| Narodziny | 21 maja 1905 |
|---|---|
| Śmierć | 3 lutego 1973 (w wieku 67 lat) |
| Podstawowa działalność | Muzykolog |
| Styl | Muzyka klasyczna |
| Dodatkowe zajęcia | Kompozytor , krytyk muzyczny , dziennikarz |
| Trening | Paris National Conservatory of Music , Royal College of Music w Londynie |
| Rodzina | Eleanore Lockspeiser (malarka), Mary Franck (rzeźbiarka) |
Edward Lockspeiser jest urodzonym w Anglii muzykologiem , kompozytorem , dziennikarzem i krytykiem muzycznym21 maja 1905 i martwe 3 lutego 1973.
Specjalizował się w życiu i twórczości francuskiego kompozytora Claude'a Debussy'ego i był uważany za jednego z jedynych autorytatywnych autorów angielskich w dziedzinie francuskiej muzyki klasycznej. Lockspeiser kształcił się w Conservatoire National Supérieur de Musique w Paryżu w latach 1922-1926 i studiował pod kierunkiem Alexandre Tansman i Nadii Boulanger . Studiował także w Royal College of Music w Londynie i uczęszczał tam na zajęcia z Charlesem Herbertem Kitsonem i Malcolmem Sargentem . W 1948 roku został wybrany członkiem Académie des Beaux-Arts jako specjalista od muzyki francuskiej.
Dzieła Lockspeisera na temat Debussy'ego obejmują dwutomową biografię Debussy: jego życie i umysł , opublikowaną w 1962 i 1965 r. Te dwa tomy są wynikiem trzydziestoletnich badań nad osobowością i życiem francuskiego kompozytora. Zdaniem krytyka Marka DeVoto z Boston Musical Intelligencer , praca ta stanowi „dzieło odniesienia pod względem biograficznym, wzbogacone wyczerpującą analizą środowiska kulturowego Debussy'ego, a także jego wpływów literackich i artystycznych”. Lockspeiser napisał również artykuł na temat Debussy'ego w słowniku muzyki i muzyków New Grove , a także artykuły o Debussy, Felixie Mendelssohnie i Sergei Diaghilevie w Encyclopaedia Britannica , a także liczne artykuły w Gramophone , Music and letters , The listener and The muzyczne czasy . Był czytelnikiem na Uniwersytecie Londyńskim w latach 1966–1971, a następnie w Collège de France .
Lockspeiser został krytykiem muzycznym w Yorkshire Post w 1936 roku. Wcześniej skupił się na kompozycji i dyrygowaniu orkiestrowym, szczególnie dla Toynbee Hall Orchestra w 1934 roku. W latach 1941-1950 pracował dla BBC. jest Sinfonietta od Francisa Poulenca . Po odejściu z BBC skupił się na nauczaniu i dziennikarstwie muzycznym. W swoim nauczaniu podkreślał potrzebę zrozumienia tła społecznego i estetycznych wpływów kompozytora, aby lepiej zrozumieć jego dzieła muzyczne. Podczas późniejszego nauczania zwrócił także uwagę na znaczenie zrozumienia sztuk wizualnych, które mogły mieć wpływ na kompozytora.
Jego żona Eleanore powiedziała, że „sztuka była jedyną rzeczą, która liczyła się w naszym domu” . Ich córka, rzeźbiarka Mary Frank (we) , uważa, że „została wychowana na artystkę”. Lockspeiser napisał muzykę do filmów pod koniec swojej kariery, ale jego główne kompozycje sięgają lat 20. XX wieku. Tylko jedna z tych prac została opublikowana ( Deux mélodies , Paryż, 1926). Jego duża osobista biblioteka została przekazana po jego śmierci Uniwersytetowi Lancaster .