Dyrektor Akademii Marsylii | |
---|---|
1886 | |
Zastępca burmistrza Marsylii | |
od 1877 |
Narodziny |
23 czerwca 1843 Marsylia |
---|---|
Śmierć |
20 stycznia 1915(w wieku 71 lat) Cambo-les-Bains |
Pogrzeb | Cmentarz Saint-Pierre |
Imię urodzenia | Joseph Eugène Hubert Marans Rostand |
Narodowość | Francuski |
Trening | Liceum im |
Zajęcia | Ekonomista , prawnik , pisarz , finansista |
Rodzina | Rodzina Rostand |
Tata | Joseph Alexis Rostand ( d ) |
Rodzeństwo | Alexis Rostand |
Dzieci |
Edmond Rostand Juliette Rostand Jeanne Rostand ( d ) |
Właściciel | Villa Julia ( d ) |
---|---|
Członkiem |
International Society for Practical Studies of Social Economy Committee for Historical and Scientific Work Academy of Moral and Political Sciences (1898) |
Nagrody |
Eugène Rostand , urodzony w Marsylii ( Bouches-du-Rhône ) dnia23 czerwca 1843i zmarł w Cambo-les-Bains ( Pyrénées-Atlantiques ) dnia20 stycznia 1915, Jest prawnikiem , finansistą , pisarzem i ekonomistą francuskim .
Joseph Eugène Hubert Marans Rostand jest wnukiem biznesmena Alexisa-Josepha Rostanda i bratem Alexisa Rostanda . Żonaty z Angèle Gayet (potomkiem siostry Abbé Barthélemy'ego ), jest ojcem akademika Edmonda Rostanda i Juliette Rostand (żony Louisa Mante) oraz teściem Pierre'a de Margerie .
Został prawnikiem w Lyonie, a po wojnie francusko-niemieckiej w 1870 r. W Marsylii i zajmował się listami. Opublikował różne oratoria i tomy wierszy, a także wyróżnioną nagrodą im. Janina Nagrodą im. Janina przyznawaną przez Akademię Francuską adaptację łacińskiego poety Katullusa .
Delegat do spraw oświaty publicznej i sztuk pięknych, przyjął przejęcie ogrodu zoologicznego i uzyskał instytucję nowych kursów malarstwa i sztuk pomocniczych przemysłu w 1877 r. Podjął też walkę o prawne uznanie statusu stowarzyszenia non-profit. . Zastępca burmistrza Marsylii w 1877 r., Z bonapartystycznymi , konserwatywnymi i liberalnymi poglądami , kandydował na urząd bez powodzenia.
Został administratorem Caisse d'épargne des Bouches-du-Rhône w 1867 r., Zanim objął przewodnictwo w 1886 r., Które utrzymał aż do śmierci. Jest członkiem Wyższej Komisji Kas Oszczędnościowych.
Jest początkiem powstania Centre federatif de Crédit populaire en France, z Charlesem Rayneriem i Ludovicem de Besse , któremu przewodniczy. Był prezesem Kongresu Kredytu Ludowego i Rolniczego od 1889 do 1900 roku, a także Banque Populaire de Marseille, w którym brał udział w tworzeniu dyskontowania papieru drobnych kupców.
Został także dyrektorem Société marseillaise de crédit , Docks de Marseille , Société immobilière de Marseille, Compagnie générale parisienne de tramways i Société des grands travaux de Marseille .
Prowadzi „ Journal de Marseille” , którego duszą jest jego teść, armator Jules Gayet .
Zaniepokojony problemami społecznymi z Julesem Charlesem- Rouxem został prezesem i założycielem Société des habitations salubres et à inexpensive de Marseille oraz pracy Marseill, przewodniczącego Departamentalnego Komitetu ds. Tanich mieszkań w Bouches-du-Rhône, założyciel Pierre du Foyer, Société de Crédit Immobilier, Caisses de Crédit Agricole i innych ogrodów działkowych, członek Najwyższej Rady ds. Tanie Mieszkania, Najwyższej Rady Wzajemnej, Najwyższej Rady Towarzystw Wzajemnej Pomocy oraz Komitetu Międzynarodowego Sojusz spółdzielczy.
Prezydent Akademii Nauk, Literatury i Sztuki w Marsylii (1886) i Towarzystwa Ekonomii Społecznej, został wybrany członkiem Akademii Nauk Moralnych i Politycznych w 1898 roku.