Las umiarkowany wilgotny , znany również jako las umiarkowany deszcz, to rodzaj umiarkowanego lasów wiecznie . Złożony z drzew iglastych lub liściastych , występuje w umiarkowanych szerokościach geograficznych , na obszarach o obfitych opadach deszczu .
Większość z tych lasów występuje w wilgotnym klimacie oceanicznym:
Wilgotne lasy strefy umiarkowanej różnią się od innych lasów strefy umiarkowanej kilkoma czynnikami związanymi z meteorologią przybrzeżną :
Lasy te mogą być przeważnie iglaste (z drzewami liściastymi pod osłonami), wiecznie zieloną roślinnością liściastą lub mieszane z gatunkami liściastymi.
Umiarkowane wilgotne lasy iglaste są siedliskiem największej gęstości biomasy ze wszystkich ekosystemów lądowych. Występują w nich szczególnie wiele olbrzymich drzew, w tym: arkusze sekwoi cisowej ( Sequoia sempervirens ), jodły daglezji przybrzeżnej ( Pseudotsuga menziesii ), świerk sitka ( Picea sitchensis ), cedr czerwony zachodni ( Thuja plicata ), cyprys patagoński ( Fitzroya cupressoides ) i kauri szpilki ( Agathis australis ).
Tasmania ma jedne z gęstych lasów i bogatej Australii.
Lasy wawrzynowe (lasy wawrzynowe ) Kanaryjskie i Madera stanowią rzadki przykład umiarkowanych lasów deszczowych w Europie.
Podobnie jak w tropikach, wysoka wilgotność atmosferyczna pozwala roślinom epifitycznym rosnąć na drzewach w strefach umiarkowanych w Kolumbii Brytyjskiej .
Chodnik wije się między źródłami termalnymi w regionie Valdivia w południowym Chile.
W Parku Narodowym Sekwoi w Północnej Kalifornii znajduje się jedna z ostatnich nietkniętych populacji sekwoi sekwoi .
Paprocie drzewiaste z rodzaju Dicksonia są główną cechą lasów deszczowych Fjordland w Nowej Zelandii.
Stary okaz tajwańskiego cyprysu w paśmie Alishan .