Pit Notre-Dame | |||
Otwór Notre-Dame w Listopad 1977. | |||
Studnia Notre-Dame nr 1 | |||
---|---|---|---|
Informacje kontaktowe | 50,372775, 3,110744 | ||
Początek tonięcia | 1856 | ||
Uruchomienie | 1860 | ||
Głębokość | 542 metry | ||
Wiszące podłogi | 198, 235, 281, 341, 441 i 541 metrów | ||
Zatrzymać | 1953 (ekstrakcja) | ||
Wypełnienie lub szczelność | 1978 | ||
Studnia Notre-Dame nr 2 | |||
Informacje kontaktowe | 50,373494, 3,110758 | ||
Początek tonięcia | 1905 lub 1907 | ||
Głębokość | 834 metry | ||
Wiszące podłogi | 198, 235, 281, 341, 441, 541, 576, 613, 650, 677, 727 i 777 metrów | ||
Zatrzymać | 1953 (wyciąg) 1977 (serwis i wentylacja) |
||
Wypełnienie lub szczelność | 1978 | ||
Administracja | |||
Kraj | Francja | ||
Region | Hauts-de-France | ||
Departament | Północ | ||
Gmina | Waziers | ||
Charakterystyka | |||
Firma | Aniche Mining Company | ||
Grupa | Grupa Douai | ||
Jednostka produkcyjna | UP z Douai | ||
Sektor | Sektor wschodni | ||
Zasoby | Węgiel | ||
Koncesja | Aniche | ||
Ochrona |
Na liście MH ( 2010 ) Na liście MH ( 2009 , 2010 ) Światowe dziedzictwo ( 2012 ) |
||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Pit Notre Dame , pisane także Notre Dame The przedsiębiorstwo górnicze Aniche to dawna kopalnia z Nord-Pas de Calais Zagłębia Górniczego , zlokalizowanych w Waziers . Prace związane z tonięciem rozpoczęto w 1856 r. , Kiedy zaczęto produkować w pobliskim kopalni Gayant . Kopalnia Notre-Dame zaczęła produkować w 1860 roku . Kopalnia jest bogata i wydajna, jak twierdzi Émile Vuillemin , który w 1878 r. Podaje, że od momentu oddania do eksploatacji kopalnia wyprodukowała 1 465 000 ton węgla kamiennego .
Drugą studnię dobudowano od 1905 lub 1907 roku , w tym czasie do dołu Gayanta dobudowano również drugą studnię produkcyjną. Jama została zniszczona podczas pierwszej wojny światowej . Po jego odbudowie w pobliżu wykopu powstały miasta, szkoły i kościół.
Compagnie des mines d'Aniche została znacjonalizowana w 1946 roku i dołączyła do Grupy Douai . kopalnia Notre-Dame była skoncentrowana w kopalni Gayant w 1953 roku . Od tego czasu Notre-Dame well n o 1 zaprzestał wszelkiej działalności, podczas gdy well n o 2 zapewnił powrót powietrza i obsługę koncentracji. Został pogłębiony w 1964 roku do 777 metrów i wyposażony w nową ramę czołową z nałożonymi radełkami, stara nie wystarczała już do zwrócenia się w stronę głębokości szybu. Kopalnia zaprzestała wszelkiej działalności w 1977 roku , w koncentracji Gayant31 marca 1978. Studnie o głębokości 542 i 834 metrów zasypano w 1978 r., A ramy szybowe zniszczono odpowiednio w październiku iGrudzień 1981.
Teren zostaje przekształcony w magazyny logistyczne. Na początku XXI th wieku, Charbonnages de France materializuje głowice odwiertów Notre Dame Brak kości 1 i 2, a instaluje otworów wybuchu gazu. Nadal istnieje wiele budynków, a także sterty jeźdźca n o 252, miasta (choć niektóre ulice zostały zniszczone), Kościół Matki Bożej nieletnich, a także szkół. W 2009 r. Ośrodek medyczny i szkoły zostały wpisane na listę zabytków , w 2010 r. Wymieniono francuskie i polskie prezbiteria , w tym samym roku wpisano kościół Notre-Dame des Mineurs. Miasto-ogród La Clochette w Douai, miasto-pawilon Notre-Dame, grupa szkolna, patronat, kościół Notre-Dame des Mineurs, a także francuska i polska plebania w Waziers zostały sklasyfikowane 30 czerwca 2012 r. jako miejsce światowego dziedzictwa UNESCO.
Podczas gdy rozpoczęto produkcję w kopalni Gayant , Compagnie des mines d'Aniche zdecydowało się otworzyć nową szybę, również wyposażoną w jedną studnię.
Kopalnia Notre-Dame jest otwarta 1060 metrów na południowy wschód od dołu Gayant, w Waziers, w pobliżu granic z Sin-le-Noble . Studnię rozpoczęto w 1856 roku na wysokości 28 metrów. Średnica studni wynosi 3,60 mw części obudowanej i 4,20 mw części nieobudowanej. Obudowa jest żeliwo od 4.10 do 88.55 metrów. Zagłębie węglowe osiągnięto na 166,70 m lub 167,90 m.
Jama zaczyna się wydobywać w 1860 roku . Dechy pit został rozpoczęty w 1859 roku na 1,980 metrów na południowy-wschód i rozpoczęła produkcję w 1863 roku . W ciągu dekady uruchomiono również kopalnie Saint-René i Bernicourt . Compagnie des mines d'Aniche następnie intensywnie eksploatowało zachodnią część swojej koncesji, jednocześnie kontynuując otwieranie wyrobisk we wschodniej części.
W 1878 r. Émile Vuillemin wskazuje, że kopalnia Notre-Dame jest bardzo bogata i produktywna, a od jej otwarcia wyprodukowała 1 465 000 ton węgla . Odwiert ma wówczas głębokość 286 metrów i w konsekwencji obejmuje trzy kolizje na głębokości 198, 235 i 281 metrów.
Około 1886 roku na wysokości 341 metrów znajdowało się ostatnie podwieszenie wykopu Notre-Dame. Jej północne łuki sięgają aż do żyły Marcela, która wydaje się podlegać wpływowi poziomych zjeżdżalni obserwowanych w wykopie Bernicourt, położonym 1170 metrów na północ. W południe, bowette Podłogowe 281 metrów przekroczyła żyłę n o, 10 lub Claire i przecinają żyły n os 11, 12 i 13.
Dobrze Boża n o 2 rozpoczęła się w 1905 lub 1907 roku , 70 metrów na północ od pierwszego dobrze. Jego średnica wynosi 5,10 m, takich jak studnie Gayant nr . 1 i 2. Obudowa wykonana jest z żeliwa z 1,30 do 87,20 m. Zagłębie węglowe osiągnięto na 166,70 metra. Jama została zniszczona podczas I wojny światowej .
Compagnie des mines d'Aniche została znacjonalizowana w 1946 roku i dołączyła do Grupy Douai . Notre Dame a n o 1 przedstawia powietrza powrotnego, a jego ostatni zawieszania jest ustalona na 541 metrów. Notre Dame oraz n O 2 ma wlot powietrza i zawieszony na 650 metrów. Oba zajmują się również obsługą i wydobyciem. W następnym roku wykopano bowette w kierunku dołu Puits du Midi , położonego w Sin-le-Noble, 1950 metrów na południowy-południowy zachód. Również w 1947 r. Rozpoczęło się zatapianie tej postnacjonalizacyjnej siedziby. Podłoga o wysokości 650 metrów odpowiada wówczas koncentracji Gayant.
Jama Notre-Dame została połączona z szybem Gayant przez bowette w 1953 roku . W tym czasie produkcja Notre Dame pit jest podnoszona przez dobrze Gayant n o 1. Dobrze Matki Bożej n o 1 został ostatecznie przyjęty, jak również do drugiej, zapewnia powietrze i usługi zwrotu. Pogłębiono go również do 777 metrów w 1964 roku . Również N O 2 jest przez to okazji z lir ułożone koła oraz Gayant N O 2 i wciągnik pasowe Koepe 1 750 koni zastępuje się poprzednią maszynę ekstrakcyjną, która nadal funkcjonowały pary wodnej, ponieważ instalacje nie będzie już wystarczające następującego po naprawa studni. Dźwig i budynek, pochodzący z 1948 roku, pochodzi z grobu n o 4-4 bis z kopalń Noeux , zlokalizowanych w hersin-coupigny i niedawno zamknięte. Są one zdemontowane i przeniesione do Matki Bożej oraz n O 2.
Kopalnia została zamknięta w 1977 roku , podczas gdy koncentracja Gayant zaprzestała wszelkiej działalności.31 marca 1978. Dwa szyby o głębokości odpowiednio 542 i 834 metrów zostały zasypane w 1978 roku . Wyposażono je w haki o długości 198, 235, 281, 341, 441 i 541 metrów. Dobrze NMP N O 2, głębiej Grupa Douai miała więcej etapów ekstrakcji ustawionych 576, 613, 650, 677, 727 i 777 metrów. Studzienki nie . 1 i 2, a następnie obejmował sześć i dwanaście kolizji, odpowiednio.
Wręgi są wycinane odpowiednio w październiku i Grudzień 1981.
Na początku XXI th wieku, Charbonnages de France materializuje głowice odwiertów Notre Dame Brak kości 1 i 2, a instaluje wylot wybuchu gazu . BRGM przeprowadza co roku kontrole tam. Studnie zlokalizowane są w hangarach.
Notre Dame oraz n o jeden, 1856 - 1978.
Odwiercie zmaterializowały N O 1.
Wylot wybuchu gazu z dobrze n ° 1.
Wells Our Lady n o 2, 1905-1978.
Odwiercie zmaterializowały N O 2.
Wylot wybuchu gazu z dobrze n ° 2.
Chociaż część wydobywczy został rozebrany, nie pozostanie wiele dodatkowych budynków: biura, warsztat, sklep, miednice, sali lampa, kotłowni, studnia maszynowni Matki Bożej n O 2 (która pochodzi z dołu n o 4 - 4a tych kopalniach Noeux ), dom osłoną i warsztatów, a także znaczną część ściany otaczające. Niektóre z tych budynków są trudne do wykrycia, ponieważ stanowią część hangarów firmy logistycznej Bils Deroo.
Stowarzyszenie APPHIM na rzecz ochrony historycznego dziedzictwa przemysłowego i górniczego zwraca się z wnioskiem o uznanie tych budynków za pomniki historii.
Maszynowni dobrze n O 2, po upaństwowienia.
Kotłownia przekształcona w hangary.
Warsztaty.
Warsztaty.
Budynek łaźni.
Mieszkanie strażnika.
Halnia N O 252, gniazdo Cavalier Notre Dame, znajduje się w Sin le szlachetnego , jest sterty kierowca dół min Notre Dame Aniche. Jest całkowicie zalesiony.
Compagnie des mines d'Aniche zbudowało ogromne miasta, aby pomieścić swoich górników z kopalni Notre-Dame. W domach są używane prawie wszystkie modele firmy. Część domów została zburzona. Miasto ogród La Clochette a miasto pawilon Notre-Dame są jednymi z 353 elementów rozmieszczonych na 109 stron , które zostały sklasyfikowane w dniu 30 czerwca 2012 roku jako Światowego Dziedzictwa przez UNESCO . Są one w miejscu N O 25.
Domy pogrupowane po cztery.
Domy pogrupowane według pięciu.
Domy pogrupowane po cztery.
Mieszkania pogrupowane po cztery, bardziej przestronne.
Domy pogrupowane w pary.
Domy pogrupowane w pary, dość rzadki model w firmie.
Znajdujący się w centrum miasta kościół Najświętszej Marii Panny Górników Waziers , Spółka zleciła wybudowanie dużego kościoła, który wyznacza serce miasta. Louis Marie Cordonnier wzniósł kościół, którego wnętrze przypominało galerie kopalni. Budynek ma sześćdziesiąt metrów długości i dwadzieścia metrów szerokości. Może tam siedzieć tysiąc pięćset osób. Prace rozpoczęto w 1923 roku , kościół został poświęconyKwiecień 1927 przez arcybiskupa Cambrai.
Pod wpływem polskiego księdza François Wojtyły w 2001 roku Archidiecezja Cambrai przekazała zarządzanie kościołem Stowarzyszeniu Opieki nad Kościołem Najświętszej Marii Panny w Waziers. Od tego czasu kościół odrodził się. , a następnie jest odnawiany. Cały kościół zakwalifikowany do zabytków , dekretem z 8 marca 2010 r., Jest własnością stowarzyszenia diecezjalnego. Kościół od 30 czerwca 2012 roku znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Prezbiteria tworzą jeden dom złożony z dwóch mieszkań o różnych elewacjach i wyróżniający się ilością detali architektonicznych. Dekretem z 18 marca 2010 r. Elewacje i dachy prezbiteriów wpisane są do rejestru zabytków. Nadal są zamieszkane i stanowią własność stowarzyszenia diecezjalnego. Francuską i polską plebanię od 30 czerwca 2012 r. Wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Szkoły zostały zbudowane na północnym krańcu miast, w pobliżu miast w dole Gayant. Ten model jest typowy dla Compagnie d'Aniche. Elewacje i dachy zostały wymienione dekretem z dnia 23 października 2009 r. I stanowią własność gminy. Szkoły są od 30 czerwca 2012 r. Wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Centrum medyczne i patronat nad miastami kopalni Notre-Dame zostało przekształcone w centrum społeczne. Dekretem z dnia 23 października 2009 r. Elewacje i dachy zostały wpisane na listę zabytków. Ośrodek społeczny jest własnością gminy. Patronat jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO od 30 czerwca 2012 roku.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.