1911 Charleroi Wystawa jest wystawa odbyła się w belgijskim mieście z Charleroi w 1911 roku . Celem wystawy było ukazanie dorobku gospodarczego, przemysłowego i kulturalnego regionu Walonii.
Celem wystawy jest ten sam, co wystawa w Düsseldorfie w 1902 roku: przybliżenie zwiedzającym wyjątkowych osiągnięć regionu stojącego na czele rewolucji przemysłowej, przy jednoczesnym potwierdzeniu bogactwa artystycznego Hainaut ( dawnej i nowej ) oraz Walonii . Ponieważ wystawa dotyczy całej Walonii, a nie tylko Charleroi, wywołano protesty, zwłaszcza w Liège , w związku z przemianowaniem wystawy na Arts Anciens aux Pays Wallons .
Od 1884 roku Belgią rządzą rządy katolickie, w których czasami zasiada tylko jeden minister z południa kraju, podczas gdy ten ostatni wysyła większość wybranych socjalistów i liberałów do Senatu i Izby. Ta sytuacja jest coraz bardziej źle akceptowana. W 1912 roku dał początek słynnemu Listowi do króla Julesa Destrée , jednym z filarów kulturalnej lub artystycznej części wystawy. Ale gdy tylko zostanie położony pierwszy kamień, plik20 czerwca 1910, na tym poziomie ton jest ustawiony. Minister Przemysłu Armand Hubert , minister właściwy, od razu uznał wymiar krajowy, ale także waloński inicjatywy: „ Chciałbym w sposób bardzo szczególny podkreślić, że Wasza Wystawa będzie dziełem zarówno Państwa, Województwa, Gminy, to znaczy dzieło narodowe. Tęskniłbym za swoim urodzeniem, sytuacją i jakością Walonii, gdybym na wystawie w Charleroi nie obiecał całego wsparcia, całego poświęcenia, na które masz prawo liczyć. ” . Wiceprzewodniczący Rady Dyrektorów Wystawy odpowiedział mu w ten sposób: „ M. Hubert jest ministrem Walonów i najbardziej walońskim z ministrów. Oto przynajmniej jeden minister, który jest Walonem. Mamy to, mamy to. Podobnie jak ładne kobiety, jest bogaty w obietnice, ale są one nagrywane i strzeż się, jeśli zostaną protestowane pod koniec dnia ” .
Chociaż kraj waloński nie jest dobrze znany ze swoich kopalni żelaza, wystawa uważa, że to właśnie obecność żelaza uczyniła mieszkańców tego obszaru populacją szczególnie nadającą się do pracy w hutnictwie, a wreszcie w hutnictwie czy współczesnym hutnictwie.
Wystawione prace należą do sztuki Mosan, takie jak Skarb Hugo d'Oignies , reprodukcja chrzcielnicy z Saint-Barthélemy, ale obejmują również prace Joachima Patiniera , Jacquesa Du Brœucqa , Jean Del Cour czy Félicien Rops
Mówił w szczególności Camille Lemonnier ( Hainaut, kraina sztuki i pracy ), Jules Destrée ( malarze walońskich festiwali Watteau i Pater ), Ernest Closson ( Mistrzowie walońscy w szkole holenderskiego kontrapunktu ), Marcel Laurent ( architektura L w Walonii) a zwłaszcza w Haiinaut ), Maurice Wilmotte ( Starożytna literatura francuska Hainaut ), Maurice des Ombiaux ( Des ymaigiers à Victor Rousseau ), Louis Dumont-Wilden ( Walończycy i duch europejski: Prince of Line i Octave Pirmez ...
Plakat wystawowy
Pawilon elektryczny zbudowany w 1911 roku według planów Gabriela Devreux do oświetlenia wystawy
Oficjalny medal z wystawy (awers i rewers)