Françoise Zonabend
Françoise Zonabend
Françoise Zonabend w Arles , 1 st grudnia 2011.
| Narodziny |
26 lutego 1935 Paryż |
|---|
| Studia | etnologia , socjologia |
|---|---|
| Trening | Wydział Listów Paryża |
| Zawód | Antropolog ( en ) , etnolog ( d ) i dyrektorzy studiów ( d ) |
| Pracodawca | Szkoła Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych i Gradhiva (1986-2007) |
| Podejście | strukturalizm , europeizm |
| Zainteresowania | pamięć , pokrewieństwo , genealogie, etnologia ryzyka, archiwa antropologii, antropologii i literatury |
| Niezwykłe pomysły | pamięć genealogiczna, powiązania sojusznicze, restytucja etnograficzna |
| Podstawowe prace |
Długa pamięć (1986) Półwysep nuklearny (1989) Sąsiednia wieś (1990) |
| Wpływem | Claude Lévi-Strauss |
|---|
Françoise Zonabend , ur.26 lutego 1935w Paryżu , jest etnolożką i antropolożką francuską , byłą dyrektorką studiów w Szkole Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych (Paryż), gdzie wykładała antropologię we Francji.
Biografia
Po badań etnologii i socjologii na Sorbonie i przeprowadzonych badań terenowych w Senegalu , wspiera tezę III th cykl prowadzony przez Paul Mercier , zatytułowany studentów Dakar .
W 1962 roku wstąpiła do École des Hautes Études en Sciences Sociales , aby współpracować z Isac Chiva przy redagowaniu czasopisma Rural Studies , wydawanego przez Laboratorium Antropologii Społecznej (LAS), instytucję założoną i kierowaną przez Claude'a Lévi- Straussa w 1960 roku. To w ramach tych instytucjonalnych i naukowych ram - EHESS i LAS - będzie realizowała całą swoją karierę, a następnie specjalizowała się w antropologii Francji.
W latach 1968-1980 prowadziła wraz z trzema innymi badaczami badania nad wioską Minot w północnej Burgundii. Ze swojej strony Françoise Zonabend bada w szczególności rolę i funkcję pokrewieństwa , a także reprezentacje historii lokalnej lub globalnej, które utrwalane są tam z pokolenia na pokolenie, wspierane przez specyficzne formy zapamiętywania.
W 1985 roku otworzyła nową witrynę w La Hague , na zachodnim krańcu półwyspu Cotentin . Tam prowadzi badania nad pokrewieństwem i pamięcią, ale w tym miejscu poświęconym przemysłowi nuklearnemu wyszukuje strategie obronne wypracowane przez pracowników i mieszkańców, aby pracować i żyć bez zbytniego cierpienia z tymi ludźmi. Jest to cała sekcja tej nowej dziedziny, jaką jest antropologia ryzyka, która jest tutaj badana.
Françoise Zonabend interesowała się także tworzeniem pisma etnograficznego, a także sposobami tworzenia archiwów etnologów i sposobami ich wykorzystania.
W 1996 r. Francoise Zonabend przejęła od Jeana Jamina kierowanie przeglądem Gradhiva , przeglądem historii i archiwów antropologicznych, obecnie publikowanym przez muzeum Quai Branly. Reżyserowała go do 2006 roku.
Bibliografia
- Długa pamięć , Paryż, PUF , 1986; przeredagowane „The pamięci pamięci”, posłowie do 2 -go edycji, Paryż, Jean-Michel Place, 2000.
- (red.), "tekst etnograficzne" w Studies wiejskich , 1985 n o 97-98 (we współpracy z Jean Jamyn).
- „Od pretekstem tekstem” w Studium Wiejskich , 1985 n ° 97-98.
- (red.) Histoire de la famille , we współpracy z A. Burguiere, C. Klapisch & M. Segalen (red.), Paryż, Armand Colin, 1986, 2 tom. (tłumaczenia na włoski, hiszpański, angielski, chiński, niemiecki); nowe poprawione i poprawione wydanie w kolekcji „Referencje” Hachette, 1992.
- „Pokrewieństwo: geneza i metody, społeczne zastosowania pokrewieństwa”, w I. Chiva i U. Jeggle (red.), Etnologia w lustrze: Francja i kraje niemieckojęzyczne , Paryż, Editions de la Maison des sciences de l man, 1987 .
- Półwysep nuklearny , Paryż, Éditions Odile Jacob , 1989, s. 188.
- Tina Jolas , Marie-Claude Pingaud , Yvonne Verdier , Françoise Zonabend, Sąsiednia wieś: Minot, wieś w Burgundii , Paryż, Editions de la Maison des sciences de l'homme, coll. „Etnologia Francji”, 1990, 454 s. ( ISBN 978-2-7351-0421-5 )
- „Moi bracia, moi mężowie: funkcjonowanie pokrewieństwa i postaci sojuszu w Dolnej Normandii”, w: Françoise Héritier-Augé i Élisabeth Copet-Rougier (red.), Les complexités de l'Alliance: Complex Alliance Systems matrimonial , t. II, Paryż, Editions des Archives contemporaines, 1991, s. 207-224 .
- „Krajobraz nuklearny”, w: A. Roger (red.), Mistrzowie i obrońcy przyrody , Éditions Champ-Vallon, 1991, s. 132-142 .
- „Zarządzanie sojuszem, zarządzanie stadem” w Françoise Héritier i Élisabeth Copet-Rougier (red.), Złożoność sojuszu , IV, Gospodarka, polityka i fundamenty symboliczne , Paryż, Éditions des Archives contemporaines, „Porządki społeczne » , 1994.
- „W obiektu i jego naprawienia antropologii” w Gradhiva 1994 N O 16.
- "Nuclear co dzień" w innych serii "Pamiętników" 1995, n O 39.
- (red.), „Nouville après Nouville”, prezentacja nowego wydania pracy L. Bernota i R. Blancarta, Nouville, un village français , Paryż, EAC, 1995.
- (red.), „Naître PL margines” Dokumentacja wytworzyć, przedstawione w Francoise Zonabend, Gradhiva , 1996, n ° 19.
- Les mal-morte, w: R. Frydman i M. Flis-Trèves (red.), Mourir avant de n'être , Paryż, Éditions Odile Jacob, 1997.
- Płód, niemowlę i śmierć , w pow. z C. Le Grand-Sébille i M.-F. Morel, Paryż, l'Harmattan, 1998, 234 s.
- „Śmierć: smutek, żałoba”, w: Catherine Le Grand-Sébille, Marie-France Morel i Françoise Zonabend (red.), Płód, śmierć niemowląt , Paryż, l'Harmattan, 1998, s. 27-38 .
- (red.) La Fabrique des heroes , w coll. z Pierre Centlivres i Danielem Fabre, Paryż, Éditions de la Maison des sciences de l'homme, 1999.
- „The unnameable and the unnamed”, w: Jean-Claude Beaune (red.), Waste, rebus, Nothing , Seyssel, Éditions Champ Vallon, 1999, s. 90-98 .
- "The" powiedział "i" znany "o kazirodztwa", w J.-L. Jamard, E. Terray i M. Xanthakou (red.), En substancje , texte pour Françoise Héritier , Paryż, Fayard, 2000.
- "Pokrewieństwo Masters: pamięć żony w Normandii", w Man , 2000 n o 154-155, s. 505-524 .
- (red.), „Archivari: archiwa i antropologia”, w Gradhiva , w coll. Jean Jamyn, 2001-2002 n o 30-31.
- „Archives Vaines”, w Gradhiva , 2001-2002 n O 30-31.
- „Ustawienie w podręcznikach z pedagogiczne narzędzia powinowactwa” w Gradhiva 2002, n O 32.
- Maniery normańskie: etnologia powieści Raoula Gain „Dla wszystkich jego przyjemności” , Paryż, Christian Bourgois, 2003.
- „Rodziny i pochodzenie w Dolnej Normandii”, w goubervilliens Les Cahiers , 2003, n O 7.
- „W archiwum we wszystkich stanach”, w sociétés et przedstawień , 2005, n O 7. specjalnym numerze „Archives”.
- „Przyjęcie siostrami: Konstrukcja powinowactwa i pamięć pochodzenia” w L'Homme " , 2007, N O 183.
- (red.), Laboratorium Antropologii Społecznej: Pięćdziesiąt Lat Historii, 1960-2010 , Paryż, Collège de France i Fondation Hugot, 2010
- «Powrót do archiwum, czyli jak Minot został napisany” w Man , 2011, n o 200, str. 113-140 ( czytaj online na cairn.info)
- Półwysep nuklearny: Three Mile Island, Czarnobyl, Fukushima i dalej? , Paryż, Edycje Odile Jacob , 2014, 240 s. ( ISBN 978-2-738131331 ) (nowe wydanie)
- Chantal Collard, Françoise Zonabend, La parenté , Paris, PUF , kol. " Co ja wiem? », N o 3999, 2015, 127 str. ( ISBN 978-2-13-062631-2 )
Uwagi i referencje
- Kampania sąsiednia , na stronie internetowej Éditions de la Maison des sciences de l'homme
Załączniki
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Zasoby badawcze :
- „Śledztwo i jego historia. 2, Retour à Minot” , audycja „La Fabrique de l'histoire” Emmanuela Laurentina z 5 kwietnia 2016 r. na temat France Culture (m.in. Françoise Zonabend i Gilles Laferté) [audio] [MP3]