Fernand Quiquandon
Fernand Quiquandon
| Narodziny |
6 listopada 1857 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
27 listopada 1938(81 lat) Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Specjalna szkoła wojskowa w Saint-Cyr |
| Czynność | poszukiwacz |
| Stopień wojskowy | Generał dywizji ( d ) |
|---|---|
| Różnica | Wielki Oficer Legii Honorowej |
| Archiwa prowadzone przez | Historyczna służba obronna (GR 9 YD 618) |
Fernand Jean Henri Quiquandon ( Paryż ,6 listopada 1857-Paryż, 27 listopada 1938) to francuski odkrywca i generał.
Biografia
Pochodząc z tego samego awansu w Saint-Cyr, co François-Henry Laperrine (1878-1880), od 1883 r. Towarzyszył doktorowi Jean-Marie Bayolowi w wyprawie między Bambara, która wówczas praktycznie nie została zbadana, która doprowadziła ich z Bamako do Mourdii w wielkim Bélédougou .
Następnie dołączył do brygady topograficznej Górnego Senegalu i eksplorował ten sam region z Louisem Frédéricem Tautainem . Obaj mężczyźni przejeżdżają przez Koumi i Banambę , docierają do Sagali i Sokolo i dołączają do Nigru , przez Goumbou i Kalumba w Nyamina, po czym wracają do Bamako po ponad 1200 km pokonanych w ciągu dwóch i pół miesiąca nową trasą i licznymi badaniami orograficznymi. I hydrograficznymi. ustanowiony. Podpisywane są także traktaty z różnymi spotkanymi wodzami.
W Kwiecień 1890Quiquandon zostaje oskarżony przez Louisa Archinarda o zawarcie sojuszu z królem Kénédougou , Tiébą Traoré , wielkim wrogiem Samory Touré . Następnie opuścił Ségou (Maj 1890) z François Crozatem , przejechać przez Bani , przejechać przez Bendougou i wreszcie spotkać Tiébę w Fonfana na3 czerwca. Został z nim przez kilka miesięcy i został jego doradcą politycznym, podczas gdy Crozat został wysłany na rozpoznanie w Mossi .
Wróćmy do Sikasso wLuty 1891poznał Parfait-Louis Monteil, któremu udzielił wielu informacji geograficznych i politycznych.
Na czele 45. Dywizji Piechoty brał udział w I wojnie światowej od 1914 do 1916 roku.
Generał dywizji, Croix de Guerre, został rycerzem (9 maja 1889), Oficer (11 lipca 1900), Dowódca (31 grudnia 1913), a następnie Wielki Oficer Legii Honorowej na28 października 1915.
Bibliografia
- Revue d'Auvergne , tom 9, 1892, str. 393
- LeVell Holmes, Tieba Traore, Fama of Kenedougou: Two Decades of Political Development, 1873-1893 , 1977, s. 322
-
Numa Broc , słownik francuskich badaczy XIX th wieku , T.1, Afryki, CTHS 1988, s. 271-273
