| Narodziny |
1285 Digne-les-Bains |
|---|---|
| Śmierć |
1327 Przyjemność |
| Trening | Uniwersytet Paryski |
| Zajęcia | Filozof , teolog |
| Pracował dla | Uniwersytet Paryski |
|---|---|
| Religia | Kościół katolicki |
| Zakon religijny | Zakon Braci Mniejszych |
| Mistrz | Jean Duns Scot |
François de Meyronnes ( 1285 - 1327 ), brat mniejszy z prowincji Prowansja , filozof i teolog uczeń Dunsa Szkota , był ministrem prowincjalnym Prowansji i był bliski papieżowi Janowi XXII .
Franciszek urodził się w 1285 roku w Meyronnes pobliżu Barcelonnette ( Ubaye Valley ), w bieżącym dziale Alpy Górnej Prowansji , w magnackiej rodziny Bérard-Meyronnes, z powiązaniami Karola I st Anjou, hrabiego Prowansji. W dość młodym wieku został przyjęty do klasztoru Braci Mniejszych w Digne we franciszkańskiej prowincji Prowansja.
Jego przełożeni wysłali go na studia w Studium Generalnego w Paryżu, między 1304 i 1307, gdzie był w stanie śledzić lekcje Jean Dunsa Szkota . Był całkowicie oddany nauce subtelnego Doktora, którego był jednym z najlepszych uczniów, nie tracąc jednak oryginalności na swoich stanowiskach. Po tym paryskiego oczywiście, on skomentował Sentencje o Pierre Lombard w różnych klasztorach zakonu, w Francji i prawdopodobnie w Włoszech . W 1323 r. Wrócił do Paryża, aby ukończyć studia i został magistrem teologii pod opieką papieża Jana XXII i króla Roberta z Neapolu .
Brał udział w różnych sporach teologicznych z Pierrem Rogerem (przyszłym papieżem Klemensem VI ) i świeckim mistrzem Henrykiem z Gandawy (zwykłym przeciwnikiem Dunsa Szkota ).
Podczas pobytu w Paryżu mógł w 1323 r. Pomagać w agonii Elzéar de Sabran , który zachorował w Paryżu, gdy przybył negocjować małżeństwo syna króla Neapolu z córką Filipa de Valois. Później wygłosił swoją pochwałę.
W 1324 r. Został wybrany ministrem prowincji Prowansji i zwykle przebywa w pobliżu dworu w Awinionie . Tam wykonuje posługę głoszenia . Jest często konsultowany przez papieża Jana XXII, w szczególności w kwestiach, które są sprzeczne z Papieżem wobec Braci Mniejszych, w sprawie ubóstwa i władzy papieskiej. Interweniuje w procesie przeciwko Guillaume d'Occam . Zajmuje umiarkowane i raczej ugodowe stanowisko, ponieważ jest rozdarty między przyjaźnią a wiernością Robertowi d'Anjou , obrońcy duchowości, a wiernością Papieżowi. W Quodlibecie wspierał prymat władzy papieskiej nad królami i cesarzem. Jan XXII powierzył mu różne delikatne misje, takie jak ambasada w Gaskonii.
François de Meyronnes zmarł w Plaisance między 1326 a 1328 rokiem i został pochowany w kościele franciszkanów tego miasta.
Jego praca byłaby bogata i różnorodna, obejmująca filozofię , teologię , prawo, duchowość , nauczanie, a nawet ekonomię. François de Meyronnes został wyznaczony jako Doctor Illuminatus („Oświecony Doktor”) lub jako Doctor acutus („Spiczasty Doktor”, „Wyostrzony”) lub nawet jako Mistrz abstrakcji . Te epitety są w pełni uzasadnione. Oprócz komentarzy do Księgi zdań , napisał Quodlibets , Pytania sporne (o Niepokalanym Poczęciu , o ubóstwie religijnym ...), Pytania o Pater Noster , Traktat o ośmiu błogosławieństwach , Pytania o problemy polityczne (suwerenność Papież), traktaty moralne, komentarze do różnych dzieł św.Augustyna , Pseudo-Dionizego, Postillesa do różnych ksiąg Pisma Świętego, w szczególności do Księgi Rodzaju , Objawienia , Objaśnienia do symbolu Apostołów , Komentarz do Męki Jezusa Chrystusa , Traktat o życiu kontemplacyjnym , Traktat o odpustach .
Napisał także kilka komentarzy do traktatów Arystotelesa . Na koniec zachowujemy dużą liczbę kazań (autentycznych lub przypisywanych): o sprawach doczesnych, o świętych, zwłaszcza o św.Franciszku z Asyżu (plus trzy kazania o stygmatyzacji Franciszka), o cnotach teologicznych, o Świętym Duchu , o Wniebowzięciu Maryi itp.