FK Austria Wiedeń
Pełne imię i nazwisko | Fußballklub Austria Wiedeń |
---|---|
Pseudonimy | Die Veilchen (Fiolet) |
Poprzednie imiona | Wiener Amateur-Sportverein (1910-1926) |
Fundacja | 29 października 1910 |
Zabarwienie | fioletowy i biały |
stadion |
Stadion Franza-Horra (17 656 miejsc) |
Siedziba |
Franz-Horr-Stadion, Matthias-Sindelar-Tribüne Horrplatz 1 1100 Wien |
Aktualne mistrzostwa | Mistrzostwa Austrii |
Prezydent | Wolfgang katzian |
Trener | Manfred Schmid |
Najbardziej ograniczony gracz | Maciej Sindelar (703) |
Najlepszy napastnik | Maciej Sindelar (600) |
Stronie internetowej | (en) www.fk-austria.at |
Krajowy |
Mistrzostwa Austrii (24) Puchar Austrii (26) Superpuchar Austrii (7) |
---|
Rezydencja | Na zewnątrz |
Aktualności
Na bieżący sezon patrz:FK Austria Wien (w języku niemieckim : Fußballklub Austria Wien ) jest klub piłkarski austriackiego z siedzibą w Wiedniu . Klub o nazwie Wiener Amateur-Sportverein od 1910 do 1926 gra w pierwszej lidze profesjonalnych mistrzostw Austrii. Franz-Horr Stadion, stadion 12500 Użytkowników, gościł swoje mecze od 1973 roku znajduje się centrum szkolenia, Frank Stronach Akademie, nazwany na cześć jednego klubu wielkich patronów.
Austria Wiedeń ze swoimi 24 Mistrzostwami Austrii i 26 tytułami Pucharu Austrii jest jednym z dwóch największych klubów piłkarskich w Austrii obok SK Rapid Wiedeń . Bez tytułu na scenie europejskiej „Fiolet” (przydomek drużyny) dotarł do finału Pucharu Europy wśród zdobywców pucharów w piłce nożnej w 1978 roku.
FK Austria Wien opiera15 marca 1911pod nazwą Wiener Amateur Sportvereinigung przez zawodników i menadżerów Vienna Cricket and Football-Club . Od samego początku liderzy zdecydowali się na fioletowy i biały kolor tego klubu, co szybko osiągnęło dobre wyniki. Drużyna zdobyła swój pierwszy tytuł mistrza Austrii w 1924 roku, trzy lata po zdobyciu pierwszego Pucharu Austrii. W 1926 roku, po przejściu zespołu do statusu zawodowego, termin „Amator” w nazwie związku sportowego został zastąpiony przez Austrię („Austria” po łacinie). Fußballklub Austria Wien urodził.
Lata 30. były okresem prosperity dla Austrii, która wygrała dwa Puchary Mitropy , konkurs skupiający najlepsze drużyny z Europy Środkowej w 1933 i 1936 roku. Matthias Sindelar , wybrany w austriackim Jedenastu Wieku, dokonał rozkwitu wiedeńskiego klubu. W latach 1924-1939 strzelił dla Austrii 128 bramek (drugi gol w historii klubu).
W 1938 i do 1945 Austria została włączona do Niemiec (jest to Anschluss ). W tym okresie brał udział w amatorskich mistrzostwach organizowanych przez reżim nazistowski w Austrii, Gauliga Ostmark , ale nie błyszczał tam. Austria została następnie przemianowana na SC Ostmark Wien, aby uniknąć wskrzeszenia austriackiego nacjonalizmu. Niektórzy zawodnicy zespołu ze względu na żydowskie pochodzenie lub poglądy polityczne muszą uciekać ze swojego kraju. Inni, którzy zdecydowali się pozostać, są ofiarami reżimu austriackiego, powiązanego z reżimem nazistowskim w Berlinie.
Wojna się skończyła, Austria znaleźć drogę do sukcesu w swojej domowej Mistrzostw który wznowiona w 1946 roku uzyskał trzy tytuły mistrza Austrii w 1949, 1950 i 1953. Wtedy to Ernst pracować w zespole. Stojaspal , autor 218 bramkach 1945 do 1954 (najlepszy strzelec w historii klubu).
Lata 60. były początkiem złotego okresu dla wiedeńskiej Austrii, kiedy La Violette zdobyła 16 tytułów w 33 sezonach w latach 1960-1993.
Lata 60. rozpoczęły się trzema tytułami z rzędu (1961, 1962 i 1963), a zakończyły dwoma kolejnymi (1969, 1970) pod dyrekcją Ernsta Ocwirka. Austriacy rozegrali również swój pierwszy Puchar Europy w sezonie 1960-1961, grając w Pucharze Zdobywców Pucharów Europy . Gwiazdami drużyny byli wówczas Horst Nemec , środkowy napastnik uważany za jednego z najlepszych w Europie; Ernst Fiala , napastnik, mistrz gry i dusza drużyny, Johann Geyer , pomocnik dość mocno na człowieku; Horst Hirnschrodt , który zajmuje prawe skrzydło wiedeńskiego ataku; Robert Sara, który pozostaje wierny klubowi od dwudziestu lat i jest rekordzistą w liczbie meczów dla La Violette (561 meczów).
Po bardzo przeciętnym dla klubu okresie od 1970 do 1975 roku, Austria ponownie powróciła do czołówki wraz z pojawieniem się młodego pokolenia talentów, w tym Herberta Prohaski , Felixa Gasselicha , Thomasa Paritsa, a następnie kilka sezonów później Walter Schachner czy Gerhard Steinkogler . W latach 1975-1986 i dzięki drużynom, których średnia wieku nie przekraczała 23 lat, Fiołki zdobyły 8 tytułów mistrzowskich Austrii (w sezonach 1975-76; 1977-78, 1978-79, 1979-80, 1980-81; 1983- 84, 1984-85, 1985-86). Austria błyszczy nawet na europejskiej scenie, docierając do finału Pucharu Zdobywców Pucharów 1977-1978 , pokonując 4-0 Royal Sporting Club Anderlecht . W następnym sezonie Wiedeńczycy awansowali do półfinału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych 1978-1979 , eliminowani przez bramkę Szwedów z Malmö FF 0:0 na Stade Franz-Horr i przegrywając 1:0 w rewanżu. w Szwecji. Po kilku krajowych sukcesach, Austria ponownie błyszczy w sezonie pucharowym 1982-1983, pokonana przez Real Madryt 3:1 w Katalonii po zremisowaniu 2-2 u siebie.
Po dwóch eliminacjach ćwierćfinałowych w ciągu następnych dwóch sezonów (wyeliminowany przez Tottenham Hotspur w 1984 roku w Pucharze UEFA i w 1985 roku w Pucharze Mistrzów przez Liverpool ), Austria nie błyszczy już na europejskiej scenie od około dwudziestu lat i to pomimo wielu kwalifikacji w trzech rozgrywkach kontynentalnych i ciekawe pokolenie piłkarzy: napastnik Toni Polster grał tam od 1982 do 1987 roku, a także reprezentant Węgier Tibor Nyilasi, który naznaczył historię klubu mnożąc gole (81 w 120 meczach) w fioletowej tunice z 1983 r. do 1988 roku.
Choć genialny w krajowych mistrzostwach, gdzie na początku lat 90. wystąpił jako strach na wróble w Austrii (trzy tytuły mistrza w 1991, 1992 i 1993, trzy puchary Austrii w 1990, 1992 i 1994 oraz cztery austriackie Supercup od 1991 do 1994) Austria ma jednak trudności z przebiciem się na europejską scenę, będąc ofiarą trudności austriackiego futbolu jako całości, aby zmierzyć się z europejskimi sąsiadami. Drużyną dowodzą wówczas piłkarze kalibru José Alberto Percudani (1988-1990), Peter Stoger (1988-1994) czy Jewgenij Milewskij (1989-1991).
Po tej serii lokalnych sukcesów Austria, od 1995 do 2002 roku, przeżyła siedem sezonów anonimowości, zakotwiczonych w miękkim podbrzuszu mistrzostw. Wtedy to klub kupił zamożny biznesmen Frank Stronach , menedżer firmy Magna International . Z tej okazji Austria Wiedeń zostaje przemianowana na FK Austria Memphis Magna po nazwisku sponsora. Od 1999 roku, kiedy klub został przejęty przez Austro-Kanadyjczyków, klub zmienił status dzięki temu patronowi, który włożył miliony w rekrutację. Jednak wyniki nie pasowały do inwestycji: Austria zdobyła tylko trzy Puchary Austrii i dwa tytuły mistrzowskie: w 2003 roku pod przewodnictwem charyzmatycznego niemieckiego trenera Christopha Dauma oraz w sezonie 2005-2006 z Rolandem Linzem , Vladimírem Janočko , Joeyem Didulicą , Libor Sionko , Filip Šebo czy Sigurd Rushfeldt . ten25 listopada 2005, w następstwie sprzeciwu niektórych liderów klubu, Stronach zrezygnował z kierownictwa klubu.
Te lata to także (krótki) powrót do czołówki europejskiej sceny dwadzieścia lat po ożywieniu w latach 80. Podczas Pucharu UEFA 2004-2005 Wiedeńczycy powrócili do ćwierćfinału Pucharu Europy. W tym sezonie i po czternastu meczach w europejskich pucharach Austria poddała się (ale nie przegrywając z dwoma remisami 0:0 i 1:1) przeciwko Parmie FC .
Sezon 2006-2007 był katastrofalny z ostatnim miejscem w przerwie zimowej, eliminacjami we wstępnych fazach Ligi Mistrzów UEFA i śmiesznym występem w Pucharze UEFA (0 punktów w fazie grupowej). Ale klub odrobił straty pod koniec sezonu, zajmując siódme miejsce i wygrywając Puchar Austrii. Zauważ, że Austria nigdy nie doświadczyła zniewagi zejścia do drugiej dywizji od czasu jej powstania w 1911 roku.
ten 1 st lipca 2008a po wygaśnięciu kontraktu między wielonarodowym a wiedeńskim klubem Austria powraca do swojej pierwotnej nazwy „FK Austria Wien”. Również w tym dniu Sun Xiang dołączył do grona klubu, stając się pierwszym Chińczykiem, który zagrał w Mistrzostwach Austrii w Piłce Nożnej .
Pod koniec 2000 roku Austrii nie udało się zdobyć tytułu krajowego, w obliczu konkurencji ze strony wiedeńskich rywali Rapid Vienna i Red Bull Salzburg (ex Austria Salzburg), obecnie najbardziej konkurencyjnej drużyny w kraju (trzy tytuły z 2007 roku do 2010). Austria w sezonie 2009-2010 zajęła drugie miejsce w mistrzostwach i zakwalifikowała się do Ligi Europy 2010-2011 . W swoich szeregach zalicza międzynarodowego Rolanda Linza czy słoweńskiego Milenko Ačimoviča , kapitana drużyny.
W 2001 roku, z okazji 90-lecia klubu, klub zaprezentował typową drużynę Austrii Stulecia :
Friedl Koncilia |
Robert Sara , Karl Stotz , Erich Obermayer |
Walter Nausch , Herbert Prohaska , Ernst Ocwirk , Ernst Stojaspal |
Horst Nemec , Matthias Sindelar , Toni Polster |
Nie. | Nat. | Pozycja | Nazwa gracza |
---|---|---|---|
1 | g | Patryk Pentz | |
2 | D | Christoph Schösswendter | |
3 | D | Maudo Jarjue | |
4 | D | Erik Palmer-Brown ( wypożyczony z Manchesteru City ) | |
5 | m | Vesel Demaku ( kapitan ) | |
6 | m | Niels hahn | |
7 | m | Maksymilian Saksonia | |
8 | D | Stephan zwierschitz | |
9 | m | Patryk Wimmer | |
10 | m | Aleksander Grünwald | |
11 | DO | Benedikt Pichler | |
14 | DO | Christoph Monschein | |
15 | D | Michał Madl | |
16 | m | Stefan Radulović |
Nie. | Nat. | Pozycja | Nazwa gracza |
---|---|---|---|
18 | D | Christian Schoissengeyr | |
20 | DO | Jasny Edomwonyi | |
21 | g | Ammar Helac | |
26 | DO | Alon turgeman | |
27 | m | Thomas ebner | |
28 | D | Christoph martschinko | |
29 | D | Markus Suttner | |
36 | DO | Dominik Fitz | |
39 | m | Georg Teigle | |
46 | D | Johannes obsługuje | |
70 | m | Manprit Sarkaria | |
77 | m | Aleksandar Jukić | |
99 | g | Mirko Kos | |
D | Lukas Mühl |
Uaktualnij do 19 października 2020 r.