| Europejskie Siły Morskie | |
|
Herb europejskich sił morskich | |
| Sytuacja | |
|---|---|
| kreacja | Czerwiec 1992 |
| Rodzaj | Europejskie siły wielonarodowe |
| Lokalizacja | Tulon ( Francja ) |
| Informacje kontaktowe | 43 ° 07 ′ 25 ″ N, 5 ° 54 ′ 59 ″ E |
| Organizacja | |
| Wysoki Przedstawiciel | Josep borrell |
| oficer dowodzący | Wiceadmirał Xavier Baudouard |
| Wierność | Unia Europejska |
| Rola | Rola |
| Zależeć od |
Sztab Generalny Unii Europejskiej (SWUE) National Navy Marina Militare Hiszpańska Armada Portugalska marynarka wojenna |
| Stronie internetowej | euromarfor.org |
Europejska Siły Morskie (EUROMARFOR lub EMF) jest międzynarodową siła morska, zdolna do wykonywania morską, powietrze-marynarki i operacji desantowych i którego skład odpowiada przypisanej misji.
Euromarfor powstał w 1995 roku, kiedy Francja , Włochy , Portugalia i Hiszpania postanowiły stworzyć siły przystosowane do wypełniania misji określonych w deklaracji petersberskiej , takich jak kontrola morska, misje humanitarne, misje pokojowe , operacje zapobiegania kryzysom (patrole morskie, walka minowa) i przywracanie pokoju .
Dedykowany w pierwszej kolejności Unii Europejskiej (EMF jest częścią katalogu sił Unii Europejskiej , ze zdolnością do rozmieszczenia od grupy zadaniowej po personel komponentu morskiego (Maritime Component Command - MCC)), Euromarfor może być również rozmieszczony w ramach NATO lub pod mandatem innych organizacji międzynarodowych, takich jak ONZ , OBWE lub jakiejkolwiek innej wielonarodowej koalicji.
Struktura dowodzenia EMF odzwierciedla „niestały” charakter tej siły.
Polityczno-wojskowy kierunek Euromarfor jest zapewniany przez Międzyresortowy Komitet Wysokiego Szczebla (CIMIN), na czele organizacji Euroforces. CIMIN jest wspierany przez Polityczno-Wojskową Grupę Roboczą (POLMIL WG), która działa jako władza wykonawcza. CIMIN zapewnia polityczno-wojskowy kierunek sił w imieniu państw członkowskich, ustala warunki zatrudnienia EMF i przekazuje dyrektywy Comeuromarfor.
Poniżej grupy roboczej POLMIL, między innymi grupami roboczymi, znajduje się Euromarfor Subworking Group (EMF SG), składająca się z przedstawicieli sztabów marynarki wojennej czterech krajów członkowskich. Ta podgrupa robocza EMF wnosi swoją wiedzę fachową do WG POLMIL we wszystkich sprawach dotyczących obszaru morskiego i wyraża opinię odpowiednich sztabów marynarki wojennej na określone tematy, takie jak standardowe procedury operacyjne lub kwestie organiczne.
Dowództwo operacyjne siłami zapewnia Comeuromarfor (CEMF), mianowany na okres dwóch lat, zgodnie z zasadą rotacji, wśród krajowych władz marynarki wojennej czterech stałych państw członkowskich EMF, a mianowicie:
Siedziba operacyjna CEMF to siedziba krajowego organu morskiego wyznaczonego przez CEMF, a jego personel składa się zarówno z personelu krajowego, jak i stałej komórki EMF (Stała komórka EMF - EMFPC).
Komórka stała EMF składa się z dyrektora (kapitana marynarki) z tego samego kraju co CEMF, czterech oficerów reprezentujących Francję, Portugalię, Włochy i Hiszpanię, dwóch greckich oficerów-obserwatorów i Turków oraz sekretarza.
Kiedy Moc jest aktywowana (ćwiczenie lub rzeczywista operacja), istnieją trzy poziomy dowodzenia:
COMGRUEUROMARFOR jest wyznaczany przez CIMIN po aktywacji Mocy.
Euromarfor jest niestałą wielonarodową siłą morską, która dziś składa się z czterech narodów i pozostaje otwarta dla innych narodów Unii Europejskiej.
W zależności od charakteru misji, wielkość Mocy może różnić się od małej grupy budynków (Task Group) do zadania życie złożonej z lotniskowców , Escort i wsparcia statków, lub amfibii życie, jeżeli wymaga tego misja. W przypadku każdej misji wielkość i organizacja Mocy ustalane są za wspólnym porozumieniem czterech narodów. Ponadto budynki inne niż Euromarfor mogą integrować Siły, zarówno w misjach szkoleniowych, jak i podczas rzeczywistych operacji.
Euromarfor jest siłą reagowania, dostosowaną do powierzonej misji, którą można aktywować w ciągu pięciu dni od otrzymania nakazu aktywacji.
Euromarfor narodził się po podpisaniu deklaracji petersberskiej w r Czerwiec 1992ministrów spraw zagranicznych krajów Unii Europejskiej.
Po procesie konsultacji rozpoczętym w 1993 r. Francja , Włochy , Hiszpania i Portugalia decydują o utworzeniu Euroforces (z których Euromarfor to komponent morski, a Eurofor to komponent lądowy) i podpisują deklarację lizbońską,15 maja 1995.
Od momentu powstania w 1995 roku Euromarfor ewoluował i demonstrował swoje możliwości.
W 2001 r. Greccy i tureccy oficerowie dołączyli do stałej komórki EMF ze statusem obserwatora, demonstrując w ten sposób zainteresowanie obu narodów Euromarfor.
Okresy na morzu zwielokrotniły się na przestrzeni lat, a zaangażowanie Euromarfor w rzeczywiste operacje wzrosło (od momentu powstania EMF uczestniczyła w trzech rzeczywistych operacjach).
Przede wszystkim EMF wzięła udział w operacji „Coherent Behavior” we wschodniej części Morza Śródziemnego . Operacja ta została przeprowadzona autonomicznie, z mandatu państw sygnatariuszy Deklaracji Lizbońskiej. Przez dwa miesiące (październik,Listopad 2002) EMF prowadziła misje wywiadowcze, obserwacyjne i rozpoznawcze, w ścisłej współpracy z siłami NATO rozmieszczonymi na tym samym obszarze w ramach operacji Active Endeavour .
Od 2003 r. EMF jest ponownie zaangażowana w prawdziwą operację. Bierze udział w operacji Enduring Freedom i uczestniczy w walce z terroryzmem na Oceanie Indyjskim . Pod kryptonimem „Resolute Behavior” EMF uczestniczy w operacji Enduring Freedom fromstyczeń 2003 w grudzień 2005. W tym okresie Euromarfor obejmuje dowództwo Combined Task Force 150 przez 12 miesięcy. Znaczący czas trwania misji i oddalenie obszaru operacji pokazują wolę narodów EMF do wniesienia, wraz ze społecznością międzynarodową, do globalnej walki z terroryzmem. Misja ta umożliwiła również wypromowanie Euromarforu, wykazując jego zdolność do uczestniczenia i dowodzenia operacją na dowolnym morzu świata.
W tym samym okresie stały rytm ćwiczeń, „EMF Tours” i ćwiczenia współpracy z krajami południowego regionu Morza Śródziemnego umożliwiły dalszy wzrost widoczności Euromarfor i umocnienie jego międzynarodowej rozpoznawalności.
Po raz trzeci Euromarfor został rozmieszczony w rzeczywistych operacjach, tym razem w ramach operacji MTF UNIFIL (w ramach mandatu ONZ) u wybrzeży Libanu w celu przejęcia dowództwa Morskiej Grupy Zadaniowej 448 przez cały rok.Marzec 2008 w Luty 2009. To rozmieszczenie po raz kolejny dowiodło elastyczności EMF i jej zdolności do pracy pod dowództwem różnych organizacji. To historyczne rozmieszczenie, ponieważ po raz pierwszy w swojej historii ONZ dowodziło operacją morską, ale także dlatego, że było to pierwsze rozmieszczenie Euromaru pod dowództwem wojskowym ONZ.
Niedawno od tego czasu 6 grudnia 2011Euromarfor jest rozmieszczony w operacji Atalanta i bierze udział w walce z piractwem na Oceanie Indyjskim ; był to pierwszy Euromar do rozmieszczenia pod dowództwem wojskowym Unii Europejskiej.
Od momentu powstania Euromarfor był aktywowany łącznie przez 62 miesiące w rzeczywistych operacjach.
| Daktyle | Uwagi |
|---|---|
| 19 czerwca 1992 | Deklaracja z Petersbergu. Stworzenie koncepcji „sił reagowania” Europy Zachodniej . |
| 7 września 1992 | Ministrowie obrony Francji , Włoch i Hiszpanii opracowują koncepcję wcześniej zorganizowanych europejskich sił morskich. |
| 15 maja 1995 | Ministrowie obrony i spraw zagranicznych Francji, Włoch, Portugalii i Hiszpanii podpisują w Lizbonie akt założycielski dwóch europejskich struktur sił zbrojnych (Euromarfor i Eurofor). |
| 2 października 1995 | Hiszpański admirał Acedo Manteola zostaje pierwszym dowódcą Euromarforu. |
| 23 kwietnia 1996 | Pierwsza aktywacja Euromarfor w ramach ćwiczenia EOLO 96. |
| 1 st październik 2002 - 30 listopada 2002 (łącznie: 2 miesiące) | Pierwsza aktywacja Euromarfor w ramach prawdziwej operacji Coherent Behavior (we wschodniej części Morza Śródziemnego ). |
| 14 stycznia 2003 - 12 grudnia 2005 (łącznie: 28 miesięcy) | Druga aktywacja Euromarfor w ramach prawdziwej operacji Resolute Behaviour (na Oceanie Indyjskim ). |
| 26 - 30 listopada 2007 | Aktywacja grupy zadaniowej Euromarfor do ćwiczenia współpracy z Algeria Multicooperative Exercise 2007 |
| 29 lutego 2008 - 28 lutego 2009 (12 miesięcy) | Trzecia aktywacja Euromarfor w ramach prawdziwej operacji Impartial Behaviour (wschodnie wybrzeże Morza Śródziemnego - wybrzeża Libanu ). |
| 23 - 27 września 2010 | Aktywacja grupy zadaniowej Euromarfor do ćwiczenia współpracy z Maroko Multicooperative Exercise 2010 |
| 6 grudnia 2011 - 6 sierpnia 2013 | Czwarta aktywacja Euromarfor w ramach prawdziwej operacji Atalanta (na Oceanie Indyjskim ). |
| 6 grudnia 2013 - 6 kwietnia 2014 | Piąta aktywacja Euromarfor w ramach prawdziwej operacji Atalanta (na Oceanie Indyjskim ). |
| Początek mandatu | Stopień | Tożsamość | Kraj |
|---|---|---|---|
| 2 października 1995 | Almirante | Manuel Acedo Manteola | Hiszpania |
| 7 października 1996 | Wiceadmirał Wing | Philippe durteste | Francja |
| 22 października 1997 | Ammiraglio di Squadra | Umberto Guarnieri | Włochy |
| 14 lutego 1998 | Ammiraglio di Squadra | Paolo Giardini | Włochy |
| 9 października 1998 | Vice-Almirante | Reis Rodrigues | Portugalia |
| 14 października 1999 | Almirante | Francisco Rapallo Comendador | Hiszpania |
| 14 września 2001 | Ammiraglio di Squadra | Quinto gramellini | Włochy |
| 16 września 2003 | Wiceadmirał | Alain Dumontet | Francja |
| 20 września 2005 | Almirante | Anioł Tello Valero | Hiszpania |
| 31 sierpnia 2006 | Almirante | Fernando Armada Vadillo | Hiszpania |
| 17 września 2007 | Ammiraglio di Squadra | Giuseppe Lertora | Włochy |
| 29 kwietnia 2009 | Ammiraglio di Squadra | Luigi Binelli Mantelli | Włochy |
| 15 września 2009 | Vice-Almirante | José Saldanha Lopes | Portugalia |
| 28 listopada 2010 | Vice-Almirante | José Monteiro Czarnogóra | Portugalia |
| 15 września 2011 | Admirał | Xavier Magne | Francja |
| 18 września 2013 | Almirante | Santiago Bolíbar Piñeiro | Hiszpania |
| 19 września 2019 r | Wiceadmirał | Jean-Philippe Rolland | Francja |
| 1 st sierpień 2020 | Wiceadmirał | Xavier Baudouard | Francja |