Narodziny |
1545 Brugia |
---|---|
Śmierć |
29 września 1581 Antwerpia |
Czynność | Malarz |
Mistrzowie | Pieter Pourbus , Frans Floris I. |
Miejsca pracy | Antwerpia (1562-1566) , Gandawa (1566) , Antwerpia (1567-1581) |
Tata | Pieter Pourbus |
Małżonka | Suzanna Floris ( d ) (od1566) |
Dziecko | Frans Pourbus Młodszy |
Frans Pourbus , znany jako „Starszy”, aby odróżnić go od jego syna Fransa Pourbusa Młodszego , również malarza, urodzonego w Brugii w 1545 r. I zmarł w Antwerpii dnia19 września 1581, jest malarzem flamandzkim.
Jest synem Anny Blondeel i malarza Pietera Pourbusa, u którego rozpoczął praktykę. Następnie zostanie uczniem Fransa Florisa, który uzna go, zdaniem Carela van Mandera , za swojego najlepszego ucznia. Mianowany na mistrza w 1569 r. Miał błyskotliwą karierę. Prawdopodobnie brał udział w pracach swojego mistrza w latach 1564-1570.
W 1566 roku poślubił siostrzenicę swojego mistrza i córkę rzeźbiarza Cornelisa Florisa . W 1569 r. Wstąpił do gildii św. Łukasza w Antwerpii i wyjechał na wycieczkę do Włoch, która zakończyła się w Gandawie, gdzie przebywał ze swoim kolegą z klasy Lucasem D'Heere . Po powrocie w 1578 roku ożenił się z Anną Mahieu, która po jego nagłej śmierci miała ponownie poślubić Hansa Jordaensa . W 1579 roku wykonał kilka obrazów, które zakończyły się w katedrze w Tournai .
Pourbus okazał się wybitnym technikiem o klasycznym, regularnym i płynnym stylu. W niewielkim stopniu wpłynęły na niego idee swoich czasów, które nadal wywodziły się z flamandzkiej tradycji portretu. W przeciwieństwie do delikatnych kolorów jego mistrza Florisa, jego paleta kolorów jest kolorowa. Znany głównie jako malarz portretowy , ale malował także kompozycje religijne. Wśród godnych uwagi portretów, które namalował, wspomnijmy o Antoine de Bourbon , ojcu przyszłego Henryka IV . Malował portrety najchętniej z mocną jasną kolorystyką (wiele w galeriach Brukseli, Berlina, Wiednia i Drezna, autoportret w Galerii Uffizi we Florencji), rzadkie tematy historyczne ( Chrystus wśród lekarzy w Saint Bavo z Gandawy ). Jego portret Vigliusa van Aytty świadczy o jego realizmie.
W 1570 roku ukończył wraz z Crispinem van den Broeckiem ołtarz autorstwa Florisa. Gortzius Geldorp przebywał w swojej pracowni w 1575 roku.