Rodzina Cosnac | |
Bronie | |
Ozdobić herbem | Srebrzysty obsiany zrywami Sable, lwowi tego samego uzbrojonego, ociężałego i ukoronowanego Gulesa, który ogłuszył wszystkich. |
---|---|
Motto | „Neque auro neque argento, sed honore” |
Wierność | Królestwo Francji |
Funkcje wojskowe | Krzyżowiec rycerski w 1191 obozie piechoty w Mestre |
Funkcje kościelne | Kardynał de Comminges Arcybiskup Aix Arcybiskup Sens Biskup Lombez Biskup Saint-Bertrand-de-Comminges Biskup Tulle Biskup Valence i Die Biskup Meaux Biskup Auxerre |
nagrody cywilne |
Palmy Akademickie Zasługi Rolniczej |
nagrody wojskowe |
Zakon Ducha Świętego Zakon Saint-Louis Zakon Legii Honorowej Saint-Lazare |
Dowód szlachetności | |
Przyznany do zaszczytów Trybunału | Honory dworskie w latach 1782 i 1783 |
Ród Cosnac jest istniejącą rodziną francuskiej szlachty wywodzącej się z Limousin , której pochodzenie wywodzi się od Guillaume, rycerza, pana Cosnac, który w 1223 r. przeszedł przeciwko albigensom.
Ta rodzina jest jedną z najstarszych zachowanych rodzin francuskich . Została utrzymywana na szlachcie w 1667 roku i wstąpiła do ANF w dniu26 marca 1935.
Rodzina Cosnac bierze swoją nazwę od ziemi Cosnac w pobliżu Brive-la-Gaillarde i jest uważana za jedną z najbardziej znamienitych rodzin w Bas-Limousin.
W ciągu swojej historii rodzina Cosnac przekazała Kościołowi wielu dostojników, co skłoniło Saint-Simon do powiedzenia : „w tej rodzinie jesteśmy biskupami z ojca na syna”. Wśród jego najbardziej znamienitych zakonników jest siedmiu biskupów, dwóch arcybiskupów i kardynał.
W 1190, Elie de Cosnac skrzyżował ścieżki zgodnie z aktem pożyczki, zapisanym w 1191 w Saint-Jean d'Acre. Imię i ramiona tego rycerza zostały zapisane w salach krucjat Pałacu Wersalskiego.
W 1352 r. Bertrand , nuncjusz papieża Klemensa VI , uczestniczył jako skarbnik kościoła w budowie Palais des Papes w Awinionie .
W 1530 roku, Louis, jako pierwszego koniuszego do królowej i dżentelmena François I er , towarzyszy do Madrytu Vicomte de Turenne (François de la Tour) do podpisania umowy małżeństwa Franciszka I st i siostrą Karola V , Eleanor.
Tytuł markiza został przyznany Armandowi de Cosnac, mistrzowi obozu piechoty pułku Cosnac, w 1657 roku.
Rodzina de Cosnac została przyjęta do honorów dworskich w 1782 i 1783 roku.
Nie będąc w stanie ustalić związku, znajdujemy w 924 roku Immon de Cosnac i Itiburge, jego żonę, która podarowała klasztorowi w Tulle winnicę położoną w Donzenac i gospodarstwo o nazwie Chazlada w parafii Naves.
W rękopisach Cherin, Berthier genealogiem napisał w swoim raporcie dla chwały sądzie: „Został on napisany przez pewnego Marcel Cosnac który zmarł przed połowie XI XX wieku (...) Ale rodzicielstwa jest dosłownie sprawdzony od Williama de Cosnac (…) żyjący około 1200 r.”.
Tak więc udowodnione pochodzenie tego rodu datuje się na rok 1223 z Guillaume, rycerzem, panem Cosnac, który w tym dniu skrzyżował drogi przeciwko albigensom. Był ojcem Huguesa de Cosnac, rycerza, ożenionego z Pétronille d'Ornhac, który testował w 1282 roku .
Blazon: Srebrzysty obsiany zrywami Sable, lwowi o tym samym uzbrojonym, ociężałym i zwieńczonym głazami odtłuczonymi na całości .
Motto: „ Neque auro neque argento, sed honore . "
Tytuł: markiz, 1657.
Główne sojusze rodziny Cosnac to: d'Ornhac, de Molceaux (1323), de Born (1369), de Beynac, de Ginel (1423), de Noailles (1452), de Lastour (1482), de Saint-Michel de Banières (1550), du Plat (1547), de Reilhac (1577), de Juyé (1582), de Beaupoil de Saint-Aulaire (1608), de Talleyrand (1618), d'Espeyrac (1624), de Boussac ( 1654), Gaubert (1656), de la Jugie-Faucon (1691), Texier (1697), de Bomet (1757), d'Ussel, Geoffre de Chabrignac (1746), de Lostanges Saint-Aulaire (1751), autorstwa Darna1 de Negelles (1768), Guillaume de Chavaudon (1783), itd.