwszy akt komedii: Juanito, pomysłowy uwodziciel . Pierre Humblot jest kuzynem aktorki Annette Poivre , która sama jest żoną aktora Raymonda Bussièresa . Para jest podekscytowana pierwszym aktem i namawia go do napisania dwóch pozostałych. Występuje Pierre Humblot, a sztuka otrzymuje piątą nagrodę na konkursie w Enghien w 1953 roku. Pierre Humblot wkracza do kina i zostaje zatrudniony jako gagman do filmu Norberta Carbonnaux : Les Corsaires du bois de Boulogne . Jednak w 2017 roku powie, że jego współpraca przy tym filmie będzie „absolutnie zerowa”, że „jest autorem niczego” w Korsarzach i że „nie odegrał żadnej roli w tej historii”.

Dzięki Raymondowi Bussièresowi jego sztuka jest prezentowana w czytelnictwie szkoły dramatu Vieux-Colombier. Jakiś czas później sztuka została przyjęta w Théâtre des Capucines i rozpoczęła karierę wStyczeń 1956w produkcji Louisa Ducreux , z muzyką Dariusa Milhauda . Trzyma rachunek tylko przez półtora miesiąca. Zostanie on zastąpiony przez pokazu jednego człowieka przez Henri Salvador .

Autor powieści kryminalnych

Pierre Humblot wraz z Éditions de l'Arabesque publikuje powieść szpiegowską Tonnerre à Tana (skrót od stolicy dawnego królestwa Hovas), której akcja rozgrywa się na Madagaskarze, Antsirabe . Przyjmuje pseudonim Kassak. Zaraz potem Arabesque dała mu nową szansę w kryminale, proponując mu napisanie suspensu do jego nowej kolekcji „Zbrodnia doskonała? »I oto narodziny More gorzkiego niż śmierć , po którym następuje drugie szpiegostwo Estocade w Sztokholmie , a następnie drugie napięcie: Nocturne pour assassin opisana jako wysokiej klasy powieść przez Mystère-Magazine i klasyka gatunku przez Maurice'a-Bernarda Endrèbe . Mało brakowało mu Grand Prix literatury detektywistycznej , przyznanego w tym roku innemu początkującemu, Frédéricowi Dardowi . Fred Kassak zdobył to wyróżnienie z On n'enterre pas le dimanche w następnym roku.

Fred Kassak jest wraz z Claude Loursais autorem scenariusza do pierwszego programu tego samego Claude Loursais Les Cinq Last Minutes, który odbył się1 st styczeń 1958. Oto dlaczego, jak wyjaśni Fred Kassak Philippe'owi Garbitowi6 lipca 2014przy mikrofonie France Culture , w pierwszym odcinku Raymond Souplex nazywa się Sommet, nazwany na cześć antybohatera Kassaka, a nie Bourrel, jak później.

Kontynuuje powieść humorystyczną inspirowaną jego doświadczeniem w stowarzyszeniu turystycznym: Carambolages (która zostanie wybrana do głównej nagrody za czarny humor , która ostatecznie trafi do Raymonda Queneau za Zazie w metrze ).

Fred Kassak żył piórem, zajmując się wszystkimi gatunkami: teatrem, powieściami, opowiadaniami, operami mydlanymi, dziennikarstwem, telewizją, kinem… Makiaweliczne intrygi i czarne machinacje, które sobie wyobraża, są zawsze podawane z wielkim humorem i sztuką konsumowaną od jesieni.

Aby oddać hołd Fredowi Kassakowi, Michel Dupuy nakręcił o nim film dokumentalny, który został pokazany podczas pierwszego festiwalu Les Passeurs de Lumière 16-17 maja 2009w Moëlan-sur-Mer . Fred Kassak był gościem Philippe'a Garbita podczas jego nocnej audycji radiowej na temat France Culture, the6 lipca 2014.

Odbiór dzieła, odbiór krytyczny

Cytaty i recenzje

„W Kassak śledztwo prowadzone jest z humorem, przebieg wydarzeń jest pełen ironii i kończy się piruetem. Talent, mistrzostwo, wirtuozeria Freda Kassaka budzą podziw. Fred Kassak pisze, by zaskoczyć logiką. » Mystery Magazine .

„Potrafi pisać okropne i mroczne machinacje, wyróżnia się głównie humorem, często burleską. »Michel Lebrun i Claude Mesplède w La Crème du crime tom 1: antologia francuskich wiadomości policyjnych i czarnoskórych , Éd. L'Atalante, Nantes, 1995.

„Fred Kassak to kompletny powieściopisarz, który nie uległ żadnej instytucji literackiej. Jego powieści są osobiste, dobrze skonstruowane i znakomicie napisane; wszystkie mają tę szczególną cechę, że uciekają od dramatu, aby uchwycić humor codziennego życia. W jego książkach nie ma wielkich uczuć, a gdy są duże, na pewno są złe ... Moglibyśmy wtedy wymienić wszystkie jego powieści, wszystkie bardziej zaciekłe i zabawniejsze niż inne ... i w ten sposób zdalibyśmy sobie sprawę, że Kassak jest spadkobiercą Queneau, Aymé i Reiser, rysownikowi miernoty, malarzowi obskurności, pisarzowi o żrącym humorze. »Stéphane Lévy-Klein.

„Fred Kassak wykazuje wirtuozerię w reżyserii, z dużą dozą humoru i wytrawną sztuką jesieni, makiawelicznymi intrygami i czarnymi machinacjami. » Claude Mesplède w Słowniku literatur detektywistycznych , Éd. Joseph K., Nantes, 2003.

„Fred Kassak jest autorem genialnych komedii o morderstwach, zaaranżowanych jak wodewile Feydeau. »Thomas Bauduret

„Jego cyniczny, subtelny i radykalnie oryginalny styl przeniknął cały sposób widzenia i odczuwania, który należy tylko do Francji. »Emmanuel Legeard

„Fred Kassak to rzadki autor. Napisał zaledwie kilka powieści, ale to wystarczyło, aby ich autor znalazł się w gronie najbardziej wirtuozowskich francuskich twórców thrillerów. To prawdziwe perełki, woda, z której robimy królewskie korony! » Jacques Baudou , Mystères 91 .

Nagrody

1958 : główna nagroda w dziedzinie literatury kryminalnej za powieść On n'enterre pas le dimanche .
1960 : Louis-Delluc nagroda za film Na n'enterre pas le Dimanche przez Michel Drach , adaptacja powieści.
1973 : Tajemnicza nagroda krytyków za powieść Nocturne pour assassin .

Grafika

Wspomniane są tylko pierwsze wydania.

Powieści

Tonnerre in Tana , L'Arabesque, pot. "Szpiegowania" n O 46, 1957.
L'Amour en coulisse , L'Arabesque, pot. "Parme" n O 13, 1957, pod ps Jean ceru.
Bardziej gorzki niż śmierć… , L'Arabesque, pot. "Zbrodnia doskonała? », N O 4, 1957.
Estocade w Sztokholmie , L'Arabesque, pot. "Szpiegowania" n O 56, 1957.
Savant dostarczyć… , Éditions du Gerfault, wyd. "Pętak! », N O 3, 1957, pod ps Pierre Civry.
Nocturne pour assassin , L'Arabesque, pot. "Zbrodnia doskonała? " N O 8, 1957.
Nie grzebimy w niedzielę , L'Arabesque, coll. "Zbrodnia doskonała? " N O 16, 1958.
Carambolages , L'Arabesque, pot. "Zbrodnia doskonała? " N O 25, 1959.
Crêpe Suzette , L'Arabesque, pot. "Zbrodnia doskonała? " N O 33, 1959.
Chata i morderstwo , Presses de la Cité, rozdz. "Tajemnicy," N O 570, 1961.
Dobre życie i morderstwa , Presses de la Cité, coll. „Mystere” n o 18, 1969, nowelizacja słuchowiska wokalizy .
Chcesz ze mną zabijać? Le Masque, n O 2061, na podstawie słuchowiska Le Métier dans le sang , prasy de la Cité, Coli. "Tajemnicy" N O 119, 1971.

Serial powieści

„The Unnamed Women Commando”, detektyw , z24 marca w 19 maja 1966, powieść serialowa w 9 odcinkach.
„Piekielne polowanie na podniebne sabotażystów”, detektyw , z14 lipca w 18 sierpnia 1966, powieść serialowa w 6 odcinkach.
„Miłość i uwodzenie w Berlinie Wschodnim”, detektyw , z1 st grudzień 1966 w 19 stycznia 1967, powieść serialowa w 8 odcinkach.
„Françoise, tajemnicza kobieta-piratka”, detektyw , z23 marca w 4 maja 1967, powieść serialowa w 7 odcinkach.

Kolekcje

Kto się boi Eda Garpo? Maska, n O 2241 1995.
Nie zabijamy dla zabawy! , Pathways, pot. „Czarna ścieżka”, 2005.
Projekty Assassins and Blacks , dramaty i opowiadania, Cheminements, coll. „Chemin noir”, 2006.

Prace zebrane w tomach, kompilacjach

Fred Kassak , The European Book Circle, wyd. „Arcydzieła literatury akcji”, 1974.
Fred Kassak, t. 1 , wyd. Du Masque, pot. „Całki”, 1998.
Fred Kassak, t. 2: Powieści humorystyczne , wyd. Du Masque, wyd. „Całki”, 2003.

Nowy

Pod nazwiskiem Pierre Humblot

"La Ballade des tusze", magazyn Noir , n O 2, Paryż, wyd. Charles Frémanger, majCzerwiec 1954, s. 24-41 .
„Tale to sleep”, For You, Madam: recenzja Twojego domu , supl. miesięcznik La vie des Métiers ,Grudzień 1954, N O 113, str. 16-17 , 73.
„The Rose and the Black”, For You, Madam: recenzja Pani domu , supl. miesięcznik La vie des Métiers ,Marzec 1955, N O 116 s. 52-53 .
„Prawdziwa opowieść dla dorosłych”, Dla Ciebie, Pani: recenzja Twojego domu , supl. miesięcznik La vie des Métiers ,Maj 1955, N O 118, str. 32-33 .
„Młoda dziewczyna w pociągu”, Dla Pani, Pani: recenzja Pani domu , supl. miesięcznik La vie des Métiers ,Październik 1955, N O 122, str. 58-59,81 .
„Petit-Midon i Święty Mikołaj”, Dla Pani, Pani: przegląd Pani domu , supl. miesięcznik La vie des Métiers ,Grudzień 1955, N O 124, str. 14-15 , 69. Ilustracje: Gring.
„Genséric”, For You, Madam: przegląd twojego domu , supl. miesięcznik La vie des Métiers ,Maj 1956, N O 129, str. 38-39 .
Walentynki , odcinek 1/2, For You, Madam: przegląd Twojego domu , supl. miesięcznik La vie des Métiers ,Marzec 1957, N O 138, str. 30-33 .
Walentynki , odcinek 2/2, For You, Madam: przegląd Twojego domu , supl. miesięcznik La vie des Métiers ,Kwiecień 1957, N O 139, str. 56-58 .

Pod pseudonimem Fred Kassak

« Iceberg , Week-end: magazyn tiercé , sobota18 stycznia 1964, N O 71, str. 16-17 , chory. przez Mette.
„Kto zabił Jorisa Hoorna? », Ona ,19 lipca 1971, N O 1335, str. 76-80 , fot. b & w użytkownika Henri Elwing s. 77 .
„Kto zabił Colette Lubin? », Ona ,2 sierpnia 1971, N O 1337, str. 64-67 , kolorowe zdjęcie. Henri Elwing s. 65 .
„Kto zabił Henri Bataumona? », Ona ,16 sierpnia 1971, N O 1339, str. 84-88 , fot. b & w użytkownika Henri Elwing s. 84 .
- Myosora czy kto zabił Sabine Lacaune? », Ona ,17 lipca 1972, N O 1387, str. 64-67 , 82-83, kolorowe zdjęcie. Henri Elwing s. 65 . Rozwiązanie w Elle ,18 września 1972, N O 1396, str. 113 .
„Irene, czy kto zabił Georgesa Muzillaca?” », Ona ,24 lipca 1972, N O 1388, str. 38-40 , 88, kolorowe zdjęcie. Henri Elwing, str. 41 . Rozwiązanie w Elle ,25 września 1972, N O 1397, str. 132 .
- Edith czy Kto zabił Norberta Kévina? », Ona ,31 lipca 1972, N O 1389, str. 38-41 , 82-83, czarno-białe zdjęcia str. 39 . Rozwiązanie w Elle ,2 października 1972, N O 1398.
„Blandine czy Kto zabił Françoise Mongala?” », Ona ,7 sierpnia 1972, N O 1390, str. 62-65 , 78-79, fot. b & w użytkownika Henri Elwing s. 63 . Rozwiązanie w Elle ,9 października 1972, N O 1399.
„Karen czy kto zabił Jacqueline Ribeira?” », Ona ,14 sierpnia 1972, N O 1391 P. 64-68 , 74, fot. b & w użytkownika Henri Elwing s. 65 . Rozwiązanie w Elle ,16 października 1972, N O 1400.
„Véronique, czy kto zabił François Cabardes? ”. Ona ,21 sierpnia 1972, N O 1392, str. 76-79 , 92, 94-95, fot. b & w użytkownika Henri Elwing s. 77 . Rozwiązanie w Elle ,23 października 1972, N O 1401.
„Pojedynek w cieniu” (scenariusz filmu krótkometrażowego), Super 8 zostaje uwolniony: profesjonalne scenariusze dla filmowców amatorów , zebrane i zaprezentowane przez Michela Lebruna, Paryż, Solar, 1972, s. 59-62 .
„The Death of the Bee” (niepublikowane i zaginione opowiadanie). Nr ref. w Le Lyonnais (François). „Krucjata w poszukiwaniu zagadki i powieści enigmy”. Subsidia Pataphysica: komputer Kolegium Pataphysics , 1974 (2 haha 102), N O 24-25 s. 47 .
„Once, to see…”, Hitchcock Magazine: Histoires de suspense n o 20 (nowa seria), Paryż, Librairie générale française, sierpień-Wrzesień 1990, s. 49-53 .
„Przeszywające oczy” (poprawiona wersja La Ballade des Carcasses , 1954), Mysteries 91: najnowsze wiadomości kryminalne , antologia skomponowana przez Jacquesa Baudou , Paryż, Éd. maski,Maj 1991, s. 31-52 (duży format).
„La Bride de Noël” (poprawiona wersja Tale to sleep straight , 1954), Fred Kassak: Humorous powieści , kompilacja, vol. 2, Paryż, wyd. maski,Marzec 2003, s. 713-725 (Całki maski).

Filmografia

Jako scenarzysta

Serial telewizyjny Ostatnie pięć minut

1958 : Klucz do Enigmy przez Claude Loursais
1958: Ink Blood, autor: Claude Loursais
1960 : Qui trop embrasse - Claude Loursais
1966 : Nienaturalne historia z Guy Lessertisseur
1967 : Zamaskowana śmierć Guya Lessertisseura
1967: Stylowe wykończenie - Claude Loursais
1967: Napad na Jean-Pierre'a Decourta
1968 : Noc tempo przez Guy Seligmann
1971 : Oczy głowy , Claude Loursais
1972 : Diabeł wygrywa - Claude Loursais
1974 : Czerwoni to żniwa
1981 : Paryż, 15 sierpnia

Serial telewizyjny Brygada górników

1977 incydent (epizod N O 1); Boże Narodzenie śniegu (odcinek n O 2)
1978 Tęsknota (grubość. N O do 3); Przedłużona nieobecność (odc. 4); Odtwarzanie i zamykanie (odc.8)

Funny Stories TV Series (1988)

Fałszywa liczba , Dominique Giuliani
Motyw Le Bon , autorstwa Philippe Galardi
Siła wyższa - Philippe Galardi
L'Escalade autorstwa Philippe'a Galardi
Pensjonat rodzinny , autor: Philippe Galardi
Lista oczekujących , Stéphane Bertin
Scenariusz autorstwa Dominique Giuliani
Ten święty Lew - Philippe Galardi
La Peau d'Anne , autorstwa Stéphane Bertin

Inny

1953: Korsarze z Bois de Boulogne autorstwa Norberta Carbonnaux
1961: W paszczy wilka - Jean-Charles Dudrumet
1970: Przydarzy się wam jutro (serial telewizyjny w 26 odcinkach) Jean Laviron

Jako autor oryginalnej pracy

1959 : Nie pogrzebujemy Sunday of Drach z Philippe Mory .
1963 : Carambolages autorstwa Marcela Bluwal z Jean-Claude Brialy , Louis de Funès , Michel Serrault ...
1963 : Morderca zna muzykę ... przez Pierre Chenal adaptacją Une Chaumière et un Murre z Paul Meurisse .
1969 : Nie pije, nie pali, nie flirtuje, ale ... mówi! przez Michel Audiard , zaadaptowany z dobrego życia i zabójstwo . Z Annie Girardot , Bernardem Blierem , Mireille Darc .
1974 : Jak odnieść sukces, gdy jest się głupim i marudnym , Michel Audiard, według Want to kill with me? Z Jean Carmet , Stéphane Audran , Jane Birkin , Jean-Pierre Marielle , Jean Rochefort .
1975 : Bitterer Than Death (film telewizyjny) Michela Wyn . Z Francine Bergé, José Marie Flotats

Radioterapia

Les Maîtres du mystère, wyprodukowany i wyreżyserowany przez Pierre'a Billarda, gromadził miliony słuchaczy w każdy wtorek wieczorem. Fred Kassak napisał około dwudziestu tekstów, w tym:

Wokalizacje są nadawane w dniu28 kwietnia 1965na France Inter ,
Zawód we krwi rozprzestrzenił się12 sierpnia 1969 na France Inter,
La Puce wydany7 lipca 1970 na France Inter,
Nadawanie zeznań przetargowych w dniu20 czerwca 1972 na France Inter,
Nadawanie Une de perdue w dniu19 czerwca 1973 na France Inter,
Ten święty Lew nadaje dalej23 lipca 1974 na France Inter

Pseudonimy

Jean Céric
Pierre Civry

Uwagi i odniesienia

Emmanuel Legeard , „ FRED KASSAK EST MORT ”, Club de Mediapart ,25 kwietnia 2018 r( czytaj online , sprawdzono 3 maja 2018 r. )
Miejsca urodzenia i zgonu znalezione w bazie danych MatchId internetowych akt zgonów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z danymi INSEE (konsultacja z 5 stycznia 2020 r.)
Emmanuel LEGEARD, " Wywiad z Fredem Kassak ", Literackiego przeglądu ,marzec 2017( czytaj online )

Zobacz też

Bibliografia krytyczna

Jean-Marie David, Jean Lebras i Serge Perraud, „Dossier Fred Kassak”, Temps noir ,Maj 2004, N O 8 s. 4-75 .
Jean-Marie David, „[Wywiad z] Fredem Kassakiem”, 813 ,Październik 2006, N O 98, str. 40-42 .
Claude Mesplède ( red. ) And Henri-Yvon Mermet , Słownik literatury policyjnej , t. 2: J - Z , Nantes, Joseph K, pot. "Ciemny czas",listopad 2007, 1086 pkt. ( ISBN 978-2-910-68645-1 , OCLC 315873361 ) , „Kassak, Fred”, str. 72-73.

Powiązany artykuł

Humorystyczny kryminał