Francois Caret

François Toussaint d'Assise Caret ( Miniac-sous-Bécherel ,4 lipca 1802- Rikitea ,26 października 1844), jest francuskim misjonarzem katolickim Kongregacji Picpus . Jest prefektem apostolskim Oceanii Południowej.

Biografia

Był już księdzem, kiedy wszedł do Picpus w 1829 roku. W Luty 1834towarzyszy Ojcu Honoré Lavalowi do Valparaiso . Następnie obaj mężczyźni udają się na archipelag Gambiers, gdzie przybywają8 sierpnia. Znaleźli tam misję.

W Luty 1836, dołączają do Królestwa Tahiti, gdzie konsul Jacques-Antoine Moerenhout zapewnia im zakwaterowanie, ale brytyjski misjonarz George Pritchard zostaje wydalony. Trzej mężczyźni, przymusowo deportowani z cieślą, który im towarzyszył w listopadzie, wrócili do Gambiers. Francuskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych uważa wówczas ich eksmisję za nieuzasadniony akt przemocy.

W 1837 roku Caret wrócił do Francji, aby szukać dodatkowych środków i 30 maja 1838wraz z czterema innymi kapłanami, dwoma katechistami i dostawą ubrań wyruszył do Bordeaux nad rzeką Zelima . Dotarł do Valparaiso, a następnie na pokładzie L'Aigle , dołączył do Akamaru, gdzie przybył20 grudnia.

W towarzystwie Étienne Rouchouze zdobył Markizy na3 lutego 1839ale ich wysiłki zakończyły się małym sukcesem. Caret został następnie mianowany w 1840 roku prefektem apostolskim Oceanii Południowej, po Chryzostome Liausu  ( fr ) .

W Grudzień 1841Caret jest w Papeete i zachoruje na ospę podczas epidemii. Wysiłki mające na celu powołanie misji na Tahiti były utrudnione przez rząd. Jesienią 1842 roku Caret zbudował dom z suchej cegły, ten, który Herman Melville odwiedził w tym samym roku, ale który spłonął wieczorem30 czerwca 1844. Caret jest wtedy przekonany, że przyczyną jest podpalenie. Zburzona jest również mała sąsiednia kaplica, a także jej rękopisy w języku Tahiti i Markizów, katechizm, modlitwy i słownik języka tahitańskiego, który przygotowywał Caret.

François Caret zmarł nagle w Rikitea , z gruźlicą na26 października 1844w jego czterdziestym drugim roku, gdy przygotowywał się do powrotu do Francji. Został pochowany w krypcie przed ołtarzem w katedrze św. Michała w Rikitea .

Uwagi i odniesienia

1. Brij V Lal, Kate Fortune, Honoré Laval, Wyspy Pacyfiku: Encyklopedia , vol. 1, University of Hawaii Press, 2000, s.  191-192 ( Czytaj online )
2. Abel Aubert Du Petit-Thouars , Podróż dookoła świata fregatą Wenus ... , 1843, s.  51-53
3. Wikariat Apostolski Oceanii Wschodniej , Parafia Katedry Papeete
4. Sklepienie katedry Saint-Michel - Gambier