Narodziny |
13 stycznia 1845 Nuits-Saint-Georges |
---|---|
Śmierć |
20 października 1896 r Paryż |
Pogrzeb | Cmentarz Montparnasse |
Imię i nazwisko | Francois Félix Tisserand |
Narodowość | Francuski |
Trening | École normale supérieure (Paryż) |
Zajęcia | Astronom , matematyk |
Pracował dla | Obserwatorium w Tuluzie (1873-1892) , Obserwatorium Paryskie - PSL (od1866) , Uniwersytet Paryski |
---|---|
Pole | Astronomia |
Członkiem |
Królewska Szwedzka Akademia Nauk Królewska Holenderska Akademia Sztuki i Nauk Rosyjska Akademia Nauk 1874 Tranzyt Wenus Wyprawa francuska do Japonii ( d ) Akademia Nauk (1878) Amerykańska Akademia Nauk (1893) |
Różnica | Nagroda Lalande (1874) |
François Félix Tisserand , urodzony dnia13 stycznia 1845w Nuits-Saint-Georges i zmarł dnia20 października 1896 rw Paryżu, jest francuskim astronomem .
Louis Pasteur porównał go do Victora Puiseux , astronoma, którego był następcą w Obserwatorium Paryskim.
Przyjęty do École Normale Supérieure w 1863 roku, przez miesiąc był tylko nauczycielem w Lycée Fabert w Metz: Urbain Le Verrier natychmiast zaproponował mu stanowisko asystenta astronoma w Obserwatorium Paryskim (Wrzesień 1866). W 1868 r. obronił pracę magisterską poświęconą metodzie Delaunaya, z której wykazał całą ogólność. Wkrótce potem wyruszył z misją na Przesmyk Kra, aby obserwować zaćmienie Słońca w 1868 roku : tej francuskiej wyprawie towarzyszył król Syjamu Mongkut , który sam obliczył pozycję niebieską i datę dwóch zaćmień. lata wcześniej, i zbudował belweder dla swoich naukowych gości.
W 1873 został mianowany dyrektorem Obserwatorium w Tuluzie , gdzie opublikował Zbiór ćwiczeń z rachunku nieskończenie małej , aw 1874 został członkiem-korespondentem Akademii Nauk . Uczestniczył we francuskich wyprawach do Japonii (1874, z Julesem Janssenem ) i na Martynikę (1882, z Guillaume Bigourdan ), aby obserwować tranzyty Wenus . Został wybrany członkiem rzeczywistym Akademii Nauk w 1878 roku w siedzibie Le Verrier i został mianowany członkiem Bureau des Longitudes . W 1878 poślubił zmarłą dwa lata później Jeanne Marie Seignouret, aw 1885 poślubił Louise Desplechin. W tym samym roku został mianowany zastępcą profesora Liouville , aw 1883 zastąpił Puiseux na katedrze mechaniki nieba na Sorbonie .
Mimo oficjalnych obowiązków Tisserand większość czasu poświęcał na badania w dziedzinie astronomii matematycznej, o czym świadczą liczne komunikaty zawarte w Proceedings of Academy. Obejmuje ona niemal każdą gałąź mechaniki nieba w późnym XIX -tego wieku. Jego analityczne podejście do wychwytywania komet na orbicie dużych planet ( Biuletyn Astronomiczny , 1889) chwalono za względną prostotę i elegancję: z tej pracy sformułował kryterium rozpoznawania komet okresowych od czasu kolejnych powrotów , niezależnie od zakłóceń jego orbita spowodowana przez planety.
Jego zasadnicza praca, Traktat o mechanice nieba, została porównana pod względem ważności z mechaniką nieba jego znakomitego poprzednika Laplace'a : w tym traktacie osiąga on elegancką syntezę badań nad mechaniką nieba prowadzonych od czasu Laplace'a. Jest to bardzo kompletny obraz stanu wiedzy w tej dziedzinie na koniec XIX -go wieku.
Zastąpił Moucheza w 1892 jako dyrektor obserwatorium paryskiego; zapewnił szeroką promocję w Komisji Fotograficznej of the Sky której przewodniczy: pod jego kierunkiem, rewizja katalog gwiazd przez Lalande została praktycznie zakończona, a cztery tomy Annales de l'Observatoire de Paris pokazują etapy tego ogromna praca. Od początku był redaktorem naczelnym Biuletynu Astronomicznego , do którego napisał także kilka artykułów. Dostał udar mózgu w kwiecie wieku.
On był :
Félix Tisserand nadał swoje imię oprawie Tisserand . Jako dyrektor Obserwatorium Paryskiego kierował projektem „ Carte du Ciel ”, polegającym na stworzeniu kompletnej mapy fotograficznej nocnego nieba.
Jego pamięć zapewnia głównie parametr Tisserand.