Francois Nourissier

Francois Nourissier Funkcjonować
Akademia Prezydenta
Goncourt
1996-2002
Herve Bazin Edmonde Charles-Roux
Biografia
Narodziny 18 maja 1927
9. dzielnica Paryża
Śmierć 15 lutego 2011(w wieku 83 lat)
Paryż
Narodowość Francuski
Zajęcia Dziennikarz , pisarz , krytyk literacki , dziennikarz opiniotwórczy
Małżonka Hélène Cécile Muhlstein ( d )
Inne informacje
Pracował dla Francja Inter
Członkiem Komitet Intelektualistów na rzecz Europy Wolności (1978)
Nagrody Paul-Flat Prize ( 1952 )
Wielka Nagroda za powieść Akademii Francuskiej ( 1966 )
Nagroda Femina ( 1970 )
Nagroda Światowa Cino-Del-Duca ( 2002 )
Podstawowe prace
  • Mały burżuj ( 1964 )
  • niemiecki ( 1973 )
  • Z braku geniuszu ( 2001 )
podpis François Nourissier podpis

François Nourissier , urodzony dnia18 maja 1927w 9 th  dzielnicy Paryża , a zmarł w tym samym mieście15 lutego 2011 , jest francuskim dziennikarzem i pisarzem, który przez trzydzieści lat był członkiem Académie Goncourt .

Biografia

François Nourissier był kolejno sekretarzem generalnym wydawnictwa Denoël (1952-1955), redaktorem naczelnym przeglądu La Parisienne (1955-1958) i doradcą wydawnictwa Grasset (1958-1996).

Został wybrany do Académie Goncourt w 1977 r. pod przykrywką Raymonda Queneau , w 1983 r. został jej sekretarzem generalnym i prezydentem od 1996 do 2002 r. Zrezygnował w 2008 r. z powodów zdrowotnych.

W Luty 1978jest jednym z członków założycieli Komitetu Intelektualistów na rzecz Europy Wolności .

W 1962 roku ożenił się z Hélène Cécile Mühlstein ( 1936 - 2007 ), malarz i związane z rodziny Rothschildów . O ich burzliwej, naznaczonej alkoholizmem relacji opowiada w pseudo-autobiograficznej książce Eau-de-feu (2008).

Uderzony chorobą Parkinsona na początku XXI wieku, skromnie porównuje się do kameleona i określa chorobę, na którą cierpi, jako „Miss P”.

Jest krytykiem literackim Magazynu Figaro , na którym jego następcą zostaje Frédéric Beigbeder .

On umarł na 15 lutego 2011, w wieku 83 lat.

Ze względu na swoją suchą stylu, prawda czułości i jego udziału w Paryżu z Jacques Laurent , był czasami dołączone do ruchu huzarów .

Grafika

Powieści

Eseje, broszury, wspomnienia i nie tylko

Uwagi i referencje

  1. Pisarz François Nourissier nie żyje , Wyzwolenie ,16 lutego 2011.
  2. „  Wszyscy w niebie: intelektualna walka antytotalitarna (1978-1986) przedstawiona przez Alaina Laurenta  ” , na stronie lesbelleslettresblog.com ,15 lutego 2018.
  3. MA-L, młoda kobieta, dwóch Amerykanów, chmura specjalista w Les Lettres française n o  1118 od 16 lutego do 16, 1966, s.  29
  4. „  Le Point - Current Politics, World, France, Economy, High-Tech, Culture  ” na stronie Le Point.fr (dostęp 15 października 2020 r . ) .
  5. „  BibliObs  ” , na L'Obs (dostęp 15 października 2020 r . ) .
  6. „Frédéric Beigbeder w wolności”, Le Figaro Magazine , 7 maja 2021, s. 11.
  7. "Pisarz François Nourissier nie żyje" , L'Express ,16 lutego 2011.

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne