Narodziny |
20 września 1887 Buk |
---|---|
Śmierć |
13 lutego 1947(wiek 59) Kopenhaga |
Narodowość | Niemiecki |
Trening |
Friedrich-Wilhelms-Gymnasium (Neuruppin, Niemcy) ( d ) (do1905) Uniwersytet Wrocławski (1905-1906) Uniwersytet Frédéric-Guillaume (1906-1908) Uniwersytet w Getyndze (1908-1910) |
Zajęcia | Matematyk , profesor uniwersytetu |
Pracował dla | Uniwersytet w Getyndze (1912-1915) , Uniwersytet w Bazylei (1915-1918) , Uniwersytet w Getyndze (1918-1919) , Uniwersytet w Hamburgu (1919-1947) |
---|---|
Pole | Teoria liczb |
Członkiem | Akademia Leopoldine |
Kierownik | David Hilbert (1910) |
Różnica | Nagroda im. Alfreda Ackermanna-Teubnera (1938) |
Archiwa prowadzone przez | Zentralarchiv deutscher Mathematiker-Nachlässe ( d ) |
Algebra Heckego działająca na formach modularnych ( d ) , algebra afiniczna Heckego ( d ) , operator Heckego ( d ) , znak Heckego ( d ) , algebra Heckego podwójnie afiniczna ( d ) |
Erich Hecke (20 września 1887w Buchenstadt , w prowincji Posnania -13 lutego 1947w Kopenhadze ) jest niemieckim matematykiem . Większość swoich badań poświęcił teorii form modularnych , tworząc ogólną teorię form parabolicznych (holomorficzna dla GL (2), we współczesnym języku).
Jego prace obejmują ustalenia równanie funkcyjne dla funkcji zeta DEDEKIND za , z dowodem na bazie theta funkcji . Jej metoda rozciąga się na funkcje L związane z określonymi „ znakami ”, zwanymi dziś znakami Hecke (en) lub znakami klas idel . Funkcje te są nazywane L HECKE funkcje L .
Erich Hecke jest laureatem nagrody im. Alfreda Ackermanna-Teubnera za rok 1938.