FS ALn 773

FS ALn 772 Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej FS OM ALn 773 w zajezdni w Pistoi we Włoszech Identyfikacja
Operator (y) FS - EAV - FP
Przeznaczenie ALn 773
Rodzaj Wagon z silnikiem wysokoprężnym
Motoryzacja OM
Kompozycja 1 pudełko
Przeprowadzić 2 posty
Sprzęganie (M + M) - (M + R) - (M + R + M) do (M + R + M + R + M)
Projektant Ferrovie dello Stato Italiane
Projekt 1955
Zamówione 1955
Budowa 1956-62 w 2 seriach
Producent (y) OM
N O   serii FS ALn 773.3501-3570 / FS AL 664.3501-3549
Numer pojazdy samochodowe: 70 + 8,
przyczepy: 49 + 7
Uruchomienie Maj 1957
Okres służby 1957-1994 ( FS ) 1963-2018
( EAV )
1962-1998 ( Ferrovie Padane )
Dział sprzedaży 1957 - 1993
Wycofanie 1994 (FS)
posługiwać się Szybkie połączenia międzyregionalne
Charakterystyka techniczna
Układ osi (1A) (A1)
Rozstaw standardowa (1435  mm )
Paliwo diesel
Silnik termiczny 2 OM BXD / UL - 6 poziomych cylindrów + 14,328 cm³ turbo
Moc 2 x 210 KM / 2 x 155 kW
przy 1500 obr./min
Przenoszenie hydrauliczne OM-SRM DF 1.15B
Ø koła napędowe 910 mm
Msza w służbie 43 000 ton
Masa przylegająca 22 000 ton
Długość HT 25,400 m
Szerokość 3,16 m
Wysokość 3564 m
Rozstaw osi 17 000 m
Rozstaw osi wózków 3000 m
Drzwi 2 x 2
Recyrkulacja 2
Miejsca do siedzenia 1 klasa 18 + 2de 55 = 73 pl.
Maksymalna prędkość > 110 km / h

Wagonów ALN FS 773 jest wagon do oleju napędowego , model eksploatacji głównie w Ferrovie dello Stato (FS), koleje włoskie . Zaprojektowany na początku lat pięćdziesiątych przez dział wyposażenia FS w celu zapewnienia szybkich połączeń międzyregionalnych z kilkoma przystankami na liniach jeszcze nie zelektryfikowanych, został zbudowany w dwóch seriach w latach 1956-1962 . W służbie FS pozostawał do 1993 roku . Niektóre kopie są przechowywane dla historii.

Kilka wyremontowanych jednostek jest nadal eksploatowanych w Kampanii w firmie transportowej Autonome Volturno na linii Alifana Alta , Santa Maria Capua Vetere - Piedimonte Matese .


Przypomnienie o kodowaniu sprzętu FS

Rejestracja włoskiego taboru zgodnie ze standardem FS ALn. 773 oznacza:

Część cyfrowa składa się z 2 odrębnych grup:


Historia

W ALN 773 wagonów byli poszukiwani przez włoskich państwowych kolei FS zastąpić starą przedwojenną ALN 772 modeli i wykorzystać to, aby zaoferować lepsze warunki transportu w nowoczesny sprzęt. Układ silników został już dostosowany w ALn 772, aby umożliwić sprzęganie jednostek i wzajemny obieg pasażerów między samochodami, co jest niemożliwe w przypadku pierwszej generacji Fiata Littorina . Projekt tego wagonu i specyfikacje FS wymagały, aby jednostki te mogły początkowo być używane do szybkich połączeń na głównych liniach jeszcze nie zelektryfikowanych w kraju, ale w drugiej fazie mogłyby zapewnić bardziej lokalną obsługę z częste przystanki. Cała grupa ALn 773 FS została skreślona pod koniec 1993 roku zgodnie z włoską ustawą o ochronie ludności przed obecnością azbestu. 3 jednostki zostały przystosowane i uratowane, inne sprzedano regionalnym spółkom publicznym.


Charakterystyka techniczna

ALn 773 to wagon, który korzysta z całego doświadczenia inżynierów FS i producenta OM Milano , spółki zależnej gigantycznego Fiata Ferroviaria , zgromadzonego od momentu wprowadzenia do eksploatacji pierwszego wagonu na świecie, słynnego Fiata Littorina, ale także pociągów. Rapids poszukiwany przez faszystowskiego systemu z Mussoliniego , w ATR.100 , w FS AIN 56 i FS ALN 556 .

Wraz z silnym wzrostem popytu na powojenny transport pasażerski i turystyczny, służba publiczna FS musiała odnowić swoją flotę i zbudować nową rodzinę szybszych i wygodniejszych konwojów, które można było łączyć w wiele jednostek.

Badania tego nowego materiału rozpoczęły się w 1954 roku i to włoski producent sprzętu kolejowego Officine Meccaniche - OM z Mediolanu został poproszony o zbudowanie dwóch prototypowych autokarów i przyczepy, zanim uzyskał ogólne zamówienie na 70 autokarów i 49 przyczep, jeśli testy na prototypach okazały się zadowalające. Firma OM wyprodukowała już całą serię ALn 772, która dała pełną satysfakcję ze względu na jej dużą wytrzymałość i niezawodność.

Pierwszy prototypowy zespół napędowy z tej serii został dostarczony przez fabryki OM w Mediolanie w grudniu 1956 roku. Gdy tylko został przejęty do pierwszych testów, operatorzy FS poprosili o kilka drobnych modyfikacji:

Drugi prototyp i pierwsza przyczepa, zawierająca te drobne modyfikacje, zostały dostarczone w czerwcu 1957 r. Po surowych testach przeprowadzonych przez służby odbioru sprzętu FS, zlokalizowane w zajezdni w Sienie , na liniach do Florencji i Chiusi , FS potwierdził zamówienie. dla 68 jednostek silnikowych ALn 773 i 48 dodatkowych przyczep Ln.664.

Dostawa 48 naczep pół-pilotowych została rozłożona na okres od czerwca 1957 do listopada 1958, a 68 bloków w latach 1957 - 1962. Uruchomienie pierwszych jednostek rozpoczęto od zimowego rozkładu jazdy 1957 roku.

W 1962 roku, po dostarczeniu ostatnich jednostek do FS, OM wyprodukował dla firmy Ferrovie Padane 3 autokary ALn 773 i 3 przyczepy AL 664 oraz dla Autonome Volturno , 5 autokarów ALn 773 w wersji 80-miejscowej i 4 AL 664 przyczepy dla linii Alifana Alta .


Skrzynki są samonośne, zgrzewane elektrycznie i doskonale wygłuszone związkami azbestowymi, włóknami zalecanymi w tamtych czasach ze względu na swoje „wyjątkowe” właściwości. Oryginalna kolorystyka różni się znacznie od tradycyjnego standardu FS z tradycyjnym kasztanowo-izabelowym i inauguruje jasnoszary parapet, kremowy korpus z szerokim paskiem na poziomie ceglastoczerwonych okien i zakończeniem w kształcie litery V na każdym końcu. Ta liberia została zastąpiona od stycznia 1961 do sierpnia 1965 przez malowanie z progami bocznymi i pasami okien w kolorze magnolii, a reszta w szarości mgły z progami bocznymi w kolorze cynobrowej czerwieni. Od kwietnia 1969 roku wszystkie wagony FS mają te same uniwersalne barwy, szaro-niebieskie progi i listwy okienne, pozostałą część beżu pergaminowego z czerwoną lamówką pomiędzy nimi oraz kremowy dach ławki. Dwie zachowane jednostki, używane podczas wycieczek turystycznych, mają tradycyjne barwy pociągów FS Trenonatura .

Każdy moduł jest wyposażony w dwa silniki BXD / UL - 6 cylindrowe OM typu BX z turbodoładowaniem i bezpośrednim wtryskiem. Każdy silnik o pojemności 14 328  cm 3 , rozwija 210 KM przy 1500  obr / min , przy całkowitej wydajności 420 KM.

Duża wyporność generuje duży dopływ powietrza, aby zagwarantować odpowiedni stosunek stechiometryczny: rozwiązanie polega na umieszczeniu silników na końcach korpusów z dużą kratką wlotu powietrza.

Silniki są zamontowane płasko pod nadwoziem na podkładkach antywibracyjnych, aby doskonale izolować hałas i wibracje.

Zadanie

70 samochodów elektrycznych i 49 przyczep FS zostało rozprowadzonych w głównych magazynach półwyspu:

Od 1959 do 1966 roku, pociąg składa się z 2 ALN 773 wagonów silnikowych, zwanych „Gondoliere” Gondoliera , prowadzone codzienne Wenecja - Monachium połączenia A + R z kuchnią i usług gastronomicznych zamiast.

Głównymi liniami obsługiwanymi przez składy ALn 773 + AL 664 były:


Ewolucja ALn 773 w 873

OM ALN 773 były bardzo udane, ale nie było jeszcze wiele do zrobienia. To producent OM zaproponował dużą adaptację z projektem wyposażenia jednostek napędowych w mocniejsze silniki, w szczególności do użytku w ruchu regionalnym, gdzie częste są postoje i szybko rośnie prędkość. OM zaproponował silnik o mocy 230 kW, wzrost o prawie 50%, ale bez turbosprężarki i pojemności skokowej 28.860 cm3. Będzie to seria ALn 873, zbudowana na tej samej podstawie, z takim samym korpusem i identycznym wyposażeniem wewnętrznym. 20 sztuk ALn 873.3501 do 3520 zostanie wyprodukowanych w latach 1963-1966 przez OM.

Oznaczenie „873” jest sprzeczne ze standardem używanym zwykle przez FS, który chce, aby ostatnie dwie cyfry wskazywały liczbę miejsc i dodaje pierwszą cyfrę, gdy jednostka jest wyposażona w stanowisko wielokrotnego pilotowania. W przypadku ALn 873 norma powinna była narzucić ten sam kod „773”, ale bardzo wyjątkowo, ponieważ skrzynki były identyczne, a ich pojemność nie uległa zmianie, w celu łatwego rozróżnienia obu serii przyjęto tę nazwę.

Znaczny wzrost mocy umożliwił zaprojektowanie nowych przyczep AL 779, mogących pomieścić 79 miejsc. Wyprodukowano dwie serie, pierwszą z 12 jednostek ALn 873.3501 do 3512, ściśle identycznych z ALn 773, drugą z 8 jednostek ALn 873.35013 do 3520, które korzystały z nowych wózków z zawieszeniem na sprężynach śrubowych, podobnych do wózków Fiata typu 24.


Serie ALn 773 i 873 zostały zastąpione na liniach regionalnych i lokalnych wieloma seriami Fiata ALn 668 .


ALn 773 w innych spółkach kolejowych

We Włoszech istniało nie tylko krajowe przedsiębiorstwo kolejowe FS, które miało w swojej flocie wagony ALn 773, ale także dwie spółki regionalne.

Ta regionalna spółka publiczna Ferrary nabyła w 1962 r. Trzy pojazdy silnikowe zarejestrowane FP ALn 773.1006 do 1008 i trzy przyczepy FP Ln 664 w celu świadczenia usług na linii Ferrara - Codigoro o długości 53 km, 9 A + R dziennie, obsługującej 16 stacji.

Z odrobiną perspektywy czasu po uruchomieniu tych nowych wagonów na idealnie płaskiej linii, silniki zostały zmodyfikowane tak, aby działały bez turbosprężarek, a jedynym celem było ułatwienie konserwacji i obniżenie kosztów. Po dwóch modernizacjach wnętrza jednostki te nadal działały w 2010 roku.

W 1993 roku dwa wagony ALn 773.3516 i 3523 oraz przyczepa AL 664.3549 zostały zakupione z FS po ich anulowaniu przez spółkę krajową. FP kupił również przyczepy o wartości 779 Ln.

Pięć pojazdów zarejestrowanych pod numerami ALn 880.I.1 do 5 zostało zakupionych przez tę neapolitańską publiczną spółkę kolejową w 1963 r. W celu świadczenia usług na linii Alifana High Neapol - Piedimonte Matese . W tamtym czasie firma nosiła nazwę „Compagnia delle Ferrovie del Mezzogiorno d'Italia (CFMI)”.

Oryginalny rejestracji ALN 773 nie została zachowana, ponieważ jednostki te zostały zbudowane bez komora 1 st klasy. Zmiana ta zwiększyła pojemność z 73 miejsc do 80, stąd oznaczenie „880”. CFMI zamówiła również cztery przyczepy: Ln 774.R.101 do 104, Ln 664, ale z 74 miejscami.

W 1993 roku trzy wagony ALn 773.3550, 3554 i 3565 zostały zakupione od FS, a dwa zostały wydzierżawione ALn 3542 i 3543, przerejestrowane ALn 773.I.17 do 20. Jeden pojazd nigdy nie został oddany do użytku, wcześniej służył jako rezerwa części zamienne.

W 2017 roku silnik ALn 773.012 był nadal w użyciu. W kwietniu 2013 r. Uczczono nim 100-lecie linii Alifana, nazywając Specjalny pociąg. Ten wagon został zakupiony jako używany od FS w 1991 roku i był jednym z pierwszych egzemplarzy dostarczonych w 1957 roku.

Ln 664 i Ln 779 przyczep

Przyczepa Ln 664 była krótsza niż silnik ALn 773 i miała tylko jedną kabinę kierowcy pół-pilota, co wymagało jednostronnego podłączenia do silnika, który mógł zaczepić przyczepę z obu stron. Jednak przyczepa miała połączenie z mieszkiem na każdym końcu, co pozwalało na kombinacje M + R, M + M i M + R + M aż do M + R + M + R + M.

Przyczepy AL 664 miały specjalną cechę, jedyne centralne drzwi wejściowe, a nie pośrodku nadwozia. Wydaje się, że ten punkt spowodował wiele rozmów o tym, że po jednej stronie drzwi znajduje się 5 okien, a po drugiej tylko 3. Dodatkowo wózki przyczepy różniły się od tych zespołu napędowego, próg był wyższy, co sprawiało wrażenie posiadania zawieszonej przyczepy i zachęcało podróżnych do szukania miejsca w zespole napędowym, biorąc pod uwagę, że Dostęp do przyczepy był zbyt wysoka z dodatkowym stopniem, który był tylko złudzeniem optycznym, okna są idealnie wyrównane, a podłoga na tym samym poziomie dzięki połączeniu między modułami.

Każda przyczepa oferowała 64 miejsca siedzące tylko w 2 klasie z wyposażeniem wewnętrznym identycznym jak silnik.

Charakterystyka techniczna

Ln 779 przyczep

10 przyczepy Ln 779 wytworzone w 1965, stanowią gniazda 79, 18 w 1 ul klasy i 61 2. Nadwozie powraca do samochodów osobowych o długości 24 600 mm, co oznacza znaczny wzrost o 6900 mm. Masa w stanie gotowym do jazdy wynosi 32,00 tony. Te przyczepy mają drzwi na każdym końcu z każdej strony z toaletą dla każdej klasy. Podobnie jak Ln 664 ma tylko jedną kabinę kierowcy.


Zachowane jednostki


Grupa ALn 773 nie doświadczyła żadnego poważnego incydentu ani wypadku przez te wszystkie lata służby.


Uwagi i odniesienia

  1. (It) „  Ferrara Codigoro Line  ” (dostęp 24 marca 2020 r .).
  2. Pautasso, Automotrici strona 8
  3. (it) „  Rozkład jazdy linii Ferrara-Codigoro w 2020 r.  ” (Dostęp 25 marca 2020 r. )

Bibliografia

Linki zewnętrzne