Francois Antommarchi

Francois Antommarchi Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 5 lipca 1789
Morsiglia
Śmierć 3 kwietnia 1838 r.(w wieku 48 lat)
Santiago de Cuba
Narodowość Francuski
Trening Uniwersytet w Pizie
Uniwersytet we Florencji
Zajęcia Lekarz , chirurg

François Carlo Antommarchi (ur5 lipca 1780 r lub 5 lipca 1789w Morsiglia , wiosce położonej w Cap Corse na Korsyce , i zmarł3 kwietnia 1838 r.w Santiago de Cuba ) jest francuskim lekarzem.

Wyznawał anatomię we Florencji , aw 1820 został przydzielony do służby Napoleona , więźnia na Świętej Helenie . Asystuje jej w ostatnich chwilach życia, odmawia podpisania raportu z autopsji sporządzonego przez angielskich chirurgów, a po powrocie do Europy publikuje . Ta praca zawiera również testament Napoleona i bardzo szczegółowy szkic flory Świętej Heleny.

Biografia

François Antommarchi rozpoczął studia w Livorno, a następnie otrzymał doktorat z filozofii i medycyny na Uniwersytecie w Pizie wMarzec 1808. Następnie przeniósł się do Florencji, gdzie został przydzielony do szpitala Santa Maria Nuova . W 1812 uzyskał dyplom chirurga na Uniwersytecie Florenckim (wówczas Imperial University), którego prezydent mianował go prosektorem . Jako taki pracował pod rozkazami Paolo Mascagniego (1752-1815) z7 lipca 1813 r.

Na prośbę Madame Mere, matka Napoleona, Maria Letizia Ramolino , i jego wuj, kardynał Fesch , Antommarchi wyjechali z Florencji do Świętej Heleny, gdzie został lekarzem cesarza na wygnaniu aż do jego śmierci. Chociaż jest on zupełnie nieznany rodzinie cesarskiej, a lekarz Napoleona na Elbie, Foureau de Beauregard, zgłosił się na ochotnika do tej roli, ten dziwny wybór oferuje Chevalier Colonna, w służbie Madame Mère.

Otrzymuje 19 grudnia 1818oficjalne pismo zobowiązujące. Antommarchi zostaje wysłany na Świętą Helenę, by zastąpić doktora Barry'ego Edwarda O'Meara , wydalonego z wyspy wLipiec 1818. Antommarchi przybywa do Longwood wwrzesień 1819, w miarę postępu choroby Napoleona. Niestety, Antommarchi nie spełnia oczekiwań Napoleona, który nie ufa swoim umiejętnościom lekarskim. Jeśli chodzi o jego świtę i brytyjskich strażników, uważają go za tępego i niegrzecznego. Napoleon uznał jednak jego zdolność do przeprowadzania sekcji i powierzył mu misję przeprowadzenia autopsji jego szczątków, aby zapobiec chorobie żołądka, którą uważał za dziedziczną, jego synowi, księciu Reichstadtu. Po śmierci Napoleona Antommarchi napisał Wspomnienia doktora F. Antommarchi, czyli Ostatnie chwile Napoleona . Jego wniosek jest taki, że znakomity pacjent zmarł na raka żołądka .

W 1831 Antommarchi wyjechał do Polski, gdzie został inspektorem generalnym polskich szpitali w czasie powstania listopadowego  ; tam niesie pomoc Polakom powstającym przeciwko Rosjanom. Uciekł do Paryża, aby uciec przed siłami cara.

W 1833 r. brał udział w prenumeracie wykonania maski pośmiertnej dla cesarza Napoleona. Zrodziło to wiele kontrowersji, które do dziś sprawiają, że atrament płynie. Maska pośmiertna, znana jako „Antommarchi”, ponieważ została podpisana jego ręką podczas subskrypcji w 1833 roku, jest jednak rozpoznawana jako pochodząca z oryginału, wykonanego przez niego w Londynie w 1833 roku.Sierpień 1821.

Antommarchi wyemigrował następnie do Luizjany, gdzie w 1834 roku podarował mieszkańcom Nowego Orleanu brązową maskę pośmiertną Napoleona . Następnie przez krótki czas mieszkał w Veracruz ( Meksyk ), gdzie był lekarzem wędrownym. Opuszczając Meksyk przeniósł się do Santiago de Cuba , gdzie ponownie pracował jako lekarz. Pobyt na Kubie tłumaczy chęć odnalezienia kuzyna Juana Antonio Benjamina Antommarchiego, który dorobił się fortuny na plantacjach kawy. Antommarchi zostaje specjalistą w chirurgii zaćmy . Zmarł na Kubie na żółtą febrę dnia3 kwietnia 1838 r, w wieku 48 lat. Został pochowany na cmentarzu Sainte-Iphigénie w Santiago de Cuba, na prawo od głównego wejścia, w rodzinnym skarbcu markiza de Las Delicias de Tempu i rodziny Arturo José Portuondo Illas.

Pracuje

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Leonardo da Vinci studiuje anatomię w tym szpitalu [1] .

Bibliografia

  1. François Carlo Antommarchi, Pamiętniki doktora F. Antommarchi czyli Ostatnie chwile Napoleona , Paryż, Barrois L'ainé Libraie,1825 opublikowany również w Londynie przez H. Colburna w tym samym roku.
  2. „Paolo Mascagni”, Uniwersytet Iowa, 12 czerwca 2006
  3. Henry D. Thomason, Napoleon, pierwszy cesarz Francji: Od św. Heleny do Santiago de Cuba. Będące podsumowaniem faktów dotyczących ostatnich dni dr. François Antomarchi, ostatniego lekarza Jego Cesarskiej Mości , opublikowanych w 1910 r. przez Franklina Hudsona
  4. Albert Benhamou, Inna Święta Helena: niewola, choroba, śmierć i lekarze wokół Napoleona , opublikowana w 2010 roku
  5. „Dziennik porucznika Oakleya – strona 3”
  6. Sven Jonas Stille, Podróż do Polski , Warszawa 1985, s. 137.
  7. Tak zwana maska ​​pośmiertna Malmaison
  8. Saby, Claude-Alain, 1815 Rozbitkowie Imperium w Amerykach , 2007
  9. Reynolds, James, głowa i górna część ciała , 2006 r.

Linki zewnętrzne