Ehrenfried Günther von Hünefeld
Ehrenfried Günther von Hünefeld
Ehrenfried Günther baron von Hünefeld
| Narodziny |
1 st May 1.892 Królewca |
|---|---|
| Śmierć |
5 lutego 1929(na 36) Berlin |
| Narodowość | Niemiecki |
| Zajęcia | Pisarz , pilot |
| Konflikt | Pierwsza wojna światowa |
|---|
Ehrenfried Günther baron von Hünefeld (*1 st May 1.892w Królewcu ; †5 lutego 1929) był niemieckim pionierem lotnictwa i inicjatorem pierwszego lotu transatlantyckiego (północnego) na kierunku wschód-zachód w 1928 roku .
Ten młody szlachcic z Prus Wschodnich, niewidomy na lewe oko i zmuszony do noszenia monokla w prawym oku, miał bardzo słabe zdrowie, a jego edukacja bardzo ucierpiała (nadrobił później swoje braki i studiował na Uniwersytecie Berlińskim ).
Od czasu nauki brał udział w ewolucji pierwszych samolotów w pobliżu lotniska w Berlinie - Johannisthal, gdzie wielu pierwszych pionierów miało swoje warsztaty i gdzie zdobył pierwsze podstawy pilotażu. Kiedy wybuchła I wojna światowa , zgłosił się na ochotnika do walki jako lotnik, ale został zwolniony z powodu złej kondycji fizycznej. Był jednak pułk kierowców-ochotników, który przyjmował każdego, kto przyjechał własnym pojazdem. Natychmiast "pożyczył" motocykl (jego rodzina zwróciła poszkodowanemu ...) i służył jako agent łączności na froncie zachodnim.
Wojna
Podczas swojej pierwszej misji we Flandrii w r. Został poważnie rannyWrzesień 1914. Rany odłamkowe obu nóg unieruchomiły go na prawie rok, a jedna z nóg została skrócona o kilka cali. Niedługo potem przeszedł operację skracania uda drugiej nogi, aby mógł znów prawidłowo chodzić, a po usunięciu odcinka kości udowej miał zrobioną gałkę do swojej laski.
Kariera wojskowa stała się niemożliwa z powodu jego ułomności. Następnie złożył podanie o stanowisko w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Ponieważ był bardzo dobrym przyjacielem najstarszego syna cesarza Wilhelma II , został natychmiast przyjęty. Po kilku misjach, które zabrały go do Sofii i Konstantynopola , został wicekonsulem cesarza w Holandii .
Życie cywilne
Po kapitulacji i dymisji cesarza odwrócił się od polityki i ponownie poświęcił się lotnictwu, aby uczynić swoją pasję zawodem służącym ojczyźnie jako patriota, w miarę możliwości zajmując wysokie stanowisko w gospodarce.
Niezdolny do pilotażu, stanowisko w dziale public relations armatora Norddeutscher Lloyd (NDL) było dla niego wymarzonym zadaniem. We wczesnych latach dwudziestych niemiecki przemysł lotniczy cierpiał z powodu ograniczeń traktatu wersalskiego . Jednak wiele firm przemysłowych lub stowarzyszenia z firmami, które mają siedzibę w Szwajcarii , w Włoszech i Ameryce Południowej pracujących w sprawie ustanowienia regularnych liniach i rozwoju mocniejszego samolotów jak Dornier z jego Dornier Do X .
W tym poście Hünefeld miał kontakt z wieloma inżynierami i decydentami z branży. Przede wszystkim miał wizję możliwego wydłużenia odległości, które mogą przekraczać samoloty i uważnie śledził rozwój techniczny. Publiczność była pasjonatem rekordów pobitych przez nieustraszonych pilotów. Północnoatlantyckiego już przeszedł kilka razy z zachodu na wschód, dlatego począwszy od Ameryki do Europy (patrz Lot Curtiss NC wodnosamolotów lub że z Charlesa Lindbergha w 1927 roku ). Jednak w przeciwnym kierunku przez długi czas uważano to za niemożliwe ze względu na przeważające wiatry. Hünefeld uważał, że to możliwe.
Przekraczanie Atlantyku
Hünefeld kupił dwa Junkery W 33 w 1927 roku i zatrudnił dwóch pilotów, którzy pobili rekordy wytrzymałości, Johann Risticz i Fritz Loose (de) , aby testowali i kontynuowali rozwój tych urządzeń. Samoloty zostały nazwane na cześć parowca NDL Bremen and Europa . Samoloty przeszły modyfikacje niezbędne do wykonywania lotów nad Atlantykiem. Pierwsza próba w 1927 r. Musiała zostać przerwana i oba samoloty powróciły do punktu startowego z powodu niesprzyjającej pogody.
Jednak stan zdrowia Hünefelda szybko się pogorszył. W 1926 roku usunięto mu już połowę żołądka i wiedział, że niedługo pożyje. Otrzymał pomoc od Hugo Junkersa i Hermanna Köhla . Köhl był doświadczonym pilotem I wojny światowej, który kierował działem lotów nocnych Luft Hansa (przodka dzisiejszej firmy Lufthansa ). Jako specjalista od lotów według wskazań przyrządów i nawigacji był szczególnie zainteresowany lataniem nad Atlantykiem bez wizualnych odniesień, ponieważ pilot mógł polegać tylko na wskazaniach swojego żyrokompasu .
Ponieważ próby bicia rekordów były z natury niebezpieczne, Luft Hansa i NDL nie wspierały tych projektów. Hünefeld musiał sfinansować kolejną próbę z własnej kieszeni i zachować swoje przygotowania w tajemnicy przed swoim pracodawcą NDL! Poza tym chciał wziąć udział w locie! Köhl zgłosił się na ochotnika do pilotowania samolotu. Z tego powodu Luft Hansa zwolnił go, gdy udał się do Irlandii, skąd miała wyjechać załoga.
W Baldonnel w Irlandii i Hünefeld Köhl znaleziono w osobie komandora Jamesa C. Fitzmaurice (nie) entuzjastycznego drugiego pilota. Ich samolot, Junkers W 33 Bremen, wystartował12 kwietnia 1928 de Baldonnel i wylądował 13 kwietnia 1928na Greenly Island , wyspie podtrzymującej latarnię morską na granicy Quebecu i Labradoru ( Kanada ). Z pewnością nie dotarli do pierwotnego celu, Nowego Jorku (brakowało ich jeszcze kilkaset kilometrów), ale przez Północny Atlantyk po raz pierwszy w kierunku wschód-zachód przeleciał samolot. Te ostatnie zostały uszkodzone podczas lądowania i zostały zabrane przez inny samolot, który przyleciał po nie.
Piloci byli witani jako bohaterowie i czczeni przez wiele tygodni w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Niemczech. Hermann Köhl został przywrócony do Luft Hansa, który został ochrzczonyMaj 1928 jego największy i zupełnie nowy samolot o jego imieniu.
Inne osiągnięcia i potomność
Ehrenfried Günther von Hünefeld podjął się Wrzesień 1928kolejna podróż, która zabrała go na Daleki Wschód. Jednak nadal zachorował na raka5 lutego 1929w wieku 37 lat. Miasto Brema nazwał ulicę na jego cześć, a niemiecka poczta wydała w 2003 roku znaczek pocztowy oraz książkę opisującą wyczyny pilotów.
Hünefeld był także pisarzem. Jesteśmy mu winni sztukę Die Furcht vor dem Glück ( Strach przed szczęściem ), zrealizowaną w 1928 roku w Dreźnie .
Aby wejść głębiej
Bibliografia
- Dokumentacja urzędowa :
- Friedrich Walter: Trutz Tod - Des jungen Hünefeld Werden und Weg , Ernte-Verlag Potsdam, 1929 (młodość i kariera Hünefeld, w języku niemieckim)
- Friedrich Walter: Hünefeld - Ein Leben der Tat , Ernte-Verlag Potsdam, 1930 ( Hünefeld, życie akcji , w języku niemieckim)
- Michael Hofbauer, Dieter Leder, Peter Schmelzle: Die Welt der Überflieger - 75 Jahre Nordatllantikflug Ost-West , Deutsche Post AG, 2003 ( 75 th . Rocznica przegląd Północnej Atl , w języku niemieckim)
(źródła: tłumaczenie de.WP)