Eduard Stiefel
Eduard Stiefel
![Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/Eduard_Stiefel_ETH-Bib_Portr_00817.jpg/220px-Eduard_Stiefel_ETH-Bib_Portr_00817.jpg)
Eduard Stiefel w 1955 (
ETH coll. )
Eduard Ludwig Stiefel (1909 - 1978) jest szwajcarskim matematykiem .
Biografia
Eduard Stiefel studiował matematykę w latach 1928-1932 w Szwajcarskim Federalnym Instytucie Technologii w Zurychu (ETH), a od 1932 do 1933 roku w Hamburgu i Getyndze . W 1935 r. Uzyskał stopień doktora w ETH pod kierunkiem Heinza Hopfa . Był następnie asystentem w 1942 roku w Privatdozent , aw 1943 roku profesorem zwyczajnym ETH. Zaczął od pracy w topologii , m.in. nad topologią grup i paczek Liego . Rodzina z charakterystycznych klas nosi jego imię, dołączył do tego z Hassler Whitney : w klasach Stiefel-Whitneya . Jego klasyfikacja wiązek na sferach ma zastosowanie w algebrach dzielenia .
W czasie II wojny światowej awansował na pułkownika artylerii w armii szwajcarskiej .
Następnie Stiefel wrócił do analizy cyfrowej . W 1948 roku założył Institute of Applied Mathematics na ETH w 1949 roku pod warunkiem, że z Z4 , przystosowanych i wynajętym przez Konrada Zuse . ETH była więc pierwszą instytucją szkolnictwa wyższego w Europie, która miała programowalny kalkulator . Następnie Stiefel wysłał swoich asystentów Heinza Rutishausera i Ambrosa Speisera do studiowania informatyki w Stanach Zjednoczonych , co umożliwiło ETH rozwinięcie ERMETH (de) ( Elektronische Rechenmaschine der ETH ), który działał od 1955 do 1963 roku. Sam Stiefel spędził rok w Stanach Zjednoczonych w latach 1951-52 i nawiązał stosunki z Magnusem Hestenesem i wieloma innymi naukowcami z National Bureau of Standards . W 1952 roku, wraz z Hestenesem, opracował metodę gradientu sprzężonego w cyfrowej algebrze liniowej .
Stiefel zajmował się również mechaniką niebieską , w szczególności obliczaniem trajektorii satelitów i, bardziej ogólnie, teorią perturbacji . Metoda regularyzacji , która wprowadza do gry spinory i transformację w przestrzeni wymiaru 4, nosi jego imię i nazwisko Paula Kustaanheimo . Stiefel prowadził badania w ramach kontraktu dla Europejskiej Agencji Kosmicznej (a dokładniej dla organizacji, która je poprzedzała: European Space Research Council ) oraz dla NASA . Od 1966 do 1970 był przewodniczącym Szwajcarskiego Komitetu Badań Kosmicznych.
Stiefel, który opublikował Issai Schur za wykłady na temat teorii reprezentacji w 1936 roku na ETH, napisał między innymi książkę o grupie teorii i jeden na geometrii wykreślnej . Był także rysownikiem i malarzem.
Był prezesem Towarzystwa Swiss Matematycznego w 1956 roku i Gesellschaft für Angewandte Mathematik und Mechanik od 1970 do 1974 roku członkiem Norweskiej Akademii Nauk i Leopoldina i doktor honoris causa na Katolickim Uniwersytecie w Leuven (1971) z Uniwersytetu Würzburga (1974) i Brunszwiku (1975) oraz profesora wizytującego w 1968 roku w Brukseli . W 1954 roku wygłosił wykład plenarny na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Amsterdamie ( Najnowsze osiągnięcia w technikach relaksacyjnych ).
Wybrane publikacje
Książki
-
(de) Eduard Stiefel , Lehrbuch der darstellenden Geometrie , Birkhäuser,1971( 1 st ed. 1947).
- Z Heinzem Rutishauserem: (de) Eduard Stiefel i Heinz Rutishauser , Programmgesteuerte digitale Rechengeräte , Birkhäuser,1951.
-
(de) Eduard Stiefel , Einführung in die numerische Mathematik , Teubner,1961, trad. (en) Eduard Stiefel , Wprowadzenie do matematyki numerycznej , Academic Press ,1963.
-
(en) Eduard Stiefel , Linear and regular niebiańska mechanika , Springer ,1971.
- Z Hansem Rudolfem Schwarzem: (de) Eduardem Stiefelem i Hansem Rudolfem Schwarzem , Numerik symmetrischer Matrizen , Teubner,1972.
-
(de) Eduard Stiefel , Methoden der mathematischen Physik , ETH Verlag,1982( 1 st ed. 1974),.
- Z Ursem Kirchgraberem: (de) Eduard Stiefel i Urs Kirchgraber , Methoden der analytischen Störungsrechnung und ihre Anwendung , Teubner,1978.
-
(de) Eduard Stiefel , Gruppentheoretische Methoden und ihre Anwendung , Teubner ,1979, trad. (en) Eduard Stiefel , Metody teoretyczne grupy i ich zastosowania , Birkhäuser ,1992.
Artykuły
-
(de) Eduard Stiefel , » Richtungsfelder und Fernparallelismus in n-wymiarowy Mannigfaltigkeiten « , Comm. Matematyka. Helvetici , vol. 8,Czerwiec 1935, s. 305-353 ( czytaj online )(praca dyplomowa, przetłumaczone na język angielski ).
-
(de) Eduard Stiefel , » Über Richtungsfelder in den projektiven Räumen und einen Satz aus der reellen Algebra « , Comm. Matematyka. Helvetici , vol. 13, 1940/41, s. 201-218 ( czytaj online ).
-
(de) Eduard Stiefel , » Über eine Beziehung zwischen geschlossenen Lie´schen Gruppen und diskontinuierlichen Bewegungsgruppen euklidischer Räume und ihre Anwendung auf die Aufzählung der einfachen Lie´schen Gruppen « , Comm. Matematyka. Helvetici , vol. 14, 1941/42, s. 350-380 ( czytaj online ) (klasyfikacja prostych grup Lie).
-
(de) Eduard Stiefel , » Kristallographische Bestimmung der Charaktere Liescher Gruppen « , Comm. Matematyka. Helvetici , vol. 17, 1944/45, s. 165-200 ( czytaj online ).
-
(de) Eduard Stiefel , „ Über einige Methoden der Relaxationsrechnung ” , Z. angew. Matematyka. Fiz. , vol. 3,1952, s. 1-33 ( DOI 10.1007 / BF02080981 ).
- Z Magnusem Hestenesem: (en) Magnus R. Hestenes i Eduard Stiefel , „ Methods of Conjugate Gradients for Solving Linear Systems ” , Journal of Research of the National Bureau of Standards , vol. 49, n o 6,Grudzień 1952( czytaj online )
-
(de) Eduard Stiefel , „ Relaxationsmethoden bester Strategie zur Lösung linearer Gleichungssysteme ” , Comm. Matematyka. Helvetici , vol. 29,1955, s. 157-179 ( czytaj online ).
-
(de) Eduard Stiefel , „ Die Renaissance der Himmelsmechanik ” , Elemente der Mathematik , vol. XIX , n O 5,1964, s. 97-120 ( czytaj online ).
- Z Paulem Kustaanheimo: (de) Eduard Stiefel i Paul Kustaanheimo , „ Metoda zaburzeń ruchu Keplera oparta na regularyzacji spinorowej ” , J. Reine angew. Matematyka. , vol. 218,1965, s. 204-219 ( czytaj online ).
Uwagi i odniesienia
(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w
języku niemieckim zatytułowanego
„ Eduard Stiefel ” ( zobacz listę autorów ) .
-
(en) „ Eduard L. Stiefel ” na stronie Mathematics Genealogy Project .
-
Kolejne zdjęcie .
-
(en) Friedrich Hirzebruch , rozdz. 11 „Division Algebras and Topology” , H.-D. Ebbinghaus (de) , H. Hermes (de) , F. Hirzebruch et al. , Numbers , Springer, pot. " GTM " ( N O 123)1991, 3 e ed. ( ISBN 978-0-38797497-2 , czytaj online ) , str. 281-302.
-
(de) ERMETH i Lilith w MTW .
-
Wielkie nazwiska, § Eduard Stiefel na stronie internetowej Europejskiej Agencji Kosmicznej.
Zobacz też
Bibliografia
- (de) J. Waldvogel , U. Kirchgraber , HR Schwarz i P. Henrici , „ Eduard Stiefel (1909–1978) ” , Z. angew. Matematyka. Fiz. , vol. 30, n o 1,1979, s. 135-140 ( DOI 10.1007 / BF01597489 )
- (en) Martin H. Gutknecht , „Numerical analysis in Zürich - 50 years ago” , w: math.ch/100 , EMS ,2010( ISBN 978-3037190890 , czytaj online ) , str. 279-290
Linki zewnętrzne