Eduard Stiefel

Eduard Stiefel Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Eduard Stiefel w 1955 ( ETH coll. ) Kluczowe dane
Narodziny 21 kwietnia 1909
Zurych
Śmierć 25 listopada 1978
Zurych
Narodowość  szwajcarski
Obszary Matematyka
Instytucje ETH Zurych
Dyplom ETH Zurych
Kierownik Heinz hopf
Doktoranci Corrado Böhm ,
Peter Henrici ,
Urs Kirchgraber  (de) ,
Ambros Speiser ,  etc.
Znany z Klasa Stiefel-Whitney Odmiana Stiefel

Eduard Ludwig Stiefel (1909 - 1978) jest szwajcarskim matematykiem .

Biografia

Eduard Stiefel studiował matematykę w latach 1928-1932 w Szwajcarskim Federalnym Instytucie Technologii w Zurychu (ETH), a od 1932 do 1933 roku w Hamburgu i Getyndze . W 1935 r. Uzyskał stopień doktora w ETH pod kierunkiem Heinza Hopfa . Był następnie asystentem w 1942 roku w Privatdozent , aw 1943 roku profesorem zwyczajnym ETH. Zaczął od pracy w topologii , m.in. nad topologią grup i paczek Liego . Rodzina z charakterystycznych klas nosi jego imię, dołączył do tego z Hassler Whitney  : w klasach Stiefel-Whitneya . Jego klasyfikacja wiązek na sferach ma zastosowanie w algebrach dzielenia .

W czasie II wojny światowej awansował na pułkownika artylerii w armii szwajcarskiej .

Następnie Stiefel wrócił do analizy cyfrowej . W 1948 roku założył Institute of Applied Mathematics na ETH w 1949 roku pod warunkiem, że z Z4 , przystosowanych i wynajętym przez Konrada Zuse . ETH była więc pierwszą instytucją szkolnictwa wyższego w Europie, która miała programowalny kalkulator . Następnie Stiefel wysłał swoich asystentów Heinza Rutishausera i Ambrosa Speisera do studiowania informatyki w Stanach Zjednoczonych , co umożliwiło ETH rozwinięcie ERMETH  (de) ( Elektronische Rechenmaschine der ETH ), który działał od 1955 do 1963 roku. Sam Stiefel spędził rok w Stanach Zjednoczonych w latach 1951-52 i nawiązał stosunki z Magnusem Hestenesem i wieloma innymi naukowcami z National Bureau of Standards . W 1952 roku, wraz z Hestenesem, opracował metodę gradientu sprzężonego w cyfrowej algebrze liniowej .

Stiefel zajmował się również mechaniką niebieską , w szczególności obliczaniem trajektorii satelitów i, bardziej ogólnie, teorią perturbacji . Metoda regularyzacji , która wprowadza do gry spinory i transformację w przestrzeni wymiaru 4, nosi jego imię i nazwisko Paula Kustaanheimo . Stiefel prowadził badania w ramach kontraktu dla Europejskiej Agencji Kosmicznej (a dokładniej dla organizacji, która je poprzedzała: European Space Research Council ) oraz dla NASA . Od 1966 do 1970 był przewodniczącym Szwajcarskiego Komitetu Badań Kosmicznych.

Stiefel, który opublikował Issai Schur za wykłady na temat teorii reprezentacji w 1936 roku na ETH, napisał między innymi książkę o grupie teorii i jeden na geometrii wykreślnej . Był także rysownikiem i malarzem.

Był prezesem Towarzystwa Swiss Matematycznego w 1956 roku i Gesellschaft für Angewandte Mathematik und Mechanik od 1970 do 1974 roku członkiem Norweskiej Akademii Nauk i Leopoldina i doktor honoris causa na Katolickim Uniwersytecie w Leuven (1971) z Uniwersytetu Würzburga (1974) i Brunszwiku (1975) oraz profesora wizytującego w 1968 roku w Brukseli . W 1954 roku wygłosił wykład plenarny na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Amsterdamie ( Najnowsze osiągnięcia w technikach relaksacyjnych ).

Wybrane publikacje

Książki

Artykuły

Uwagi i odniesienia

(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „  Eduard Stiefel  ” ( zobacz listę autorów ) .
  1. (en) „  Eduard L. Stiefel  ” na stronie Mathematics Genealogy Project .
  2. Kolejne zdjęcie .
  3. (en) Friedrich Hirzebruch , rozdz.  11 „Division Algebras and Topology” , H.-D. Ebbinghaus  (de) , H. Hermes  (de) , F. Hirzebruch et al. , Numbers , Springer, pot.  "  GTM  " ( N O  123)1991, 3 e  ed. ( ISBN  978-0-38797497-2 , czytaj online ) , str.  281-302.
  4. (de) ERMETH i Lilith w MTW .
  5. Wielkie nazwiska, § Eduard Stiefel na stronie internetowej Europejskiej Agencji Kosmicznej.

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne