Rodzina Saulieu

Rodzina Saulieu de La Chomonerie
Bronie
Ozdobić herbem	Poziomy w fess: 1, Gules naładowany trzema barwami Or; Po drugie, zwykłe złoto; Po trzecie, Azure dla przechodnia dla chartów Argent, z kołnierzem Gules, z krawędzią i kręconymi Or
Motto	„  Fidelissimus  ” („najwierniejszy”)
Gałęzie	2 gałęzie
Kraj lub prowincja pochodzenia	Nivernais
Funkcje wojskowe	Kapitan Lekkiego Konia
Nagrody wojskowe	Kawaler Orderu św. Ludwika z Cincinnati

Rodzina Saulieu de La Chomonerie jest rodzina subsisting francuskiej szlachty , pochodzący z Nivernais . Swoją nazwę zawdzięcza prawdopodobnie miejscowości Saulieu ( Côte-d'Or ), skąd mogła pochodzić. Ziemia o nazwie La Chomonerie (w Lurcy-le-Bourg , Nièvre ) dodano do nazwiska w XVIII -tego  wieku. Najstarsza gałąź wydaje się nie nosić jej już stanu cywilnego.

Rodzina Saulieu sięga do swojego synostwa kontynuowanego do 1541 roku, została potwierdzona szlachectwem i nobilitowana w razie potrzeby listem patentowym z 1653 roku, a szlachectwo utrzymano w Moulins w 1702 roku.

Historia

Pierwszy znany autor tej rodziny, Jean I er Saulieu, zwykły zarządca wojen w 1541 r., Radny Nevers w 1560 r., Poślubiony w 1545 r. Z Catherine Pernin, miał syna:

• François I st Saulieu, radny z Nevers w 1597 r., Poślubił około 1577 r. Z Juliette Destrappes, w tym:
  • Jean II de Saulieu (1592-1630), Lord of Rémeron, kolekcjoner rozmiarów w Nevers , poślubił około 1618 roku z Catherine Tenon, w tym:
    • François II de Saulieu (1622-), lord Rémeron, skarbnik Francji w biurze finansowym generała Moulins , potwierdzony lub nobilitowany w 1653 r., Żonaty z Anne Gascoing, w tym:
      • François III de Saulieu (1672-1738), który kontynuował.

Rodzina Saulieu dał wiele znaczących postaci z XVII -tego  wieku, a tym oficerów, rycerzy różnych zleceń (Góry Karmel i św Lazare, St. Louis, zamówień Lys i Legii Honorowej). Ponadto cztery kolejne pokolenia służyły jako burmistrz Lurcy-le-Bourg ( Nièvre ), ich adoptowanej gminy.

Rodzina jest odznaczona Orderem Cincinnati za pomoc udzieloną przez Charlesa François de Saulieu (1754-1828) Armii Stanów Zjednoczonych podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, takiej jak Bitwa Świętych u boku hrabiego Rochambeau i Markiz de La Fayette .

Pojawiła się w 1789 roku jako zakon szlachty z gminy Bailiwick of Nivernais .

Rodzina Saulieu składa się z dwóch ostatnich gałęzi. Głową rodziny jest dziś Guillaume de Saulieu (1946), syn Jacques de Saulieu (1917-2007).

Dowody szlachetności

Dowody te zostały przedstawione Stowarzyszeniu Wzajemnej Pomocy Francuskiej Szlachty (ANF) w związku z przystąpieniem rodziny do stowarzyszenia w 1940 r., A następnie podczas następujących przyjęć:

• Plik 3 marca 1940 rdowód wjazdu: 14 marca 1789, Wygląd dla zakonu szlacheckiego, bailiwick Nivervais (AN BIII 97).
• Plik 25 listopada 1976dodatkowe dowody: 27 kwietnia 1765, Certyfikat szlachecki wystawiony przez Louisa Pierre'a d'Hoziera za dopuszczenie na strony wielkiej stajni (BN Ms Fs 32109).
• 25 listopada 1978dodatkowe dowody: 27 sierpnia 1667, Protokół dowodów szlachectwa przedstawionych przy przyjęciu do Zakonu Matki Bożej z Góry Karmel i św. Łazarza (Archiwum Rodzinne).
• 20 czerwca 2001dodatkowe dowody: 12 czerwca 1702, Wyrok w sprawie zachowania szlachectwa wydany przez Jacquesa Mansara de Sagonne, intendenta generała Moulinsa (Archiwa Rodzinne).

Osobowości

• Jean François de Saulieu-Saincaize ( 1740-1812 ), pan Marais, lekki koń gwardii królewskiej, rycerz Saint-Louis. Był w towarzystwie księżnej Polignac. Jej potomek, markiza de Fayet, wspomina w swoich wspomnieniach: Pewnego dnia, gdy królowa przyszła odwiedzić przyjaciela, spotkała tam pana de Saulieu, wówczas bardzo młodego i czarującego kawalera; i kiedy przygotowywał się do przejścia na emeryturę. - Zostań, zostań, panie - powiedziała mu królowa: „Bardzo się cieszę, że cię znalazłem…” Od tego czasu miał zaszczyt być przyjmowany z taką samą życzliwością.

• Charles François de Saulieu (1754-1828), lord La Chomonerie, porucznik pierwszego pułku Limousin podczas kampanii amerykańskiej. Służył pod admirałem de Grasse i stracił lewą rękę nad nimfą w bitwie pod Saintes. Krzyż Saint Louis, order Cincinnati, a następnie, po rewolucji , został radnym generalnym Nièvre i burmistrzem Lurcy-le-Bourg . W 1787 poślubił Rose Simone Sallonnier de Varennes.

• Jacques Saulieu La Chomonerie (1876 - 1917), pra-grand-syn byłego, autor młodszej gałęzi, Kawalerem Legii Honorowej, Krzyż Wojenny 14-18, podporucznikiem w 4 th  pułk Zouaves zmarł dla Francji w Chemin des Dames, burmistrz Lurcy-le-Bourg .

• François de Saulieu de La Chomonerie (1907 - 1987), syn poprzedniego, założyciel Journal Les Routiers w 1934 i łańcuch Relais routiers w 1935. Sekretarz Konfederacji Narodowej Konfederacji Pracowników Najemnych Francji; założyciel Międzynarodowego Związku Kierowców Ciężarówek; założyciel Stowarzyszenia Rodzinnego Rodziny Drogowej. Jest autorem „Le travail et la sorrow des Hommes" wydanego przez SEJT. Jest także autorem innych książek: „Cendres et dusières", poèmes, Rio de Janeiro 1927. „Solitudes", Poèmes, 1930. „Un soir sur l'Euphrate ”, Roman 1933.„ Légendes d'amore ”, Contes 1934.„ La combe aux loups ”, Roman 1945.„ Trochę historii pracy ”, 1962. Gazeta Les Routiers jest zarządzana od 2002 r. przez jego wnuk Laurent de Saulieu O'Toole (1969), następca ojca Patrice de Saulieu O'Toole (1943).

• Jacques Amable de Saulieu de La Chomonerie (1938), najstarszy syn poprzedniego, współautor, wraz z Jeanem de Vaulchier i Jeanem de Bodinatem, z Herbarza ANF . Jacques Amable i Patrice de Saulieu opublikowali w latach 1962–1965 czasopismo społeczne: La gazette du Monde et de la Ville.

• Thierry de Saulieu de La Chomonerie (1947), brat poprzedniego, redaktor naczelny magazynu Les Routiers . Thierry de Saulieu był odpowiedzialny za tworzenie akt dotyczących pojazdów ekonomicznych, transportowych i przemysłowych w Le Figaro w latach 1980–2008. W latach 1970–1980 stworzył pierwszy ogólnodostępny magazyn poświęcony ciężarówkom „Les Maxis”. Équipe i Le Parisien w latach 1981-1985. Był również odpowiedzialny za testy samochodów w Argus de l'Automobile w latach 1970-1983 oraz testy ciężarówek i testy techniczne dla magazynu Les Routiers. Karierę rozpoczął w 1967 roku jako fotoreporter wojenny. Thierry de Saulieu brał udział w rajdzie Paryż-Dakar w ciężarówce 18 razy (w tym 3 zwycięstwa).

Sytuacja współczesna

Rodzina Saulieu jest członkiem ANF , a także Stowarzyszenia Pomocników Starofrancuskich Nazwisk (VNFS).

Galeria

• 70 lat skautów łazików w Grand-Rullecourt

• Logo Rover Scout

• Dakar 1985. DAF F3300. Thierry de Saulieu, Johannes de Rooy, Martinus Ketelaars.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Witryna stowarzyszenia starych francuskich nazw

Bibliografia

1. Louis Sandret (kierunek), historyczne, nobiliary i biograficznej przeglądu , tom 4, 1868
2. Louis d'Izarny-Gargas, Jean-Jacques Lartigue, Jean de Vaulchier, Nouveau Nobiliaire de France , tom 3 (MZ), Wersal, 1998
3. Słownik prawdziwej / fałszywej szlachty , wydania Tallandier, Paryż, 2008
4. (AN BIII 97)
5. (BN Ms Fs 32109)
6. Wspomnienia markiza de Fayet z domu Chabrol-Tournoëlle
7. Kierowcy ciężarówek są mili, przekaźniki też. Le Monde, Pierre Hemme, 21 czerwca 2019.
8. routiers.com O serwisie: "Ta strona uzupełnia dziennik LES ROUTIERS, miesięcznik drogowy i transportowy, utworzony w 1934 r., Najstarszy tytuł w zawodzie"
9. sejt.com Grupa Wydawnictwa Gazet Technicznych: zespół.
10. http://www.anf.asso.fr/Armorial
11. „  Triumfalny powrót Reggianiego  ”, L'Humanité ,15 marca 2003( czytaj online , przeglądano 7 października 2020 r. ).

Zobacz też

• Lista ocalałych rodzin francuskiej szlachty (od L do Z)
• Herbarz rodzin Burgundii