Jules Janssen

Jules Janssen Obraz w Infobox. Portret autorstwa Jean-Jacques Henner Funkcje
Prezydent
Francuskiego Towarzystwa Astronomicznego
1895-1897
Prezydent
Federacji Fotograficznej Francji
Gabriel Lippmann
Biografia
Narodziny 22 lutego 1824
Paryż
Śmierć 23 grudnia 1907
Meudon
Pogrzeb Cmentarz Pere Lachaise
Imię w języku ojczystym Pierre Julius Caesar Janssen
Imię urodzenia Pierre Julius Caesar Janssen
Narodowość Francuski
Zajęcia Astronom , fotograf
Małżonka Henrietta ( d )
Inne informacje
Pracował dla Obserwatorium Paryskie - PSL
Pole Astronomia
Członkiem Royal Society
Académie des Lyncéens Russian
Academy of Sciences
Photographic Federation of France
Société française de Photographerie
1874 Transit of Venus French Expedition to Japan ( d )
Société philomathique de Paris
Académie des sciences (1873)
Bureau des longitudes (1874)
Amerykańska Akademia Nauk (1901)
Nagrody
Père-Lachaise - Division 4 - Janssen 01.jpg Widok na grób.

Pierre Jules César Janssen , lepiej znany jako Jules Janssen , urodził się dnia22 lutego 1824w Paryżu i zmarł dalej23 grudnia 1907w Meudon jest francuskim astronomem .

Biografia

Jules Janssen, urodzony dnia 22 lutego 1824w Paryżu . Jego studia były opóźnione z powodu trudności w chodzeniu z powodu wypadku. Nazwisko Josepha Charlesa d'Almeidy jest często wymieniane w notatnikach Julesa Janssena, który pokazuje mu swoje widma. Jules Janssen spotyka go na swoich konferencjach w marcu 1855 roku. Doktorat z nauk fizycznych uzyskuje z rozprawą o absorpcji ciemnego promieniowania ciepło w kręgach oka w 1860 r. i został profesorem fizyki w Szkole Architektury w 1865 r. Zainteresowany pracą Gustava Roberta Kirchhoffa i Roberta Wilhelma Bunsena w dziedzinie spektroskopii , jest jednym z pierwszych łączących spektroskop pryzmatyczny w astronomii .

W 1863 roku potwierdził, że Księżyc nie ma atmosfery, a następnie w 1867 roku , że Mars zawiera parę wodną . Bada promieniowanie słoneczne i jego zakłócanie przez atmosferę ziemską . Wysłany przez Biuro Longitudes w Indiach, aby obserwować całkowite zaćmienie w Guntur w 1868 roku, odkrył metodę ciągłej obserwacji wypukłości Słońca. To właśnie podczas tej obserwacji zauważył18 sierpnia 1868nieznana linia w atmosferze słonecznej: jest to hel , tak nazwany przez J. Normana Lockyera . Został wybitnym rycerzem Legii Honorowej w 1868 roku .

Plik 2 grudnia 1870opuścił oblężony Paryż balonem, aby obserwować zaćmienie w Oranie. Będzie to jedyna misja naukowa całej przygody balonów na koniach . Co ciekawe, tablica pamiątkowa (w dużej mierze pośmiertna) tego wyczynu, na podstawie jego pomnika na zamku Meudon, przedstawia go startującego z parku zamkowego, gdy wystartował ze stacji Orleans.

Został członkiem Académie des sciences on10 lutego 1873, a później 26 maja 1874, został wybrany do Bureau des longitudes .

W 1874 roku wynalazł „  rewolwer astronomiczny  ”, aby móc sfotografować przejście planety Wenus przed Słońcem i udał się aż do Japonii, aby uzyskać najlepszy punkt celowniczy, tworząc jeden z pierwszych filmów w historii zatytułowany Passage de Wenus . To narzędzie zainspiruje Étienne-Jules Marey w 1882 roku do zrobienia swojego karabinu fotograficznego. Został odznaczony Medalem Rumforda w 1876 ​​roku .

Jules Janssen naciska na utworzenie Obserwatorium astronomii fizycznej w Paryżu, o czym zdecydowano w 1875 roku . Przedstawił projekt renowacji Château de Meudon , zaczął instalować różne instrumenty obserwacyjne w 1876 ​​r. , A następnie uzyskał niezbędne fundusze (wówczas ponad milion franków ) na odbudowę budynków. Po ogłoszeniu ustawy ustanawiającej15 kwietnia 1879prace się rozpoczynają; powstaje duża kopuła, w której wciąż znajdują się instrumenty obserwacyjne. Meudon Observatory pozostaje jednym z laboratoriów referencyjnych do badania Słońca

Od 1888 roku , pomimo swojego wieku i niepełnosprawności, trzykrotnie wspinał się na Mont Blanc, aby założyć obserwatorium. Po wielu zdarzeniach udało mu się zainstalować 30- centymetrowy teleskop  jak najbliżej szczytu, na wysokości 4800  m , aby zminimalizować zakłócenia atmosferyczne. Obserwatorium to pozostawało na miejscu przez piętnaście lat, a następnie zostało pochłonięte przez lód, zgodnie z przewidywaniami Josepha Vallota .

Janssen był honorowym prezesem Société française de Photography od 1891 do 1893 , zastępując Eugène Péligot , prezesa Narodowego Związku Towarzystw Fotograficznych Francji w 1892 roku i prezesa Towarzystwa Astronomicznego Francji w latach 1895-1897.

W 1906 roku otrzymał Medal za Postęp od Królewskiego Towarzystwa Fotograficznego .

Został pochowany w Père Lachaise ( 4 th  dział).

Jego pamięć

Jules Janssen dzieli się odkryciem helu z Sir Josephem Normanem Lockyerem . W 1904 roku opublikował w Atlas zdjęć słoneczne , z prawie 6000 strzałów przeważnie uzyskać w Meudon Observatory.

Astronomical Society of France (SAF) przyznała Jules-Janssen nagroda corocznie od 1897 roku .

Miasto Meudon nazwało na jego cześć plac, na którym znajduje się wejście do Obserwatorium. W dniu zainaugurowano pomnik umieszczony na tarasie publicznym31 października 1920 rKsiężycowa krater nosi jego nazwisko, Janssen (S 45,4 °, 40,3 ° E), jak również marsjańskiego krateru .

Uwagi i odniesienia

  1. Praca doktorska Stéphane le Gars - Historia nauki i techniki - Saint-Nazaire 2007
  2. Jules Janssen , O absorpcji ciemnego promieniowania cieplnego w środkach oka. Kontynuacja propozycji chemii przedstawionych przez wydział , Paryż, Mallet Bachelier, 1860( czytaj online )
  3. (w) RK Kochhar , „  Francuscy astronomowie w Indiach w XVII - XIX wieku  ” , Journal of the British Astronomical Association , vol.  101 n O  21991, s.  95–100 ( czytaj online )
  4. Rodolphe Radau , „  Experimental Astronomy and the Meudon Observatory  ”, Revue des Deux Mondes ,1900, s.  809–825 ( czytaj online , dostęp: 25 marca 2020 )
  5. Medal za postęp
  6. Paul Bauer , Dwa wieki historii w Père Lachaise , Mémoire et Documents,2006, 867  s. ( ISBN  978-2-914611-48-0 ) , str.  432
  7. Deslandres, Report on the Meudon Physical Astronomy Observatory 1920 s. 4, dostępny w Gallica

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  1. (en) Experimental Astronomy and the Meudon Observatory , Rodolphe Radau , w Revue des Deux Mondes , tom 161, 1900
  2. Epos Julesa Janssena na Mont Blanc na stronie internetowej Obserwatorium Paryskiego .
  3. Utworzenie Obserwatorium Meudon Francoise Launay z Obserwatorium Paryskiego. [PDF]
  4. W tranzyty Wenus autorstwa Gilberta Javaux .
  5. Nekrolog w naturze