Louis Marie Cordonnier

Louis Marie Cordonnier Biografia

Narodziny	7 lipca 1854 r Haubourdin
Śmierć	20 listopada 1940(w wieku 86 lat) Peyrillac-et-Millac
Narodowość	Francuski
Trening	Paryska Szkoła Sztuk Pięknych
Czynność	Architekt
Tata	Jean Baptiste Cordonnier
Dziecko	Ludwik Stanisław Kordonnier

Inne informacje

Członkiem	Akademia Sztuki
Ruch	eklektyzm
Nagrody	Komendant Orderu św. Grzegorza Wielkiego Kawalera Legii Honorowej (1911) Oficer Legii Honorowej (1929)
Archiwum prowadzone przez	Archiwa Departamentu Północy (136J)

Podstawowe prace

Kościół Saint-Vaast de Béthune , bazylika Sainte-Thérèse de Lisieux , Pałac Pokoju , opera Lille

Louis Marie Cordonnier , urodzony w Haubourdin dnia7 lipca 1854 r i martwy 20 listopada 1940w Peyrillac , jest francuskim architektem .

Zbudował i odrestaurował wiele budynków w departamentach Nord i Pas-de-Calais , a także bazylikę Sainte-Thérèse w Lisieux w Calvados.

Biografia

Rodzina i formacja

Louis Marie Cordonnier urodził się w Haubourdin dnia 7 lipca 1854 rmałżeństwo architekta Jean Baptiste Cordonnier i Rosalie Catherine Cambron.

Studiował w Beaux-Arts w Paryżu w latach 1875-1881, gdzie był uczniem swojego ojca i Émile'a André

25 czerwca 1881 rpoślubił Pauline Jeanne Marie Lussigny w Valenciennes . Para miała troje dzieci, Louis-Stanislas cordonnier który będzie również architekt (ich siedziba znajduje się n o  8a Marais Street w Lille ). Wdowiec, ożenił się w drugim małżeństwie Mathilde Adèle Carpentier the7 stycznia 1898 r w Lille, skąd urodzi się córka.

Kariera artystyczna

On wystawiony na Salonie francuskich artystów w 1890 roku i robi się w tym roku medal 3 th class aw 1892 medal of honor przed wygrywając Grand Prix Targów Świata 1900 i być umieszczone poza konkursem.

Architekt, został wybrany w 1911 roku na krześle n o  4 z sekcji architektury Académie des Beaux-Arts ( Institut de France ).

Architekt Pałacu Pokoju (1913), prezes centralnego stowarzyszenia architektów, członek komisji specjalnej Ministerstwa Wyzwolonych Regionów, prezes Urzędu Budowlanego (1918-1921), członek jury architektonicznych i Narodowa Szkoła Sztuk Pięknych i Salon Towarzystwa Artystów Francuskich od 1911, architekt Opéra-Comique od 1916 do 1923, członek Rady Generalnej Budownictwa Cywilnego (1916 do 1919), następnie członek Rady Nauki ( 1920-1926) i wreszcie przewodniczący Okręgowej Komisji Sztuki Stosowanej. Został członkiem Société des Architects du Nord w 1884 roku.

Nagrody

• Louis Marie Cordonnier został mianowany Kawalerem Orderu Legii Honorowej w 1911 roku i awansowany na oficera w 1929 roku.
• Jest Komandorem Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego , Orderu Chrystusa (Portugalia) .

Osiągnięcia architektoniczne

Architektura sakralna

Louis Marie Cordonnier narysował plany kilku prac, w tym:

• w Haubourdin , przywrócenie kościoła Saint-Maclou, z jego ojcem Jean Baptiste Cordonnier  ;
• w Merville , kościół Saint-Pierre (1924);
• w Caudry , bazylika Sainte-Maxellende (1887);
• w Lille , kościół Notre-Dame-de-Pellevoisin (1906-1911);
• w Laventie , kościół Saint-Vaast (1925-1929);
• w Bailleul , kościół Saint-Vaast (1935);
• w Béthune , kościół Saint-Vaast (1924-1927);
• w Lens The kościół Saint-Édouard (1924), wymienione w wykazie zabytków;
• w Sains-en-Gohelle The Church Sainte-Małgorzata z miasta N o  10 (1924-1926);
• w Waziers , kościół Notre-Dame-des-Mineurs (1927);
• w Braffe odrestaurowanie kościoła św. Michała;
• w Fauquissart , kościół Saint-Pierre;
• w Feuchych przebudowa kościoła św. Wasta ;
• w Arentières , rekonstrukcja kościoła św. Wasta;
• w Lisieux , bazylika Sainte-Thérèse de Lisieux (1929-1937) z synem Louisem-Stanislasem Cordonnierem  ;
• w Montigny-en-Ostrevent , kościół Saint-Charles (1933-1935) z synem Louisem-Stanislasem Cordonnierem;
• w Ablain-Saint-Nazaire , kaplica-bazylika Notre-Dame-de-Lorette, latarnia zmarłych i plan narodowej nekropolii Notre-Dame-de-Lorette .

Architektura cywilna

Jest także architektem wielu budynków cywilnych, w tym kilku ratuszów.

Ratusze

• w Loos-lez-Lille , ratusz i dzwonnica (1885), pierwszy ratusz w stylu neoflamandzkim we Francji, zgodnie z ruchem zapoczątkowanym w Belgii;
• w Dunkierce The ratusz z drugiej dzwonnicy miasta (1895-1901), częściowo przebudowany przez jego syna Louis-Stanislas cordonnier po II wojnie światowej , budynek wpisany do powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego;
• w Merville ratusz i dzwonnica (1922);
• przy La Madeleine , ratusz i dzwonnica (1930-1931);
• w Bailleul The ratusz z dzwonnicą (1932);
• w Comines , tym ratusz z dzwonnicy , którą przebudowany w 1932 identycznym jak w 1623 roku, po jego zniszczeniu podczas I wojny światowej  ;
• w Laventie , ratusz;
• w Armentières The ratusz z dzwonnicą (1934). Ratusz i dzwonnica z kościołem św. Wasta, halą targową i pomnikiem wojennym, znajdujące się na Wielkim Placu, zaprojektowane przez Louisa Marie Cordonniera, tworzą harmonijny zespół architektoniczny uważany za jeden z jego głównych sukcesów.

Wśród dzwonnic , które zaprojektował, zbudował lub zrekonstruował, 5 należy do 23 dzwonnic we Francji, które zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO wlipiec 2005( dzwonnice Belgii i Francji ): Loos-lez-Lille, Dunkierka , Bailleul , Comines i Armentières .

Dzwonnica Izby Handlowej w Lille , uważana za najbardziej udaną dzwonnicę, nie jest tam wymieniona, ponieważ nie jest dzwonnicą komunalną.

Inny

• w Lille  : opera w stylu neoklasycystycznym , budynek izby handlowo-przemysłowej w stylu neoliskim (1906-1920), budynek wpisany do inwentarza zabytków na16 czerwca 2016oraz budynek siedziby kompanii kopalń w Lens w stylu neoklasycystycznym (1903);
• w Haubourdin szpital i kaplica (1878);
• w Lens , duże urzędy górnicze (1928). Budynek jest obecnie własnością Uniwersytetu Artois . Na stronie znajduje się Wydział Nauk Jean-Perrin .
• w Ablain-Saint-Nazaire , pomniki narodowej nekropolii Notre-Dame-de-Lorette zainaugurowane w 1925 roku.

Wille

W 1894 r. sporządził plany kilku willi w Le Touquet-Paris-Plage  :

• Villa L'Ermitage znajduje się na 2, rue de Londres  ;
• willa La Rafale , zbudowana dla siebie, na rogu alei Louis-Hubert i rue des Dunes . Chciał uczynić go swoją letnią rezydencją, ale sprzedał go w 1900 roku, kiedy brał udział w tworzeniu stacji Hardelot. Willa ta łączy w sobie styl anglo-normański, germański i holenderski. Jej elewacje i dachy od tego czasu są wpisane do inwentarza zabytków1 st grudzień 1997.

Jest urbanistą nadmorskiego kurortu Hardelot-Plage zaprojektowanego przez Anglika Johna Whitleya . Zbuduje dla siebie wiele willi: Les Petits Crabes , Élisabeth , Wilhelmine , Le Bon Gîte , La Marmaille , Les Roses , Pax , Paulette , Francisca , Yvonne , Nelly , Jehanne , L'Escopette for Louis Blériot , Ma Mie , La Maisonnette , Les Sablons , La Houle itp. Po II wojnie światowej pozostało tylko osiem willi.

W 1922 r. wraz z architektem Jeanem Lafitte był architektem w Maubeuge willi przy avenue de Ferrière 1 , wpisanej do ogólnego inwentarza dziedzictwa kulturowego

Za granicą

Louis Marie Cordonnier jest również architekt w Haga „s Pałac Pokoju , siedzibie Stałego Trybunału Arbitrażowego i Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości .

Narysował plany budynku Giełdy Papierów Wartościowych w Amsterdamie, ale jego projekt nie został zaakceptowany, ponieważ wolał od niego projekt Hendrika Petrusa Berlage'a .

Różnorodny

Jest również architektem wielu posągów i pomników Lille, takich jak Pomnik Obrony Narodowej w 1870 roku, posąg Ludwika Pasteura , pomnik Aleksandra Desrousseaux , posąg Ludwiki de Bettignies , posąg Auguste Angellier ...

Jego imię nosi aleja: avenue de l'Architecte-Louis-Cordonnier położona w dzielnicy Vauban Esquermes w mieście Lille.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

• René Édouard-Joseph, Słownik biograficzny współczesnych artystów , t.  1 AE, Sztuka i wydawnictwa,1930, s.314.
• Yves Le Maner, Louis Marie Cordonnier , centrum historii i pamięci Nord – Pas-de-Calais [ czytaj online ]

Powiązane artykuły

• Słownik ulic Touquet-Paris-Plage
• Główni architekci Touquet-Paris-Plage

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Królewska Biblioteka Niderlandów
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • AGORHA
  • Muzeum Orsay
  • (pl + nl)  RKDartyści
  • (w)  Unijna lista nazwisk artystów
• Film dokumentalny z Francji 3 poświęcony Louisowi Marie Cordonnier,13 marca 2017 r.
• Odile Lesaffre, Louis-Marie Cordonnier i architektura północy Francji

Uwagi i referencje

1. Louis Marie Cordonnier na stronie Bnf
2. René Édouard-Joseph, Słownik biograficzny współczesnych artystów , t.  1 AE, Sztuka i wydawnictwa,1930, s.314.
3. „  Louis Marie Cordonnier  ” , na stronie Geneanet (konsultacja 5 września 2017 r . ) .
4. „  Lista pracowników akademickich  ” , na stronie Akademii Sztuk Pięknych (dostęp 5 września 2017 r . ) .
5. "  Ratusz  " , zawiadomienie n o  IA00075058 .
6. Olivier Liardet, „  Neoregionalistyczny pałac dla wielkiej instytucji: budowa nowej giełdy w Lille przez Louis-Marie Cordonnier (1906-1920)  ” , na stronie opensition.org (dostęp 28 grudnia 2018 r . ) .
7. „  Izba Handlu i Przemysłu  ” , zawiadomienie n o  PA59000191 .
8. "  Dom znany jako Villa L'Ermitage  " , uprzedzenia n o  IA62000136 .
9. "  Villa La Rafale  " , zawiadomienie n o  PA62000017 .
10. "  Dom znany jako Villa La Rafale  " , uprzedzenia n o  IA62000135 .
11. "  Dom  " , zawiadomienie n o  IA59001372 .
12. „  dokumentacja zawierająca dwa zdjęcia  ” .
13. „  Vauban-Esquermes – Port Vauban  ” , na stronie poświęconej historii Lille (konsultacja 28 grudnia 2018 r . ) .