Fontanna Medyceuszy

Fontanna Medici jest fontanna w Ogrodzie Luksemburskim w Paryżu. Jego budowę około 1630 roku zleciła królowa Maria de Medici , wdowa po Henryku IV , florenckiemu inżynierowi Thomasowi Francine . Odrestaurowany po rewolucji przez Jean-François Chalgrina , który umieścił posąg Wenus w jej centralnej niszy, został przeniesiony w 1862 roku, jego misa została powiększona, a posąg zastąpiony przez grupę rzeźb Polifème zaskakującą Galatée w ramionach Acisa , dzieło rzeźbiarza Auguste Ottin .

Historia i wysiedlenie

Jaskinia Marie de Medici

Wokół zbudowanego przez siebie Pałacu Luksemburskiego Marie de Médicis chciała zainstalować liczne jaskinie, fontanny, stawy i tarasy z grami wodnymi, aby na nowo odkryć architektoniczną atmosferę nimfeum z jej dzieciństwa, takich jak jaskinia Buontalenti ( Florencja ). Fontanna ta jest jedyną pozostałością tego typu konstrukcji zleconej przez królową.

Około 1630 r. Powierzyła realizację tego budynku florenckiemu inżynierowi Thomasowi Francine , który już wyróżnił się budując akwedukt Medyceuszy między Paryżem a Rungis , a podobną jaskinię zbudował sześć lat później w ogrodach zamku. Wideville (Yvelines).

To więcej niż jaskinia, to fasada o wysokości 14 metrów i szerokości 12 metrów, mająca na celu ukrycie zabudowań rue d'Enfer , w pobliżu której się znajdowała. Posiada trzy nisze oddzielone czterema toskańskimi kolumnami . Góruje nad nim fronton ozdobiony herbami Francji i Medyceuszy, zwieńczony trzema kotłami ogniowymi (które obecnie zniknęły) i otoczony dwiema alegorycznymi postaciami leżącymi, Le Rhône i La Seine , dziełem Pierre'a II Biarda . Po obu stronach jaskini znajduje się kamienna ściana z fałszywymi łukami. XVII th do początku XIX th wieku stawie znajduje się w przedniej części środkowej jaskini nie obejmuje gier wodnych.

Jaskinia została początkowo zainstalowana na wschód od Ogrodu Luksemburskiego, w perspektywie alei między Porte des Carmes a rue d'Enfer, dlatego biegnie wzdłuż południowej fasady pałacu.

Przemiany w XIX -tego wieku

Podobnie jak Pałac Luksemburski , ogród został przebudowany po zainstalowaniu Senatu w jego murach w 1799 r. Architekt Jean-François Chalgrin powierzył następnie rzeźbiarzom Duret, Ramey i Talamona renowację „jaskini luksemburskiej”. Ramiona Henryka IV i Medyceuszy zostały usunięte, aw centralnej niszy umieszczono niewielki marmurowy posąg Wenus . Wreszcie mały basen jest teraz zasilany przez wodospad znajdujący się pod posągiem. To, co wtedy było portykiem w stylu włoskim, staje się fontanną.

XIX wieku zburzono mury rozciągające jaskinię z każdej strony. Na początku lat 60. XIX wieku fontanna została przeniesiona po otwarciu rue de Médicis w ramach prac urbanistycznych prefekta Haussmanna w Paryżu. Pomimo silnych protestów, projektu powodującego również zniszczenie części zależności Senatu, fontanna Medyceuszy została rozebrana kamień po kamieniu w 1862 roku i przybliżona do pałacu o około trzydzieści metrów. Architekt Alphonse de Gisors odrestaurował herb Francji i kazał zbudować nieckę o długości około pięćdziesięciu metrów, której balustradę zdobiły umywalki; dorzecze otaczają dwa rzędy platanów.

Statuetka jest również recenzowana. W centralnej niszy posąg Wenus zostaje zastąpiony przez grupę trzech mitologicznych postaci zatytułowanych Polifem zaskakujący Galateę w ramionach Acisa , dzieło rzeźbiarza Augusta Ottina . Polyphemus , legendarny Cyklop, jest zakochany w Galatei , młodej i pięknej nimfie morskiej. Kucając na kamieniu ze zwierzęcą skórą na plecach, obserwuje Galateę w ramionach Acisa , gotową zabić rywala kamieniem. Para leniwie leży na brzegu wody. Uderzający jest kontrast między ogromną i ciemną masą Cyklopa a bielą duetu dwojga młodych ludzi. Dodatkowo sam kształt niecki daje złudzenie, że zbiornik wodny jest przechylony.

W bocznych niszach umieszczone są dwa posągi fauny i łowczyni. Tylna fasada fontanny została również przebudowana przez Gisorsa, który wspiera ją fontanną Leda , dawniej znajdującą się na rogu rue du Regard i rue de Vaugirard , usuniętą przez otwarcie rue de Rennes . W tej drugiej fontannie znajduje się płaskorzeźba Achille Valois, wykonana w 1807 roku. Jest zwieńczona półpara i fronton, na którym spoczywają dwie figury najad wykonane przez Jeana-Baptiste-Julesa Klagmanna .

Fontanna jest klasyfikowana jako zabytek historyczny na liście z 1889 roku.

Pod okupacją , w czerwcu 1944 r., Niemcy zamienili fontannę Medyceuszy w letni basen.

Galeria

• Ewolucja elewacji

• Rycina jaskini z 1660 roku, w której nadal znajdują się garnki ogniowe.

• Fontanna (z posągiem Wenus) w 1857 roku.

• Widok fontanny Charlesa Marville'a z około 1868 roku.

• Fontanna w dzisiejszych czasach.

• Przegląd

• Pocztówki, koniec XIX th  wieku.

• Pod śniegiem w 1900 roku.

• Z tyłu fontanna Leda.

• Rzeźbiarski

• Acis i Galatea .

• Zaskakujący polifem Acis i Galatea .

• Diana, łowczyni .

• Młody faun .

Uwagi i odniesienia

1. „  La Fontaine Médicis  ” , na senat.fr (dostęp 24 kwietnia 2020 r. )
2. „  The cave as it in the 17th century  ” , na senat.fr (dostęp: 24 kwietnia 2020 r. )
3. „  Jaskinia staje się fontanną  ” , na senat.fr (dostęp 24 kwietnia 2020 r. )
4. "  The przemieszczenie fontanny Medyceuszy  " , na senat.fr (dostęp 24 kwietnia 2020 )
5. "  Fontanna: jej rzeźby i nowa wschodnia fasada  " , na senat.fr (dostęp 24 kwietnia 2020 )
6. Mylène Caillette, Spacer po Ogrodach Luksemburskich około 50 rzeźb. Strona zachodnia , Éditions M. Caillette, 1995.
7. Wskazówka n o  PA00088519 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
8. „  Senat od 1940 do 1944: Dwa ogrody w Luksemburgu  ” , na senat.fr (dostęp 24 kwietnia 2020 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Lista zabytków w 6 th dzielnicy Paryża
• Lista fontanny 6 th dzielnicy Paryża

Link zewnętrzny

• „La Fontaine Médicis” , www.senat.fr .