![]() | ||
![]() | ||
Narodziny |
21 kwietnia 1631 r Courpalay |
|
---|---|---|
Śmierć |
19 września 1691 r(w wieku 60 lat) Paryż |
|
Pochodzenie | Francuski | |
Wierność | Królestwo Francji | |
Godność państwa | Marszałek Francji | |
Przykazanie | Pułkownik z Gwardii francuskich | |
Nagrody | Zakon Ducha Świętego | |
Inne funkcje |
Gubernator z Dauphiné wicekróla Sycylii Peer Francji |
|
Rodzina | Rodzina Aubusson | |
Franciszek III d'Aubusson, hrabia ówczesny książę La Feuillade (1631-1691) był marszałkiem Francji za Ludwika XIV . W 1667 r. przez małżeństwo został księciem Roannez . On będzie również gubernator z Dauphiné .
urodzony 21 kwietnia 1631 w Courpalay François pochodzi z rodziny Aubusson w Limousin . Choć odważny żołnierz, jest dworzaninem o najrzadszej frazesie na dworze wersalskim. Od 1657 r. dzierżąc w zastaw królewskie châtellenie Crozet , ożenił się z Charlotte Gouffier , dziedziczką Roannais ,9 kwietnia 1667i nie zajęło dużo czasu uzyskanie od Ludwika XIV erygowania swoich ziem w księstwo, a następnie w księstwo-parostwo Roannais .
Prowadzi wyprawę sycylijską .
W 1668 uzyskał przeniesienie do Roanne sędziego châtellenies Crozet , Saint-Maurice , Saint-Haon i Cervières . Będąc marszałkiem Francji w 1675 roku, kupił te châtellenies poprzez zaręczyny od króla, łącząc w ten sposób dwie współwładze naczelne Saint-Haon.
La Feuillade miał Jules Hardouin-Mansart narysować na Place des Victoires w Paryżu z okazji spokój Nijmegen. Jest także człowiekiem, który na własny koszt wzniósł pełnowymiarowy posąg Ludwika XIV. Najpierw w białym marmurze, dziele Desjardins, król był przedstawiony w stroju cesarza rzymskiego. Wysoki na 3,30 m posąg miał spoczywać na 7-metrowym cokole , ozdobionym pod czterema kątami skutym niewolnikiem. Ludwik XIV odkrył model6 grudnia 1681 ri był z tego bardzo zadowolony. La Feuillade był mniej taki i kazał wykonać inny posąg, ten ze złoconego brązu, i aby wznieść go w pięknym miejscu, stworzył Place des Victoires, zainaugurowane w dniu26 marca 1686 r.
Później przejął projekt Jacquesa Coeura, aby umożliwić żeglowność Loary w górę rzeki od Roanne . Ale ta inicjatywa wywołuje w 1706 r. śmiertelną powódź na równinie Roanne i całkowicie kompromituje go w Wersalu . Rzeczywiście, choć bardzo słabo zaludniona, Roanne znajdowała się na Grand Chemin royal de Paris w Lyonie i takie wydarzenie było znane całemu dworowi. Zmarł w 1691 r. i został pochowany na cmentarzu Saint-Eustache w Paryżu. W 1787 jego kości zostały przeniesione do katakumb Paryża .
Dowcip, wielka męstwo, większa śmiałość, dotyk szaleństwa rządzonego jednak ambicją i uczciwością oraz silnym przeciwieństwem rnain, z pochlebstwami i podłością nieistotnymi dla króla, zrobiły mu fortunę i uczyniły go postacią na dworze, której się obawiał ministrów, a zwłaszcza przy stałych nożach z panem de Louvois. Zawsze wyróżniał się pracowitością i wspaniałością. Odnowił starożytne apoteozy, daleko wykraczające poza to, na co mogła cierpieć religia chrześcijańska; ale nie czekał, aż król umrze, aby zrobić własną, z której nie zebrałby owoców. Niewolę ciągnął tak daleko, że raz wsiadł za karetę króla, aby jechać za nim tam, gdzie mu odmówiono, i to mu się cudownie powiodło. [...]
Postać | Ozdobić herbem |
![]() ![]() |
Albo do zakotwiczonego na krzyżu Gulesa . |