Fides quaerens intellectum

Fides quaerens intellectum (po francusku: „wiara poszukująca inteligencji”) to łacińskie wyrażenie zwięźle wyrażającemetodę teologiczną, którejcelem jest wyjaśnieniewiary chrześcijańskiejpoprzezludzką inteligencję. Sformułowany po raz pierwszy w XI -tego  wiekuprzez świętegoAnzelma z Canterburybyło często powtarzane w kolejnych latach.

Pochodzenie i historia

Chrześcijański filozof i teolog Anzelm z Canterbury (1033-1109), benedyktyn z opactwa Bec, ówczesny biskup Canterbury , po raz pierwszy używa tego wyrażenia w swoim Proslogion (II-IV). Wyraża ścisły związek istniejący między wiarą religijną a rozumem ludzkim . Przez Fides quaerens intellectum jest kluczem do myślenia i filozoficznej - teologicznej refleksji świętego Anzelma.

Ale dla Anzelma wszystko dzieje się w wierze . To, co dotyczy religii i teologii, można zrozumieć tylko wtedy, gdy podąży się za wstępnym krokiem „wiary”, to znaczy: wiary w istnienie Boga. Następnie możliwe jest intelektualne zrozumienie tego, w co już wierzymy. Wiara w Boga poprzedza, logicznie i chronologicznie, dzieło ludzkiego rozumu.

W XX th  wieku

Relacje między rozumem ludzkim a wiarą chrześcijańską oraz argument ontologiczny św. Anzelma były przedmiotem refleksji i debaty na przestrzeni dziejów. Jeszcze do niedawna - w latach trzydziestych XX wieku - niemiecki teolog Karl Barth wznowił wielką dyskusję filozoficzno-teologiczną na temat Fides quaerens intellectum . Francuski filozof Étienne Gilson wielokrotnie używa formuły świętego Anzelma, aby zdefiniować dzieło filozofa chrześcijańskiego .

Bibliografia

• Karl Barth  : „Fides quaerens intellectum”; Dowód istnienia Boga według Anselme de Canterbury , Delachaux i Niestlé (Library of Theology), Neuchâtel i Paryż, 1958, s. 160. (kurs w Bazylei, w języku niemieckim w 1930 r.).
• Marilyn McCord Adams:  „Fides Quaerens Intellectum”; Metoda św. Anzelma w teologii filozoficznej  ”, w: Wiara i filozofia , t. 9 (1992), nr o  4.
• Julien Bayart: „  Pojęcie tajemnicy według św. Anzelma z Canterbury  ”, w Recherches de Théologie ancien et médieval , vol. 9 (1937).
• Michel Corbin: „Znaczenie unum argumentum z Proslogion”, w Anselm Studies , vol. 2 (1988).
• Étienne Gilson  : „Sens and nature of the argument of Saint Anselm”, in Archives of doktrynalna i literacka historia średniowiecza , t. 9 (1934).
• Alvin Plantinga: The Ontological Argument, from St. Anselm to Contemporary Philosophers , Garden City, Nowy Jork, Anchor Books, 1965.
• Katherine Rogers: „  Czy można udowodnić chrześcijaństwo? Święty Anzelm o wierze i rozumie  ”, w Anselm Studies , t. 2 (1998).