Ielena Firsova

Ielena Firsova, 2003 Biografia

Narodziny	21 marca 1950 r Sankt Petersburg
Narodowości	Brytyjski radziecki
Trening	Moskiewskie Konserwatorium im. Czajkowskiego
Czynność	Kompozytor
Tata	Oleg Firssov ( w )
Małżonka	Dmitry Smirnov
Dzieci	Alissa Firsova Philip Firsov ( we )

Inne informacje

Członkiem	Stowarzyszenie Związku Muzyki Współczesnej Radzieckich Kompozytorów
Gatunek artystyczny	Opera

Ielena Olegovna Firsova ( ros . Елена Олеговна Фирсова ) to rosyjska kompozytorka urodzona 21 marca 1950 rw Leningradzie (obecnie Sankt Petersburg ).

Biografia

Studiowała muzykę w Moskwie u Aleksandra Piroumova , Jurija Chołopowa , Edisona Denisowa i Philipa Herschkowitza . W 1979 r. Została wpisana na czarną listę „ Khrennikov Seven ” na VI Kongresie Związku Kompozytorów Radzieckich z powodu jej udziału w radzieckich festiwalach muzycznych na Zachodzie. W związku małżeńskim z kompozytorem Dmitrijem Smirnowem mieszkali od 1998 roku w St Albans w Anglii .

Firsova ma na swoim koncie ponad sto kompozycji. Gatunkiem, który często ilustruje, jest „kameralna kantata” na głos solowy i zespołowy. Pisze muzykę do tekstów Aleksandra Puszkina , Mariny Tsvetaiévy , Borisa Pasternaka i Olega Prokofiewa . Jednak większość jego kompozycji z tego gatunku bazuje na tekstach jego ulubionego poety Ossipa Mandelstama : Earthly Life , Tristia , The Stone , Forest Walks , Before the Storm , Stygian Song , Secret Way , Seashell , Whirlpool , Silentium , Winter Songs oraz Sonety z Petrarki (w tłumaczeniu rosyjskim przez Osip Mandelsztam).

Otrzymała kilka zamówień na utwory z licznych festiwali muzycznych, orkiestr i zespołów, takich jak Royal Concertgebouw Orchestra , Brodsky Quartet , Manchester Wind Orchestra, Schubert Ensemble, International Fredener Musiktage Festival , BBC i Expo 2000 . Jego kompozycje zostały opublikowane przez Boosey & Hawkes w Londynie; Hans Sikorski , Hamburg; i G. Schirmer , Nowy Jork.

Wybrane prace

Suita na altówkę solo, opus 2 (1967)
Uczta w czasie zarazy , opera kameralna wg Alexandre Pouchkine'a (1973)
Koncert wiolonczelowy nr 1 (1973)
Sonety Petrarki (przekład Ossipa Mandelstama ) na głos i zespół (1976)
Koncert kameralny nr 1 na flet i instrumenty smyczkowe (1978)
The Night na głos i kwartet saksofonowy ( Boris Pasternak , 1978)
Tristia , kantata na głos i orkiestrę kameralną (Mandelstam, 1979)
Trzy wiersze Ossipa Mandelsztama na głos i fortepian (1980)
Misterioso (kwartet smyczkowy nr 3, 1980)
Sonety Szekspira na głos i organy (lub kwartet saksofonowy, 1981)
Koncert kameralny nr 2 (Koncert wiolonczelowy nr 2, 1982)
Kamień , kantata na głos i orkiestrę (Mandelstam, 1983)
Koncert skrzypcowy nr 2 (1983)
Earthly Life , kantata kameralna na głos sopranowy i zespół (Mandelstam, 1984)
Koncert kameralny nr 3 (Koncert fortepianowy nr 1, 1985)
Music for 12 , na zespół (1986)
Spacery po lesie , kantata na głos sopranowy i zespół (Mandelstam, 1987)
Koncert kameralny nr 4 na róg i zespół (1987)
Augury na chór i orkiestrę ( William Blake 1988)
Amoroso (IV kwartet smyczkowy, 1989)
Nostalgia na orkiestrę (1989)
Stygian Song na głos sopranowy i orkiestrę kameralną (Mandelstam, 1989)
Odyssey , dla siedmiu muzyków (1990)
Słowik i róża , opera kameralna ( Oscar Wilde / Christina Rossetti , 1991)
Muszla na głos sopranowy i zespół (Mandelstam, 1991)
Whirlpool na głos, flet i perkusję (Mandelstam, 1991)
Silentium na głos i kwartet smyczkowy (Mandelstam, 1991)
Secret Way na głos i orkiestrę (Mandelstam, 1992)
Dystans na głos, klarnet i kwartet smyczkowy ( Marina Tsvetaiéva , 1992 )
Lagrimoso , (Kwartet smyczkowy nr 5, 1992)
Cassandra na orkiestrę (1992)
Insomnia na cztery głosy ( Pouchkine , 1993)
Przed burzą z piorunami , kantata na głos sopranowy i zespół (Mandelstam, 1994)
Kwartet smyczkowy nr 6 (1994)
Compassione (Kwartet smyczkowy nr 7, 1995)
The Stone Guest (Kwartet smyczkowy nr 8, 1995)
Nie, to nie jest migrena na głos barytonowy i fortepian (Mandelstam, 1995)
Koncert kameralny nr 5 (Koncert wiolonczelowy nr 3, 1996)
The Door is Closed (Kwartet smyczkowy nr 9, 1996)
Koncert kameralny nr 6 (Koncert fortepianowy nr 2, 1996)
The River of Time na chór i orkiestrę kameralną ku pamięci Edisona Denisova ( Gavril Derjavine , 1997)
La malinconia (Kwartet smyczkowy nr 10, 1998)
Captivity na orkiestrę instrumentów dętych (1998)
Leaving na orkiestrę smyczkową (1998)
The Scent of Absence na głos basowy, flet i harfę ( Oleg Prokofiev , 1998)
Das erste ist vergangen (Christushymnus 2000) na sopran i głos basowy, chór mieszany i orkiestrę kameralną ( Franz Kafka , Bible , etc., 1999)
Requiem na głos sopranowy, chór i orkiestrę ( Anna Achmatowa , 2001)
Pieśni zimowe na głos sopranowy i wiolonczelę (Mandelstam, 2003)
The Garden of Dreams (Homage to Dmitri Chostakovich ) na orkiestrę (2004)
Pożegnanie (Kwartet nr 12, 2005)
Czarne dzwony na fortepian i zespół (2005)

Wybrana dyskografia

Misterioso , Kwartet smyczkowy nr 3 op. 24 w: Lydian Quartet w Moskwie: Firsova, Chaushian, Child, Lee Art and Electronics: AED 10108 Stereo
Amoroso , Kwartet smyczkowy nr 4 op. 40 w: Kwartet Chilingirian: Strawiński , Schnittke , Dmitri Smirnov , Roslavets , Firsova: Music for String Quartet, Conifer Classics 75605 512522
La Malinconia , Kwartet smyczkowy nr 10 op. 84 w: Brodsky Quartet: Beethoven op. 18 i sześć innych: Alvarez, Beamish , Firsova, Jegede, Smirnov , Tanaka, Vanguard Classics 99212
Koncert kameralny nr 1 na flet i smyczki op. 19 w: Utwory współczesnych kompozytorów moskiewskich: Smirnova, Bobilev, Firsova, Pavlenko, Artiomov, Mobile Fidelity MFCD 906
Cassandra na orkiestrę symfoniczną op. 60 (1992) wraz z Sofią Gubaiduliną : Pro et contra BIS CD-668 STEREO
The Mandelstam Cantatas ( Forest Walks, Earthly Life, Before the Storm) Studio for New Music Moskwa, Igor Dronov, dyrygent; Ekaterina Kichigina, sopranistka Megadisc MDC 7816 Zobacz stronę internetową Megadisc

cytaty

Trudno mi komponować; proces jest prawie nie do zniesienia i bolesny, a poród rzadko przebiega dobrze. Ale jakość muzyki, jak dla mnie, prawie od tego nie zależy. Czasami muzyka, która jest łatwa do napisania, jest bardziej skuteczna, ale czasami jest też bardziej powierzchowna.
Komponowanie to dla mnie zagłębianie się w siebie, kontakt z pięknem i komunikowanie się ze światem niematerialnym.
Kompozytorzy, ale nie wszyscy, mają wiele wspólnego z kapłanami i ogrodnikami.

Bibliografia